Φωτογραφία από Daniel Rechel
Το 2022, ο αριθμός των γεννήσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έφτασε στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1960, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία. Εκείνο το έτος, μόλις 3,88 εκατομμύρια μωρά γεννήθηκαν στην ΕΕ, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που ο αριθμός έπεσε κάτω από τα 4 εκατομμύρια.
Το ποσοστό γονιμότητας μειώθηκε επίσης, πλησιάζοντας τα επίπεδα που παρατηρήθηκαν για τελευταία φορά πριν από δύο δεκαετίες. Η ΕΕ είχε ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά γονιμότητας στον κόσμο, που ορίζεται ως ο αριθμός των γεννήσεων ανά γυναίκα.
Πώς συγκρίνονται τα ποσοστά γονιμότητας σε διάφορα μέρη της Ευρώπης; Και πώς έχει αλλάξει το ποσοστό γονιμότητας στην Ευρώπη σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο;
Η υπογεννητικότητα είναι ένα αυξανόμενο πρόβλημα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με ορισμένες από αυτές να αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα χαμηλά ποσοστά γεννήσεων.
Φωτογραφία από Josh Willink
Ενώ το υψηλότερο ποσοστό γονιμότητας παρατηρείται στη Γαλλία, μια μεσογειακή χώρα, άλλα μεσογειακά έθνη όπως η Μάλτα (1,08), η Ισπανία (1,16), η Ιταλία (1,24), η Ελλάδα (1,32) και η Κύπρος (1,37) έχουν σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά.
Οι λόγοι πίσω από την κρίση γονιμότητας στην Μάλτα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι πολυδιάστατοι και περιλαμβάνουν αρχικά οικονομικά ζητήματα- ανεργία, εργασιακή επισφάλεια και οικονομικές κρίσεις που οδηγούν πολλά ζευγάρια να αναβάλλουν ή να αποφεύγουν τη δημιουργία οικογένειας.
Ακόμα, το κόστος της ανατροφής των παιδιών και της στέγασης είναι υψηλό, κάνοντας δύσκολο για πολλές οικογένειες να αντεπεξέλθουν οικονομικά. Οι αλλαγές στις κοινωνικές δομές και αξίες, όπως η προτεραιότητα στην επαγγελματική καριέρα και η αργοπορημένη ηλικία γάμου, συμβάλλουν επίσης στην καθυστέρηση ή την απόφαση να μην αποκτηθούν παιδιά ενώ η έλλειψη επαρκών κοινωνικών υποστηρίξεων, όπως παιδικοί σταθμοί, άδειες μητρότητας και πατρότητας, και οικογενειακά επιδόματα συμβάλλουν καθοριστικά στις λιγότερες γεννήσεις.
Η υπογεννητικότητα έχει σοβαρές επιπτώσεις, όπως γήρανση του πληθυσμού που αυξάνει την πίεση στα συστήματα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, μείωση εργατικού δυναμικού άρα λιγότεροι νέοι άνθρωποι για να ενταχθούν στην αγορά εργασίας, γεγονός που μπορεί να επιβραδύνει την οικονομική ανάπτυξη και μείωση των εισφορών στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης και συντάξεων, δημιουργώντας προβλήματα βιωσιμότητας.
Φωτογραφία από Jonathan Borba
