Αληθινές όμορφες ιστορίες αγάπης. Κάθε μια από αυτές περιέχει ανθρωπιά, συναισθήματα, μηνύματα ζωής. Μας συγκινούν και μας εμπνέουν.
***
Καθόμουν στο παγκάκι στην πλατεία του μετρό και έτρωγα ένα σάντουιτς σκεπτόμενη τις υποχρεώσεις τις υπόλοιπης μέρας, όταν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι πέρασε από μπροστά μου. Κρατιόντουσαν χεράκι χεράκι. Λίγο πιο πέρα βρίσκονταν Μουσικοί του Δρόμου και τραγουδούσαν το “Σ αγαπώ γιατί είσαι ωραία”. Ξαφνικά ο άνδρας σήκωσε το χέρι του και στριφογύρισε τη γυναίκα. Χόρεψαν αγκαλιασμένοι και γελούσαν με όλη τους τη δύναμη μες τη μέση της πλατείας.
***
Σήμερα, συνόδεψα την κόρη μου στην εκκλησία. Πριν δέκα χρόνια, έβγαλα από το φλεγόμενο αυτοκίνητο της μητέρας του έναν 14χρονο, σε ένα σοβαρό αυτοκινητικό ατύχημα. Οι γιατροί στην αρχή είπαν ότι δεν θα περπατούσε ξανά. Η κόρη μου ήρθε μαζί μου αρκετές φορές όταν τον επισκεπτόμουν στο νοσοκομείο. Έπειτα άρχισε να πηγαίνει μόνη της. Σήμερα, τον βλέπω να έχει νικήσει τις πιθανότητες και να χαμογελά πλατιά, ενώ στέκεται στα δικά του πόδια μπροστά στο ιερό και να περνά το δαχτυλίδι στο δάχτυλο της κόρης μου.
***
Χθες, ήρθε στο ανθοπωλείο μου στις 8 το πρωί, με το που άνοιξα, ένας άνδρας. Έφευγε για την Αργεντινή. Θα λείψει 9 μήνες. Είναι ναυτικός. Μου είπε: ” Κάθε πρώτη του μήνα πηγαίνω στη γυναίκα μου ένα μπουκέτο λουλούδια. Σε παρακαλώ κράτησε αυτά τα χρήματα και σημείωσε αυτή τη διεύθυνση.” Και έκανε παραγγελία για 9 μήνες να παραδίδονται λουλούδια στο σπίτι του, στη γυναίκα του, κάθε πρώτη του μήνα. Και έγραψε και 9 κάρτες, τις σφράγισε καλά με την υπογραφή του απέξω και μου τις έδωσε. Μία για κάθε μήνα.
***
Σήμερα, εγχείρισα ένα μικρό κοριτσάκι. Χρειάστηκε αίμα ομάδας 0. Ο δίδυμος αδερφός της είχε 0 ομάδα αίματος. Του εξήγησα ότι ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Στάθηκε σιωπηλός για λίγο και μετά είπε “Αντίο” στους γονείς του. Δεν το κατάλαβα παρά μόνο μετά που του πήραμε αίμα και ρώτησε, “Λοιπόν, πότε θα πεθάνω;” ’Νόμισε ότι έδινε την ζωή του για αυτήν.
***
Το 15χρονο σκυλάκι μου είναι γέρικο πια, δεν μπορεί να σταθεί καθόλου, δεν βλέπει, δεν ακούει, δεν έχει δύναμη να γαβγίσει. Αλλά δεν σταματά να κουνά την ουρά του κάθε φορά που μπαίνω στο σπίτι. Τρέχω τώρα και το αγκαλιάζω εγώ.
***
Σήμερα, ο 8χρονος γιος μου με αγκάλιασε και είπε, “Είσαι η καλύτερη μαμά του κόσμου!” Χαμογέλασα και είπα, “Πως το ξέρεις; Δεν έχεις συναντήσει όλες τις μαμάδες του κόσμου.” Ο γιος μου με έσφιξε δυνατά και είπε, “Ναι, έχω. Εσύ είσαι όλος ο κόσμος.”
***
Σήμερα, είδα από το παράθυρο της κουζίνας με φρίκη, τον 2 χρονών γιο μου να πέφτει με το κεφάλι στην πισίνα. Αλλά πριν πάω κοντά του, το Labrador μας, ο Rex, τον άρπαξε από μπλουζάκι του και τον τράβηξε στα ρηχά σκαλοπάτια όπου μπορούσε να σταθεί.
***
Σήμερα, πηγαίναμε για το σπίτι με τον παππού μου όταν αυτός έκανε απότομα στροφή επί τόπου και είπε, “Ξέχασα να πάρω λουλούδια στην γιαγιά. Θα πάρω μερικά από εδώ στην γωνία στο ανθοπωλείο. Ένα λεπτό θα κάνω.” Τι το σημαντικό είναι σήμερα και πρέπει να της πας λουλούδια; είπα στον παππού μου. “Κάθε μέρα είναι σημαντική. Αρέσουν τα λουλούδια στην γιαγιά σου. Την κάνουν να έχει το πιο υπέροχο χαμόγελο.”
***
Ο παππούς μου έχει μια φωτογραφία της γιαγιάς στο κομοδίνο του. Δείχνει εκείνον και τη γιαγιά να γελάνε μαζί σε κάποιο πάρτι του 1960. Η γιαγιά πέθανε από καρκίνο το 1999 όταν ήμουν 7. Απόψε που ήμουν εκεί, με έπιασε να βλέπω την φωτογραφία. Ήρθε κοντά μου με αγκάλιασε και μου είπε. “Να θυμάσαι, επειδή κάτι δεν διαρκεί για πάντα αυτό δεν σημαίνει πως δεν άξιζε.”
***
Σήμερα, έχουμε 30 χρόνια επέτειος του γάμου μας. Μου χαμογέλασε και μου είπε, “Μακάρι να σε είχα γνωρίσει νωρίτερα.”
***
