Κλασικός νάρκισσος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει σταματήσει να αυτοθαυμάζεται από την επανεκλογή του στην προεδρία της Τουρκίας μέχρι και σήμερα, φλερτάροντας ταυτόχρονα ασυστόλως προς κάθε κατεύθυνση με τις επιλογές του για τα βασικά υπουργικά πόστα.
Ο Τούρκος πρόεδρος με συνοπτικές διαδικασίες… έκοψε μια και καλή τις ηγετικές βλέψεις του Μεβλούτ Τσαβούσογλου και του Χουλουσί Ακάρ, απομάκρυνε δηλαδή τους δελφίνους, όπως συνήθως αποκαλούνται, από τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας αντίστοιχα, ενώ στο τιμόνι της ΜΙΤ έβαλε τον εκπρόσωπο και εξ απορρήτων του, Ιμπραχίμ Καλίμ.
Και για να μην θεωρηθεί ότι η προηγούμενη κυβέρνηση του ήταν για τα σκουπίδια κράτησε και στο νέο σχήμα τον υπουργό Τουρισμό και Πολιτισμού Μεχμέρ Νούρι Ερσόι και τον υπουργό Υγείας Φαχρετίν Κοτζά.
«Το κράτος είμαι εγώ»
Το πρώτο μήνυμα λοιπόν της νέας κυβέρνησης της γειτονικής χώρας είναι ότι πρωτεύει «η ενός ανδρός αρχή». Το κράτος είναι ο ίδιος ο Ερντογάν, αυτός και μόνο αποφασίζει την πορεία του, ο ίδιος ξέρει πως θα εκπληρώσει το όραμα της Αιώνιας Τουρκίας, που υποσχέθηκε -μεταξύ πολλών άλλων κυρίως χρηματικών δώρων- στους ψηφοφόρους για τον εκλέξουν και πάλι. 
Από αυτή την άποψη ιδιαίτερη σημασία έχει η τοποθέτηση του πρώην αρχηγού της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν στη θέση του υπουργού Εξωτερικών. Όπως λένε οι αναλυτές, η Αιώνια Τουρκία αναφέρεται στην εποχή του Σουλειμάν του Μεγαλοπρεπή και πατάει στο ιδεολόγημα της Γαλάζιας Πατρίδας, που σήμερα μεταφράζεται στην εξαγωγή φυσικού αερίου και πετρελαίου από την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, η οποία θα καταστήσει την Τουρκία μεγάλη ξανά.
Αν μάλιστα συνυπολογιστεί ότι ο Φιντάν είναι ο άνθρωπος που τα τελευταία χρόνια είχε αναλάβει τις ειδικές αποστολές της Τουρκίας στη Λιβύη και τη Συρία, πάντα με γνώμονα τη Ρωσία, μπορεί από σήμερα να θεωρηθεί βέβαιο: 1) ότι η περιβόητη διπλωματία των σεισμών δεν θα φρενάρει τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο (συνεκμετάλλευση πηγών ενέργειας, αποστρατικοποίηση, δικαιώματα μουσουλμάνων στη Θράκη, θαλάσσιες ζώνες) και 2) ότι στόχος είναι μια Τουρκία ηγέτιδα της ένωσης των τουρκικών κρατών της Κεντρικής Ασίας, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως αντίβαρο στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όπου επίσης παίζει μπάλα κατά το δοκούν η γειτονική χώρα.
Η στάση της Τουρκίας απέναντι στην ένταξη της Σουηδίας στη Συμμαχία, που αναμένεται να ξεκαθαρίσει στη σχετική συνάντηση στις 12 Ιουνίου, θα επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις των αναλυτών.
Η άμυνα στην… οικονομία
Και επειδή τα υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας πορεύονται περίπου παρέα, σίγουρα σε συνεννόηση, στο νευραλγικής σημασίας πόστο τοποθετήθηκε ο Γιασάρ Γκιουλέρ, στρατηγός και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου και έμπιστος του Τούρκου προέδρου. 
Ο 69χρονος Γκιουλέρ βρίσκεται στις ένοπλες δυνάμεις επί 49 ολόκληρα χρόνια και ο διορισμός του σήμερα αποδεικνύει ότι ο Ερντογάν ήθελε στο υπουργείο Άμυνας έναν πρώην αρχηγό, που θα έχει καλύτερη εικόνα από τα στράτευμα, ώστε να μπορεί να το ελέγχει.
Το μόνο όνομα που είχε συζητηθεί εκτενώς, πριν καν αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, ήταν αυτό του Μεχμέτ Σιμσκέκ, που καθησυχάζει τις αγορές για τα οικονομικά μελλούμενα στην Τουρκία.
Αν μάλιστα ισχύουν οι φήμες που θέλουν τον κουρδικής καταγωγής πολιτικό να ζήτησε και να πήρε για να αναλάβει ξανά την… ηλεκτρική καρέκλα από τον Ερντογάν πλήρη ελευθερία κινήσεων στις αποφάσεις και στην επιλογή ατόμων, αλλά και πίστωση χρόνου, για να τα καταφέρει, θεωρείται βέβαιη η επιστροφή της γειτονικής χώρας σε μια πιο συμβατική οικονομική και νομισματική πολιτική που θα ρίξει τον πληθωρισμό και θα γυρίσει τους ξένους επενδυτές στην Τουρκία.
«Το τρομερό κορίτσι από την Τουρκία»
Αν όμως, τελικά, θα καταφέρει και να τη γλιτώσει από τα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, θα περάσει πολύς καιρός για να φανεί πέραν πάσης αμφιβολίας.
Η επιλογή πάντως της Χαφιζέ Γκαγιέ Ερκάν, του «τρομερού κοριτσιού από την Τουρκία», όπως την αποκαλούν στον κόσμο των αγορών και του επιχειρείν, για την Κεντρική Τράπεζα (TCMB) θεωρείται το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. 
Αξιοσημείωτος είναι επίσης ο διορισμός του Αλή Γερλίκαγια, μέχρι χθες περιφερειάρχη Κωνσταντινούπολης, στο υπουργείο Εσωτερικών.
Σκληρό στέλεχος του βαθέος κράτους και απόλυτα υπάκουος στο κυβερνών κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) και προσωπικά στον Ερντογάν, εκτιμάται ότι θα ηγηθεί της προσπάθειας ανακατάληψης των Δήμων Κωνσταντινούπολης και Άγκυρας στις δημοτικές εκλογές της άνοιξης του 2024.
Επαφές πάνω στις επαφές
Γιατί ο δημοφιλής Εκρέμ Ιμάμογλου μπορεί να μην κρύβει τις ηγετικές φιλοδοξίες του, αλλά και ο Μανσούρ Γιαβάς αποτελεί πηγή ανησυχίας για τον Τούρκο πρόεδρο που δεν του αρέσουν οι μισοτελειωμένες καταστάσεις…
Μέχρι οι εξελίξεις να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω, ο Ερντογάν θα συνεχίσει να καθρεφτίζεται στα μάτια των υπολοίπων ηγετών του κόσμου, που σκοπεύει να συναντήσει έναν έναν ξανά από κοντά, για μετρήσει τα περιθώρια του για σκληρότερο παιχνίδι με μεγαλύτερα κέρδη.
