Δεν είναι η πρώτη φορά που μια εφεύρεση αρχικά σχεδιάστηκε για άλλο λόγο και μετά χρησιμοποιήθηκε αλλιώς από την πρώτη σύλληψη του εφευρέτη.
Οι γνωστές σε όλους μας περιστρεφόμενες πόρτες που συναντάμε σε μεγάλα κτίρια εταιρειών και ξενοδοχεία αρχικά φτιάχτηκε για να κρατάει το χιόνι και τις θύελλες έξω από τα κτίρια και ταυτόχρονα να μη χάνεται η θερμότητα από το εσωτερικό του κτιρίου.
Τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στο ρεστοράν Ρέκτορ στην Τάιμς Σκουέρ της Νέας Υόρκης, το 1899 προκαλώντας έκπληξη στους θαμώνες.
Ο εφευρέτης Θεόφιλος βαν Κένελ σχολαστικός και ιδιαίτερος, προσπάθησε να βρει μια λύση ώστε να εμποδίζει τη σκόνη, τη βροχή, το χιόνι και τους έξω ήχους να μπαίνουν στο κτίριο αλλά και να κρατά τη θερμότητα μέσα, εξοικονομώντας ενέργεια και πόρους.
Η δεύτερη εκδοχή που μάλλον είναι και η επικρατέστερη είναι ότι ο εφευρέτης σιχαινόταν τον ιπποτισμό και τη συνήθεια ο άνδρας να κρατάει τη πόρτα ώστε να περάσει η γυναίκα.
Για αυτό και θέλησε να βρει έναν τρόπο και συγκεκριμένα μια πόρτα, που δεν θα χρειάζεται κανείς να την ανοίγει για τον άλλο.
