«Όμως, εγώ είμαι τσιγγάνα, μου αρέσει και είμαι υπερήφανη γι’ αυτό» δήλωσε
Η Δανιέλα Χατζή είναι το έκτο παιδί του Κώστα Χατζή από τον δεύτερο γάμο του με την Αντωνία Χατζίδη. Η 20χρονη ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι. Φέτος θα βρίσκεται δίπλα στο πλευρό του πατέρα της, όπου θα εμφανίζονται μαζί σε μαγαζί στην Πλάκα. Η ίδια μίλησε για πρώτη φορά για το bullying που έχει δεχτεί λόγω της καταγωγής της, για τα επαγγελματικά της σχέδια αλλά και για τον πατέρα της, σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Οn time».
Σχετικά με το πότε ξεκίνησε να τραγουδάει, η Δανιέλα Χατζή απάντησε: «Τα τραγούδια που θέλω να λέω δεν είναι ένα συγκεκριμένο είδος, είναι αυτά που όταν τα ακούω, αγγίζουν τα συναισθήματά μου! Οι γονείς μου λένε ότι από μωρό, όταν άκουγα τον πατέρα μου να τραγουδάει, έπιανα την τονικότητα. Μεγαλώνοντας τραγουδούσα συνεχώς μέσα στο σπίτι και από τα δώδεκα χρόνια μου ακολουθούσα τον πατέρα μου σχεδόν σε όλες τις συναυλίες του. Ίσως αυτό να με υποκίνησε να αγαπήσω τόσο πολύ το τραγούδι!».
Για τις ιδιότητες τις οποίες θαυμάζει στον πατέρα της και αν ο ίδιος τη συμβουλεύει, σχολίασε: «Τον τρόπο σκέψης του και την ταπεινότητά του. Μου δίνει συμβουλές πολλές. Μου λέει να μη χάσω την ανθρωπιά μου. Μια άλλη συμβουλή που μου δίνει είναι να μη με υπηρετήσει το τραγούδι, αλλά να υπηρετώ εγώ το τραγούδι».
Όσον αφορά το γεγονός ότι είναι τσιγγάνα και το αν αυτός ήταν λόγος ποτέ να δεχτεί bullying, η ίδια είπε: «Δεν είναι ότι νιώθω τσιγγάνα… είμαι τσιγγάνα! Και για το γεγονός αυτό έχω υποστεί bullying στο σχολείο – και όχι μόνο! Δέχτηκα επίσης και μετά το σχολείο… Μου έλεγαν να μη φανερώνω ότι είμαι τσιγγάνα, γιατί δεν φαίνομαι. Μου έλεγαν να μην πω στη δουλειά μου ότι είμαι τσιγγάνα, γιατί δεν θα προχωρήσω μπροστά στο τραγούδι. Όμως, εγώ είμαι τσιγγάνα, μου αρέσει και είμαι υπερήφανη γι’ αυτό».
Τέλος, για το ποια ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής της, η Δανιέλα Χατζή δήλωσε: «Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και σε μένα έρχονται καταστάσεις που μπορεί να είναι δύσκολες. Όπως, για παράδειγμα, μια πολύ δύσκολη στιγμή για εμένα ήταν όταν έμαθα ότι η μητέρα μου πάσχει από μια χρόνια ασθένεια. Δεν θέλω όμως να στέκομαι σε αυτές τις στιγμές. Θέλω να βλέπω πάντα τη θετική πλευρά, να είμαι αισιόδοξη!».
