More

    Όταν οι άνθρωποι σε απογοητεύουν… Πώς ξεπερνάς μια προδοσία |Αληθινές ιστορίες ελπίδας που θέλεις να διαβάσεις

    Η προδοσία μέσα από Αληθινές Ιστορίες ελπίδας που θέλεις να διαβάσεις. Αλλά και να γράψεις. Γι αυτό… Γίνε ΕΣΥ ο αρθρογράφος του BestNews.GR


    Ραγισμένη καρδιά, εμπιστοσύνη που καταρρέει, θλίψη, απογοήτευση, οργή. Αυτός είναι ο ψυχικός κόσμος σου τη στιγμή που μαθαίνεις ότι έχεις προδοθεί. Όμως να ξέρεις ότι εκείνος που προδίδει έχει έναν μπερδεμένο συναισθηματικά κόσμο όλη του ζωή, όχι μονάχα μια στιγμή.

    Δώστου μια ευκαιρία να καταλάβει και να επανορθώσει. Όλοι αξίζουν μια ευκαιρία. Και όχι τόσο για εκείνον, αλλά για σένα. Για το μέσα σου.

    Κι αν δεν συνειδητοποιήσει, δεν δουλέψει τον μπερδεμένο συναισθηματικά κόσμο του, δεν επανορθώσει συνειδητά, τότε διέγραψέ τον και λέγε Θεός σχωρέσ΄ τον. Σβήσ’ τον και λυπήσου γι αυτόν!!! Όχι για σένα. Πάψε να βαραίνεις το μέσα σου με θλίψη, οργή και γενικευμένη αμφιβολία.

    Μια στιγμή μονάχα κράτα τη θλίψη και έπειτα μετουσίωσε την προδοσία σε κάτι καλό. Ενεργοποιήσου ΥΠΕΡ του εαυτού σου. Χωρίς συναισθηματισμούς.

    Και απλά πρόσεχε λιγάκι περισσότερο πια… κατά τη διαδρομή της ζωής.

    *Χρύσα Σαραντοπούλου

    Προδοσία:

    • Δεν έχει χρώμα
    • Δεν έχει αγόρι – κορίτσι
    • Δεν έχει ηλικία

    Ναι, μπορεί κάποια στιγμή να σε προδώσει η οικογένεια σου, οι φίλοι σου, οι δικοί σου άνθρωποι, ακόμη και ο/η σύντροφος.

    Πονάς, θυμώνεις, κλαις, ξεσπάς, ρωτάς γιατί, Γιατί;

    Σε βασανίζει, σε πονάει σου τρώει τη ψυχή!

    ΕΣΥ; Τι θα κάνεις;

    Θα πάρεις βαθιά ανάσα και θα βγεις να αναπνεύσεις ξανά. Είσαι ΕΔΩ ζωντανός/η. Θα ζητήσεις βοήθεια εκεί που πιστεύεις και θα σταθείς ξανά στα πόδια σου.

    Άλλωστε μη ξεχνάς, πως και τον Χριστό τον πρόδωσε ο Ιούδας.

    Γίνε η ανάσταση ενός νέου εαυτού, αγάπησε, χόρεψε, χαμογέλασε. 

    Σε περιμένουν πολύ ΣΠΟΥΔΑΙΑ πράγματα!

    *Μαριάννα

    Γεννιέσαι και ανοίγεις τα μάτια σε ένα νέο κόσμο, άγνωστο όπως όταν μπαίνεις πρώτη φορά  σε μια μεγάλη βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία πανέμορφα που απλώνονται τριγύρω σου αραδιασμένα στα ράφια και σε καλούν βουβά σαν τις σειρήνες του Οδυσσέα να τα πλησιάσεις.

    Απλώνεις το χέρι σου και το διαλέγεις: είναι το βιβλίο της ζωής σου, το γραμμένο σου, το κισμέτ σου, η ειμαρμένη σου, η σειρά των γεγονότων που αγνοείς όταν έρχεσαι στη ζωή.

    Η πρώτη σου ματιά, το πρώτο σου κεφάλαιο είναι η γνωριμία με τους γονείς σου, την οικογένειά σου και μετά έπονται τα υπόλοιπα.

    Πολλά τα κεφάλαια του βίου, άλλα γαλήνια, όπως ίσως τα πρώτα νηπιακά ή και τα παιδικά έτη. Μετά προχωράμε στα πιο σύνθετα που περιλαμβάνουν πολλές πληροφορίες, χαρές, ταραχές, φουρτούνες και ένα κεφάλαιο από όλα είναι και η προδοσία.

    Όταν έρθει η ώρα να το διαβάσουμε, ίσως ο καθένας μας να είναι περισσότερο ή και λιγότερο ικανός – μέσω των όσων πέρασε στην πορεία της ζωής του και έχοντας αποκομίσει πνευματικά οφέλη από προηγούμενα περιστατικά – να μπορεί να προβλέψει και να προφυλαχτεί από αυτή ή όχι και κατά συνέπεια να την ζήσει ολάκερη ως νέα και άγνωστη πράξη.

    Το μέγεθος της λύπης, της έκπληξης που θα βιώσουμε συνδέεται με τις προσδοκίες που είχαμε εναποθέσει στον εκάστοτε ρόλο που έφερε το ή τα πρόσωπο/πα που αντιπροσωπεύουν την προδοσία, π.χ. σύντροφος, συνεργάτης, συγγενής, φίλος, γείτονας κτλ και όσο έμπιστος ή γενικά και πιο «δικός μας» άνθρωπος είχε «στεφτεί» τόσο πιο δύσκολο είναι να το διαχειριστούμε, αφού μόνο άσχημα συναισθήματα μας γέννησε η προδοσία!

    Όπως και να έχει όμως, είναι σίγουρο ότι σε κάποιο σημείο του βιβλίου μας θα υπάρχει η προδοσία με κάποια μορφή. Γιατί ζούμε… είμαστε όντα που αγαπάμε την επικοινωνία και σίγουρα τα πρόσωπα που υπάρχουν στο «δικό μας έργο» θα τα συναντήσουμε κάποια χρονιά του ταξιδιού μας στη γη. Είναι και αυτή μια εμπειρία που αφήνει επίγευση πίκρας αντίθετη με της χαράς που μας γεμίζει χαμόγελα, όμως το σίγουρο είναι ότι θα ξεμακρύνει και θα μας αφήσει σοφότερους!

    Γιατί τελικά αυτό που αξίζει είναι η εναλλαγή στο ταξίδι μας, διαφορετικά αν αποφύγουμε τη δράση, αν μονάσουμε δεν θα έχουμε κακές συναντήσεις, ανατροπές, νέες εμπειρίες και άλλα πολλά. Αλλά πόσο το θέλουμε άραγε να αποτραβηχτούμε από τη ζωή; Το μόνο όπλο που χρειαζόμαστε είναι η ψυχική ανθεκτικότητα να αντιμετωπίζουμε δυσκολίες κι αυτό καλλιεργείται, δεν κληρονομείται μόνο, ούτε είναι πεπρωμένο.

    *Παρασκευή Κόντα

    Η Έλενα περπατούσε αργά κατά μήκος της παραλίας, προσπαθώντας να βάλει σε τάξη τις σκέψεις της. Ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει, βάφοντας τον ουρανό με αποχρώσεις του πορτοκαλί και του ροζ. Το κύμα χτυπούσε απαλά στην ακτή, προσφέροντας έναν ήχο που πάντα την ηρεμούσε. Αλλά σήμερα, τίποτα δεν μπορούσε να διώξει το βάρος από την καρδιά της.

    Η προδοσία του Νίκου την είχε χτυπήσει σαν κεραυνός εν αιθρία. Ποτέ δεν είχε φανταστεί ότι ο άντρας που αγαπούσε τόσο πολύ, θα μπορούσε να την πληγώσει με τέτοιον τρόπο. Είχαν γνωριστεί τρία χρόνια πριν, σε ένα πάρτι φίλων, και από την πρώτη στιγμή, είχαν νιώσει μια ανεξήγητη έλξη ο ένας για τον άλλον. Οι πρώτοι μήνες ήταν γεμάτοι ευτυχία και πάθος, με τα σχέδιά τους για το μέλλον να παίρνουν σάρκα και οστά. Είχαν μιλήσει για γάμο, για παιδιά, για ένα κοινό μέλλον που φαινόταν τόσο φωτεινό.

    Αλλά όλα κατέρρευσαν τη μέρα που η Έλενα ανακάλυψε τα μηνύματα στο κινητό του Νίκου. Ήταν από μια γυναίκα που δεν είχε ξανακούσει, γεμάτα ερωτόλογα και υποσχέσεις. Την ίδια στιγμή, η καρδιά της ράγισε και ο κόσμος της κατέρρευσε. Προσπάθησε να του μιλήσει, να καταλάβει τι είχε συμβεί, αλλά ο Νίκος ήταν ψυχρός και απόμακρος. Παραδέχτηκε την προδοσία του, αλλά δεν έδειξε καμία μεταμέλεια.

    «Δεν ήταν τίποτα σοβαρό», της είπε. «Ήταν απλά μια περιπέτεια.»

    Αυτά τα λόγια την πόνεσαν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Για την Έλενα, δεν υπήρχε τίποτα “απλό” στην προδοσία. Ήταν μια ρήξη της εμπιστοσύνης, ένας κατακερματισμός του συναισθηματικού δεσμού που τους ένωνε.

    Κοιτάζοντας το ηλιοβασίλεμα, ένιωσε τα δάκρυα να κυλούν στα μάγουλά της. Η καρδιά της πονούσε, αλλά ήξερε ότι έπρεπε να προχωρήσει. Η προδοσία του Νίκου την είχε διδάξει κάτι πολύτιμο: ότι η αξία της δεν μετριέται από την αγάπη κάποιου άλλου, αλλά από την ίδια της την αξία.

    Αποφασισμένη να αφήσει πίσω της τον πόνο και την απογοήτευση, η Έλενα γύρισε και άρχισε να περπατά προς το σπίτι. Ήξερε ότι ο δρόμος για την ανάρρωση θα ήταν μακρύς και δύσκολος, αλλά ήταν έτοιμη να τον διαβεί. Γιατί ήξερε ότι αξίζει να αγαπηθεί, αληθινά και χωρίς προδοσίες.

    *Έλενα

    ↑*Γίνε ΕΣΥ ο αρθρογράφος του BestNews.GR. Στείλε μας τα κείμενα σου στο MAIL: bestnews.gr@gmail.com και δες τα να δημοσιεύονται. Στο τέλος κάθε μήνα, μετά από κλήρωση, ένας τυχερός κερδίζει ένα όμορφο δώρο. Ενημερώσου σχετικά στα social media του BestNews:

    1. facebook/bestnewsgreece
    2. instagram/bestnews.gr
    3. Viber

     

    προδοσίαπροδοσία

    Newsroom
    Newsroomhttps://ekozani.gr
    Γίνε εσύ ο ρεπόρτερ και στείλε την είδηση της ημέρας... info@ekozani.gr

    more news