Στην εκπομπή της Ελένης Τσολάκη βρέθηκε σήμερα (6/11) καλεσμένη η Κατερίνα Ζαρίφη. Η παρουσιάστρια, μεταξύ άλλων, μίλησε και για το bullying.
«Έχω μία μεγάλη ευαισθησία στο κομμάτι του bullying και του ρατσισμού. Μπορώ να τρελαθώ. Έχω τραβήξει χειρόφρενο στο αυτοκίνητο και έχω κατεβεί κάτω και έχω πλακωθεί στον δρόμο. Χάνω τον έλεγχο όταν βλέπω ειδικά σε παιδιά και σε ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Δεν το αντέχω αυτό το πράγμα.
Θεωρώ ότι πρέπει να απαντάμε σε αυτά, είναι σκουληκάκια που τρώνε την ψυχή μας. Δεν λέω να απαντήσεις με βία, αλλά πρέπει να μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και να απαντάμε. Δεν δέχομαι καθόλου τον ρατσισμό και το bullying» εξήγησε αρχικά η Κατερίνα Ζαρίφη.
Αναφορικά με τις δηλώσεις του Περικλή Κονδυλάτου είπε: «Ήταν στο όριο οι δηλώσεις του Περικλή Κονδυλάτου. Δέχομαι ότι η αισθητική του καθένα είναι υποκειμενική. Είναι κάτι σαν τη γεύση η αισθητική. Εγώ είμαι υπέρμαχος του να φοράμε και να ντυνόμαστε και να είμαστε όπως γουστάρει ο καθένας.
Ξέρω ανθρώπους που δεν έχουν κάνει μπάνιο 20 χρόνια γιατί ντρέπονται για το σώμα τους και στερούνται τη θάλασσα. Εμένα αυτό με τρελαίνει».
Μάλιστα η παρουσιάστρια μίλησε και για τα όσα βίωσε την περίοδο του «Πρωινού Καφέ». Συγκεκριμένα ανέφερε ότι: «Το πέρασα επί «Πρωινού Καφέ» με τον Νίκο Μουτσινά. Βομβαρδιστήκαμε από εκπομπές που μας είχαν αλλάξει τα φώτα, σε σημείο που έβλεπα εκπομπές και αναρωτιόμουν “αυτή είμαι εγώ”.
Μιλάμε για βρισίδι όχι αστεία. Σκέφτηκα στην αρχή να κινηθώ νομικά και μετά απλά έγινα πιο τσαμπουκάς και αγνόησα μία κριτική, η οποία μπορεί να γίνεται για το τι σχήμα έχει ο πισινός μου ας πούμε».
Στη συνέχεια σημείωσε: «Θυμάμαι ας πούμε μεγάλο σε ηλικία δημοσιογράφο που έλεγε ότι «Δεν γίνεται να αναλάβουν αυτοί οι δύο άνθρωποι τον «Πρωινό Καφέ», που είναι άσχημοι, χοντροί…». Θυμάμαι τέρατα. Βέβαια έχω να σου πω ότι αυτή η εποχή με έκανε να καταλάβω ότι έτσι είναι το έργο.
Δόξα τω Θεώ έχει αρχίσει και αλλάζει και να ευχαριστήσουμε τα social media γι’ αυτό. Χαίρομαι που τότε δεν κινήθηκα νομικά, γιατί σκέφτηκα ότι έτσι δίνω μία επιβεβαίωση και μία αξία στον άνθρωπο που εκφράζει την άποψη».
«Τότε ζούσε και ο μπαμπάς μου και σκεφτόμουν περισσότερο πώς θα το πάρουν οι γονείς μου» τόνισε.