Συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! έδωσε η Πηγή Δεβετζή. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης η γνωστή αθλήτρια μίλησε και για το πότε και πώς μπήκε στη ζωή της ο αθλητισμός.
Πότε μπήκε στη ζωή σου ο αθλητισμός;
Ο πατέρας μου είχε ιδρύσει στην Αλεξανδρούπολη έναν σύλλογο ενόργανης γυμναστικής. Ήμουν 4 ετών, θυμάμαι, που με πήρε πρώτη φορά μαζί του έτσι απλά για να παίξω και τελικά εξελίχθηκα σε αθλήτρια. Στα 6 μου άρχισα να παίρνω μέρος σε αγώνες ενόργανης γυμναστικής και στα 7 μου κέρδισα το πρώτο μου χρυσό μετάλλιο σε ένα Διασυλλογικό Πρωτάθλημα. Αργότερα έγινα και πανελληνιονίκης. Πέρασα και από ομαδικά αθλήματα, όπως χάντμπολ και βόλεϊ, αλλά συνειδητοποίησα ότι προτιμώ το ατομικό άθλημα. Έπειτα από δέκα χρόνια μεταπήδησα από την ενόργανη στο στίβο.
Πήγαινα στη Β’ Γυμνασίου και είχαν έρθει στο σχολείο μας προπονητές στίβου. Μας έκαναν τεστ και βγήκα τρίτη στο τρέξιμο σε όλο το σχολείο. Όμως, όταν είσαι μικρός, δεν ξέρεις ποιο άθλημα σου ταιριάζει. Δοκίμασα τα 600 μ., τα εμπόδια, τις ταχύτητες και κατέληξα στα άλματα. Αρχικά ήμουν καλή στο άλμα εις μήκος. Φαντάσου, στα 14 μου πήδηξα 5 μέτρα και 7 εκατοστά! Ήταν πολύ καλή επίδοση. Το τριπλούν μπήκε αργότερα στη ζωή μου.
Υπήρξαν πράγματα που στερήθηκες ως παιδί λόγω της ενασχόλησης σου με τον αθλητισμό;
Βέβαια. Ποτέ δεν έπαιξα στη γειτονιά με τα παιδιά. Δεν είχα χρόνο για παιχνίδια. Η μέρα μου ξεκινούσε με πρωινή προπόνηση. Μετά πήγαινα στο σχολείο, σε Αθλητικό Γυμνάσιο, είχα αγγλικά και πάλι προπόνηση. Γυρνούσα βράδυ στο σπίτι. Τώρα παίζω τα παιχνίδια που δεν έπαιξα μικρή. Με τα ανίψια μου περνάμε μια χαρά.
