Για σήμερα σου προτείνουμε το Μπλε Βελούδο, ιδανικά με ένα ποτήρι ουίσκι στο χέρι. Ενα κομμένο αυτί, μια κωμόπολη που κρύβει τρομακτικά μυστικά, ένας νεαρός με νοσηρή περιέργεια, μια σαγηνευτική τραγουδίστρια σε κίνδυνο και ένας αλησμόνητος ψυχοπαθής κακός.
Ο τίτλος της ταινίας είναι επηρεασμένος από το τραγούδι “Blue Velvet” που κυκλοφόρησε αρχικά από τον Tony Bennett το 1951, αλλα εγινε διασκευή το 1963, η οποία ήταν η εκδοχή που ενέπνευσε τον σκηνοθέτη David Lynch.
Σύμφωνα με τον Lynch, “Δεν ήταν το είδος της μουσικής που μου άρεσε πολύ. Αλλά υπήρχε κάτι μυστήριο σε αυτό. Με έκανε να σκεφτώ πράγματα. Και τα πρώτα πράγματα που σκέφτηκα ήταν οι το…γκαζόν και η γειτονιά μου”.
Στο απόγειο της φήμης των σούπερ σταρ της δεκαετίας του ’80 της Molly Ringwald, ήταν η πρώτη επιλογή του Lynch για τη Sandy. Αλλά η μαμά της διάβασε το σενάριο για το Blue Velvet και το βρήκε τόσο προσβλητικό που δεν το έδωσε καν στην κόρη της να το διαβάσει. Ο ρόλος τελικά πήγε στη Laura Dern.
Η Helen Mirren ήταν αυτή που ο Lynch φαντάστηκε ως την τραγουδίστρια Dorothy Vallens αν και στο τέλος ο ρόλος πήγε στην Isabella Rossellini. Και πώς τελικά κατέληξε σε εκείνη; Bρέθηκαν εντελώς τυχαία σε μια κοινή παρέα σε ένα εστιατόριο και την κοίταξε καλά – καλά κάνοντάς της κομπλιμέντα. Την άλλη μέρα της πρότεινε το ρόλο. Όπως είπαν πολλοί ήταν ο ρόλος της ζωής της.
