Σαν σήμερα, στις 10 Μαρτίου του 1925, “γεννιέται” ο Ολυμπιακός (ΟΣΦΠ). Μια ομάδα με βαριά ιστορία στο ποδόσφαιρο, και όχι μόνο.
Γράφει η Αθηνά Σκεπασιανού
Επετειακή ημέρα για τον δημοφιλέστερο αθλητικό σύλλογο της χώρας. Λίγο πριν κλείσει έναν αιώνα ζωής, η ομάδα του Ολυμπιακού γιορτάζει και μαζί της γιορτάζει και το μεγάλο λιμάνι. Όλος ο Πειραιάς, οι Πειραιώτες και οι Πειραιώτισσες. Δεν είναι απλώς μια ομάδα, αλλά μια φιλοσοφία ζωής, μια ιδεολογία που εκφράζει τον απλό λαό με τη ζεστή καρδιά και το φιλότιμο.
Οι Πειραιώτες από μόνοι τους έχουν μια συγκεκριμένη στάση ζωής. Άνθρωποι του μόχθου, εργατικοί και πεισματάρηδες. Περήφανοι και δυναμικοί.
Δεν θα μπορούσε λοιπόν να συσταθεί αλλού αυτή η ομάδα, παρά μόνο στον Πειραιά. Ο Ολυμπιακός ιδρύθηκε στις 10 Μαρτίου του 1925 και προέρχεται από τη συγχώνευση του «Πειραϊκού Ποδοσφαιρικού Ομίλου» και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιά. Η απόφαση πάρθηκε από επιφανείς Πειραιώτες στην ταβέρνα τού Μοίρα στην καρδιά του Πειραιά. Ανάδοχος ήταν ο αξιωματικός του Ναυτικού και αεροπόρος Νότης Καμπέρος, που θέλησε ο τίτλος του νέου συλλόγου να υποδηλώνει τη δύναμη, την αθλητική ισχύ, την ευγενή άμιλλα, την επικράτηση και εν τέλει το ολυμπιακό ιδεώδες. Ο βιομήχανος και μετέπειτα Δήμαρχος Πειραιά Μιχάλης Μανούσκος πρόσθεσε στο όνομα Ολυμπιακός τις λέξεις Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς. Κάπως έτσι, προέκυψε ο πλήρης τίτλος του Πειραϊκού συλλόγου ήταν και παραμένει Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ΟΣΦΠ).
Κύριος λόγος ίδρυσης ήταν για να υπάρξει αντίπαλο δέος στον πανίσχυρο Εθνικό Πειραιώς αλλά και στις ομάδες της Αθήνας, τον Παναθηναϊκό (1908) και την τότε νεοσύστατη ΑΕΚ (1924).
Σημαντικές Προσωπικότητες
ο ποδοσφαιριστής Γιάννης Ανδριανόπουλος, ο μεγαλύτερος από τα πέντε αδέλφια μιας πειραιώτικης οικογένειας, φέρεται να είναι αυτός που πρότεινε ως χρώματα το κόκκινο και το άσπρο. Επιρροή του ήταν η ερυθρόλευκη Άρσεναλ από την εποχή που σπούδαζε νομικά στο Λονδίνο. Το κόκκινο, χρώμα του πάθους και του αγώνα, σε συνδυασμό με το λευκό της αθωότητας, της ειλικρίνειας και της αρχοντιάς. Έγινε πρώτος αρχηγός της ομάδας, και παράλληλα παίκτης-προπονητής. Επειδή κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στη Νομική σχολή του Λονδίνου παρακολουθούσε ποδόσφαιρο, είχε μάθει συστήματα και τακτικές.
Τα πέντε αδέλφια της οικογένειας των Ανδριανόπουλων ήταν ο Γιάννης, ο Γιώργος, ο Βασίλης, ο Ντίνος και ο «βενιαμίν» Λεωνίδας. Ιδρυτικά στελέχη και οι πέντε, είναι αυτοί που ως παίκτες οδήγησαν τον Ολυμπιακό στην κορυφή και την καταξίωση. Ο μεγαλύτερος, Γιάννης, εγκατέλειψε νωρίτερα το ποδόσφαιρο. Ο Γιώργος, υπήρξε ο αρχηγός και το μεγάλο «αστέρι» της εποχής. Μεταπολεμικά διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος του συλλόγου (1954–1967) και θεωρείται ο «πατριάρχης» του Ολυμπιακού.
Διακρίσεις
Το πρώτο πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο ήρθε το 1931 και από τότε έχει γίνει ο πολυνίκης του θεσμού με 47 κατακτήσεις. Στο μπάσκετ, το πρώτο πρωτάθλημα ήρθε το 1949. Γενικά ως σύλλογος, ο Ολυμπιακός Πειραιώς πρωταγωνιστεί σε κάθε ομαδικό άθλημα. Δε σταματά όμως εκεί, 28 Κύπελλα και 18 νταμπλ συμπληρώνουν την μέχρι τώρα πορεία του στο ποδόσφαιρο.
ΘΡΥΛΟΣ
Το προσωνύμιο της ομάδας, το «Θρύλος» προήλθε από την εξαετία ’53-’59, όταν η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου και τέσσερα νταμπλ. Από τότε, οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού το χρησιμοποιούν για να δηλώσουν την υπεροχή τους.
Ο Πρώτος Ύμνος για την ομάδα του Ολυμπιακού
Ο Μίμης Βασιλειάδης, εμπνευσμένος από τις μεγάλες επιτυχίες του Ολυμπιακού, έγραψε τους στίχους για τον πρώτο «ύμνο» των “ερυθρολεύκων”. Ενώ, ο Γιάγκος Λαουτάρης πήρε τους στίχους του Βασιλειάδη και κατάφερε να δημιουργήσει έναν «ύμνο» ο οποίος τραγουδιόταν με πάθος έξω από το «Ποδηλατοδρόμιο», το πρώτο γήπεδο του Ολυμπιακού! Ένας ύμνος που τον τραγουδούσαν οι παίκτες και οι φίλαθλοι μέσα και έξω από το γήπεδο με σφιγμένες γροθιές και δάκρυα στα μάτια. Ένας ύμνος που συγκινούσε, συγκλόνιζε και ηλέκτριζε ολόκληρη την Ελλάδα. Είχε γίνει της μόδας, ακουγόταν στα γραμμόφωνα, στα πάρτυ, στις εκδρομές, παντού. Αντηχούσε σε όλο τον Πειραιά, την Αθήνα. Ακόμα και τη Θεσσαλονίκη!
“Φευγάτ’ από μπρος, φευγάτ’ από μπρος, στο γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός
Φτερά στα πόδια, καρδιά μες στα στήθια που δώσαν θρίαμβους σαν παραμύθια.
Παίζουν με τέχνη ατρόμητοι λύκοι και τα φτερά της ανοίγει η Νίκη.
Πασάρει ο ένας, ο άλλος σουτάρει ο εχθρός τα χάνει, σωστός πανικός,
αυτός προσέχει, εκείνος μαρκάρει, θρίαμβος, νίκη, Ολυμπιακός!
Ολυμπιακός, Ολυμπιακός
Παλικάρια διαλεκτά, της νίκης παιδιά δύναμη, τέχνη, ατσάλι καρδιά
Ένα, δύο, τρία, γκολ παντού πανικός Θρίαμβος, νίκη, Ολυμπιακός! (δις)
Κόκκινο – άσπρο, παντιέρα γνωστή από τις νίκες παντού ξακουστή
πρωτάθλημα, αγώνας φιλικός, Πειραιάς, θρίαμβος, Ολυμπιακός!”
Ο Σημερινός Ύμνος
Το 1981 καθιερώνεται ο ύμνος που γνωρίζουν οι περισσότεροι σήμερα. Τους στίχους γράφει ο Κ. Κιλιμάντζος και τους μελοποιεί ο συνθέτης Σπύρος Βαλσαμάκης. Πρώτος ερμηνευτής ήταν ο Χρηστάκης Βολιώτης. Στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο Ύμνος έγινε πιο μοντέρνος, όσον αφορά τη μελοποίηση, αφού οι στίχοι παρέμειναν ίδιοι.
Θρύλε των γηπέδων Ολυμπιακέ δαφνοστεφανωμένε μεγάλε και τρανέ
έχεις δύναμή σου Ολυμπιακέ, τον πύρινό σου κόσμο που δε λυγά ποτέ.
Ολυμπί-Ολυμπί-Ολυμπιακέ ομάδα ομαδάρα μου, μεγάλη μου αγάπη, Ολυμπιακάρα μου. (2)
Δόξα στα παιδιά σου Ολυμπιακέ χιλιοτραγουδισμένε, στον κόσμο ξακουστέ.
Τρέμουν στ’ άκουσμά σου Ολυμπιακέ κι ακόμα σε θυμούνται η Σάντος κι ο Πελέ.
Ολυμπί-Ολυμπί-Ολυμπιακέ ομάδα ομαδάρα μου, μεγάλη μου αγάπη, Ολυμπιακάρα μου.
Ο Έφηβος – Δαφνοστέφανος
Γεννήθηκε για να εκφράσει την αθλητική ισχύ, την ευγενική άμιλλα, το ήθος, τη ρώμη και το κάλλος. Κάπως έτσι τα οραματίστηκαν ο Νίκος Καμπέρος και οι αδελφοί Ανδριανόπουλοι. Όλα αυτά τα αποτύπωσαν στην πλέον χαρακτηριστική μορφή ενός ολυμπιονίκη. Τη δαφνηφόρο κεφαλή αθλητή, που εκφράζει το ολυμπιακό πνεύμα και το αθλητικό ιδεώδες. Οι ιδρυτές του θρύλου φαντάστηκαν τον Ολυμπιακό τους κόκκινο, με το χρώμα της φωτιάς και της γενναιότητας. Αλλά και με άσπρο, χρώμα της αγνότητας και της ηθικής, χρώμα των περιστεριών και των γλάρων. Κόκκινο-άσπρο, κάθετες ρίγες, σήμα κατατεθέν.
8/2/81 – Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ 7
Στις 8 Φεβρουαρίου του 1981, γράφτηκε η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του συλλόγου, αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου. 21 παιδιά που βρίσκονταν στην ΘΥΡΑ 7, έχασαν τη ζωή τους, όταν στην προσπάθειά τους να φύγουν 5 λεπτά νωρίτερα από τη λήξη του αγώνα για να μεταβούν έξω από τα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και να αποθεώσουν τα ινδάλματά τους για τη θριαμβευτική νίκη με 6-0 επί της ΑΕΚ, βρήκαν μπροστά τους κάγκελα… Αυτά τα 21 παιδιά, αλλά και άλλα που έχουν φύγει από τη ζωή, αποτελούν κομμάτι της ιστορίας του Ολυμπιακού.
ΓΗΠΕΔΟ «Γ. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ»
Το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» κατασκευάστηκε το 1895, ως ποδηλατοδρόμιο, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896. Παραχωρήθηκε, ως δωρεά, στην Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων, από την εταιρεία σιδηροδρόμων.
Το ποδηλατοδρόμιο άρχισε να χρησιμοποιείται και ως ποδοσφαιρικό γήπεδο, τη δεκαετία του 1920, ενώ, μετά από 40 έτη, το 1960 δηλαδή, ανακαινίστηκε πλήρως και μεταμορφώθηκε σε στάδιο (γήπεδο και στίβος). Από τότε άλλαξε και η ονομασία του, σε «Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης» προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα αγωνιστή, Γεωργίου Καραϊσκάκη, ο οποίος σκοτώθηκε στην περιοχή πλησίον του γηπέδου, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821.
Στις 25 Μαΐου του 1997 ο Ολυμπιακός δίνει στο παλιό στάδιο Καραϊσκάκη το τελευταίο του ματς, με το εν λόγω γήπεδο δηλωμένο επίσημα ως έδρα του. Νικά την Καβάλα 6-0, σε ένα παιχνίδι, το οποίο μετατράπηκε σε φιέστα κατάκτησης του τίτλου, πρώτου μετά τα «πέτρινα χρόνια». Ιστορική στιγμή, για το θρυλικό στάδιο Καραϊσκάκη, πριν ο Ολυμπιακός περάσει σε νέα εποχή.
Συγκίνηση και δέος. Στις 30 Μαΐου του 2003 γκρεμίζεται ολοκληρωτικά το παλιό στάδιο Καραϊσκάκη. Στην πραγματικότητα, ένα κομμάτι απέμενε όρθιο , η ιστορική Θύρα 7, η οποία «έπεσε» εκείνη την ημέρα, μέσα σε κλίμα συγκίνησης και λατρείας, από τους φίλους του Ολυμπιακού, οι οποίοι βρέθηκαν εκεί.
Ύστερα, αρχίζουν τα έργα ανοικοδόμησης του νέου γηπέδου «Καραϊσκάκη», το οποίο ανοίγει τις πύλες του το καλοκαίρι του 2004. Με σκοπό να φιλοξενήσει τη συνέχεια της ιστορίας του Ολυμπιακού. Πρώτο ματς στο νέο Καραϊσκάκη, ο Θρύλος δίνει απέναντι στην Καλλιθέα (νίκη 2-1), στις 19 Σεπτεμβρίου του 2004.
Το νέο «Γεώργιος Καραϊσκάκης Ε.Ο.Ε.», δημιουργήθηκε στη θέση του ιστορικού σταδίου, που αποτελούσε για δεκαετίες την έδρα του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ. Σε χρόνο ρεκόρ των 14 μηνών χτίστηκε το νέο Καραϊσκάκη (428 ημέρες για την ακρίβεια). Ένα υπερσύγχρονο, καθαρά ποδοσφαιρικό γήπεδο, χωρητικότητας 33.079 θέσεων, οι οποίες είναι πλήρως στεγασμένες.
Κόκκινος Πρωταθλητής
Ο Κόκκινος Πρωταθλητής, όνομα και πράγμα! Η εφημερίδα στην οποία διευθυντής είναι ο Σωτήρης Πουλόπουλος. Ο ίδιος, με πολύ μεράκι και αγάπη συνεχίζει να δίνει ψυχή και πάθος για να μη χαθεί αυτό το Μέσο Ενημέρωσης και παράλληλα, να ενημερώνει τους φανατικούς αναγνώστες!
“ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ, ΤΟ ΘΡΥΛΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ!
ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΡΥΛΕ ΤΩΝ ΓΗΠΕΔΩΝ!”
Γράφει η Αθηνά Σκεπασιανού
Δείτε επίσης: https://www.bestnews.gr/sotiris-poylopoylos-protathlitis-kai-stoys-stichoys/
