«Η καρδιά μας βρίσκεται έξω από την αίθουσα, στους δρόμους της Αθήνας, αλλά και της Θεσσαλονίκης και του Ηρακλείου, που σήμερα δονούνται από τις απεργιακές συγκεντρώσεις των εργαζομένων στα Μεγαλύτερα Μουσεία της χώρας», δήλωσε ο Δημήτρης Κουτσούμπας στην Βουλή, αρχίζοντας την ομιλία του για το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού.
Ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΚΚΕ, αφού εξέφρασε τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο του Νεκτάριου Σαντορινιού, είπε: «Στους δρόμους, που όλες τις τελευταίες μέρες έχουν μετατραπεί σε υπαίθρια θέατρα, σε μουσικές σκηνές, από τους χιλιάδες καλλιτέχνες που απεργούν, τους σπουδαστές που αγωνίζονται, και μαζί με τους αρχαιολόγους και εργαζόμενους στα μουσεία διαδηλώνουν. Διαδηλώνουν ενάντια στις αποφάσεις της κυβέρνησης και του Υπουργείου Πολιτισμού, που μόνο τον Πολιτισμό δεν προάγουν, αντίθετα τον εμπορεύονται και τον παζαρεύουν στο όνομα των οικονομικών και ιδεολογικών στοχεύσεων.
Ο χαιρετισμός σε καλλιτέχνες και καθηγητές
Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες καλλιτέχνες, σημερινούς και αυριανούς, και τους ευχαριστούμε, γιατί μας θύμισαν για μια ακόμη φορά, ότι ο αγώνας, θέλει κέφι και έμπνευση. Ότι ο αγώνας θέλει τέχνη, την τέχνη της ζωής που δεν συμβιβάζεται, που φωτίζει τα σκοτάδια που προσπαθούν να μας βυθίσουν. Γιατί φέρνουν στο προσκήνιο τις τραγικές συνέπειες της αντιλαϊκής, αντιπολιτιστικής πολιτικής που εδώ και χρόνια εφαρμόζεται από όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν. Μιας πολιτικής που εχθρεύεται τον πολιτισμό, που εχθρεύεται συνολικά τον λαό, τους εργαζόμενους, τσακίζοντας τα δικαιώματά τους, αγνοώντας τις ανάγκες και τις προσδοκίες τους.
Χαιρετίζουμε και την αυτοθυσία των καθηγητών στις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, που παραιτήθηκαν από τις θέσεις τους, για να στηρίξουν τους μαθητές τους. Ενώνουμε τη φωνή μας, με τη φωνή τους, με τα τραγούδια τους. Στηρίζουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση του πολιτισμού αυτού που παραλάβαμε, αλλά και αυτού που σήμερα δημιουργείται, με ανείπωτο κόπο με θυσίες από τους σύγχρονους καλλιτέχνες.
Τα μουσεία
Οι προβλέψεις του ν/σ για τα 5 μεγαλύτερα μουσεία, έτσι όπως το επιβεβαιώνει και το καθεστώς λειτουργίας του Μουσείου της Ακρόπολης -το οποίο από την αρχή ιδρύθηκε ως ΝΠΔΔ- συνεπάγονται την αποκοπή των μεγάλων μουσείων της χώρας από τον «κορμό» της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και οδηγούν σε μία ευέλικτη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία τους, με σύνθετες, πολύπλευρες και βαριές συνέπειες. Κατευθυντήρια γραμμή της διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι η χρησιμοποίηση των μουσείων και των αρχαιολογικών χώρων για την ανάπτυξη κυρίως της κερδοφορίας άλλων κλάδων, όπως είναι η πράσινη και ψηφιακή οικονομία, προπαντός όμως ο τουρισμός και οι άλλοι γύρω απ’ αυτόν οικονομικοί κλάδοι. Η κυβέρνηση προβάλλει την οικονομική αυτοτέλεια και «αυτενέργεια» των μουσείων, ως κοσμογονία! Μα ποιον κοροϊδεύετε;
Κρύβετε πίσω από αυτές τις λέξεις, την ανταγωνιστικότητα, την ανάγκη μεγιστοποίησης των εσόδων, την εξάρτηση από χορηγούς και από κάθε λογής «φίλους», με λίγα λόγια τη σταδιακή «απαλλαγή» του κράτους από την αποκλειστική υποχρέωση της προστασίας και της ανάδειξης της πολιτιστικής μας κληρονομιάς! Είμαστε σίγουροι ότι το καθεστώς αυτό θα λειτουργήσει σε βάρος της πραγματικής κοινωνικής αποστολής των μουσείων να προωθούν την ιστορική γνώση, να ανεβάζουν το πολιτιστικό επίπεδο πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Στους πιο καλόπιστους, που ευελπιστούν ότι ίσως η «αυτονομία» των μουσείων, μπορεί να σημαίνει «απελευθέρωση» από το κράτος, λέμε πως θα συμβεί ακριβώς το αντίθετο.
Το αποκεντρωμένο, αυτοδιαχειριζόμενο μουσείο, κάθε άλλο παρά αυτόνομο και ελεύθερο θα είναι για να αναπτύξει με κριτήρια επιστημονικά και παιδαγωγικά, τον εκπολιτιστικό, τον ερευνητικό ρόλο του. Δεν είναι μόνο το κυνήγι εσόδων που θα καταντήσει πάρεργο τον ρόλο του αυτό, μετατρέποντας τους εργαζόμενούς του σε πωλητές θεαμάτων, με ειδίκευση στο μάρκετινγκ και στις δημόσιες σχέσεις. Δεν είναι μόνο η ολοσχερώς αντιεπιστημονική αποκοπή της συλλογής των κινητών και από τα ακίνητα μνημεία και η διάσπαση του ενιαίου και οργανικού συνόλου των μνημείων του τόπου μας, που συνεπάγεται η απόσχιση των μουσείων από την αρχαιολογική υπηρεσία.
Ούτε ότι θα παρεμβαίνουν αποφασιστικά στη λειτουργία και τις προτεραιότητές τους, οι ανεξέλεγκτες από την αρχαιολογική υπηρεσία διορισμένες διοικήσεις, που καθόλου υποχρεωτικό είναι να απαρτίζονται από ανθρώπους σχετικούς με το αρχαιολογικό αντικείμενο. Γιατί θα αρκεί που θα γνωρίζουν τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις της εκάστοτε κυβέρνησης και της αγοράς!
Είναι πάνω απ’ όλα η αντίληψη που διαπερνά το νομοσχέδιο, ότι η πολιτιστική κληρονομιά είναι ένα εμπόρευμα. Εμπόρευμα το οποίο τα μουσεία, όπως κάθε σωστή επιχείρηση, θα πρέπει να το κάνουν πιο ελκυστικό, πιο ευπώλητο!
