Την συγκλονιστική ιστορία της ζωής της αφηγήθηκε η Μαρίζα Κωχ στην εκπομπή Στούντιο 4, όπου ήταν καλεσμένη σήμερα (Πέμπτη, 1/6). Η Μαρίζα Κωχ μίλησε για τις δυσκολίες των παιδικών της χρόνων, για τον πατέρα της και την γνωριμία των γονέων της, αλλά και για το διάστημα που πέρασε ζώντας σε ίδρυμα.
Η σπουδαία τραγουδίστρια και συνθέτρια αναφέρθηκε στον πατέρα της, που ήταν Γερμανός αξιωματικός του Ναυτικού.
«Είμαι παιδί πρώην κατακτητή, αλλά όσα μάθαμε από τη μητέρα μου για τον πατέρα μου ήταν τόσο όμορφα και συγκινητικά που θέλησα να έχω σε ό,τι κάνω στη ζωή μου το όνομά του. Τα πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν όλα νωπά στη σκέψη των ανθρώπων. Οπότε εγώ είχα ένα χρέος παραπάνω, να γίνω κάτι αγαπητό», τόνισε αρχικά.
Περιέγραψε, στη συνέχεια, τον ιδιαίτερο τρόπο με τον οποίο γνωρίστηκαν οι γονείς της.
«Η μητέρα μου ήρθε στην Αθήνα για να κάνει χειρουργείο στον λαιμό της. Μια φίλη της την πήγε να βγάλουν οκταήμερες φωτογραφίες. Τις έβγαλαν αλλά εκείνες τις ημέρες ο πατέρας μου, αξιωματικός του γερμανικού Ναυτικού, είχε εγκατασταθεί στην πλατεία Κλαυθμώνος. Είδε μια πανέμορφη κοπέλα και διέταξε και του έδωσε ο φωτογράφος τις φωτογραφίες και του είπε να τον ειδοποιήσει όταν πάει να τις πάρει η μητέρα μου. Όταν εμφανίστηκε η μητέρα μου πήγε να του τις αρπάξει. Την καθίζει στο παγκάκι στην πλατεία Καρύτση και άρχισε να της μιλάει. Καθώς ήταν παπαδοπούλα και ήξερε την γλώσσα του Ευαγγελίου, άρχισε να καταλαβαίνει τι της έλεγε, της μιλούσε αρχαία ελληνικά. Της έδωσε νέο ραντεβού σε μία εβδομάδα. Παρότι ήταν νευριασμένη και φοβισμένη, παρακαλούσε να τον ξαναδεί. Όταν ξαναπήγε της εξήγησε ότι αυτό που έχει στον λαιμό της, ήταν επικίνδυνο και την συνόδευσε στον Ευαγγελισμό, στο χειρουργείο».
Οι δυο τους αποφάσισαν να ζήσουν μαζί και στη συνέχεια έκαναν την οικογένειά τους.
Δυστυχώς, όμως, για εκείνη και την οικογένειά της, ο πατέρας της βρήκε τραγικό τέλος επί κατοχής.
«Δεν πρόλαβα τον πατέρα μου, ξέρω όμως ότι με αγκάλιασε. Ήμουν 10 μηνών όταν τον εκτέλεσαν οι ίδιοι οι Γερμανοί, ξέρουμε ότι ήταν στο κρατητήριο, δεν ξέρουμε τι έγινε μετά. Την ημέρα της οπισθοχώρησης των Γερμανών ο Νίκος Κούνδουρος, τα παιδιά της ΕΠΟΝ, ήταν πάνω στο καμπαναριό του Αγίου Διονυσίου, οπλισμένα. Μου ορκίστηκε ότι δεν βάρεσαν καμία τουφεκιά. Τους άφησαν να φύγουν, άδειασαν το αρχηγείο και το κρατητήριο. Έφυγαν όλοι, αλλά στο τέλος βρέθηκαν εκτελεσμένοι άνθρωποι στο υπόγειο. Ο Θεός ξέρει. Ξέραμε ότι αν είχε ζήσει, δεν χρειαζόταν να μας ψάξει. Ήξερε ότι στη Σαντορίνη θα έβρισκε τα χνάρια μας. Η μητέρα μας δεν μας άφησε να ελπίζουμε ότι μπορεί να ζει γιατί φόρεσε τα μαύρα και έμειναν για πάντα» είπε η Μαρίζα Κωχ.
