Η Καθλίν Φόλμπιγκ, γνωστή για χρόνια ως η «πιο μισητή γυναίκα» της Αυστραλίας, έζησε για πάνω από δύο δεκαετίες στη φυλακή, κατηγορούμενη για τον θάνατο των τεσσάρων παιδιών της.
Ωστόσο, η ανατροπή της υπόθεσής της βασίστηκε σε νέες επιστημονικές αποκαλύψεις που αποδείκνυαν ότι τα στοιχεία που οδήγησαν στη φυλάκισή της ήταν «μη αξιόπιστα», οδηγώντας σε μια από τις πιο αξιοσημείωτες αποκαταστάσεις της δικαιοσύνης στην αυστραλιανή ιστορία.
Το 2003, η Φόλμπιγκ καταδικάστηκε σε 40 χρόνια φυλάκισης, με 30 χρόνια χωρίς δυνατότητα αναστολής, μετά τον θάνατο των τεσσάρων παιδιών της, Caleb, Patrick, Sarah και Laura, μεταξύ 1989 και 1999. Κατά τη διάρκεια της δίκης της, οι εισαγγελείς ισχυρίστηκαν ότι οι θάνατοι ήταν αποτέλεσμα δολοφονίας, στηριζόμενοι κυρίως σε ημερολογιακές σημειώσεις της Φόλμπιγκ που θεωρήθηκαν ως ομολογία ενοχής και στο επιχείρημα ότι τέσσερις ξαφνικοί θάνατοι στην ίδια οικογένεια ήταν εξαιρετικά σπάνιοι για να είναι φυσικοί.
Παρά τις αντιδράσεις και τις αμφιβολίες που εκφράστηκαν από ιατροδικαστές και επιστήμονες σχετικά με τη δίκη της, η Φόλμπιγκ πέρασε τα επόμενα χρόνια στη φυλακή, αποκηρύσσοντας συνεχώς την ενοχή της και υποστηρίζοντας ότι τα παιδιά της πέθαναν από φυσικά αίτια.
Το 2018, μια ομάδα διεθνών επιστημόνων ξεκίνησε να επανεξετάζει την υπόθεση, αναλύοντας τα γενετικά στοιχεία των παιδιών και της Φόλμπιγκ. Οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι η Καθλίν Φόλμπιγκ και οι δύο από τις κόρες της είχαν μια σπάνια γενετική μετάλλαξη στο γονίδιο CALM2, η οποία συνδέεται με καρδιακές αρρυθμίες που μπορεί να προκαλέσουν ξαφνικό θάνατο. Παράλληλα, ανακαλύφθηκαν και άλλα γενετικά χαρακτηριστικά στα αγόρια που επίσης θα μπορούσαν να εξηγήσουν τους θανάτους τους.
Οι νέες επιστημονικές αποκαλύψεις οδήγησαν το 2021 στην παραγγελία μιας νέας δικαστικής έρευνας.
Τον Ιούνιο του 2023, η Καθλίν Φόλμπιγκ αποφυλακίστηκε, έχοντας περάσει 20 χρόνια στη φυλακή για εγκλήματα που πλέον πιστεύεται ότι δεν διέπραξε. Μετά από προσεκτική εξέταση των νέων στοιχείων, οι δικαστικές αρχές αποφάσισαν ότι η καταδίκη της Φόλμπιγκ ήταν αδικαιολόγητη και ότι οι θάνατοι των παιδιών της πιθανότατα προκλήθηκαν από φυσικά αίτια.
«Το σύστημα προτίμησε να με κατηγορήσει παρά να αποδεχτεί ότι μερικές φορές τα παιδιά μπορεί και πεθαίνουν ξαφνικά, απροσδόκητα και αποκαρδιωτικά», δήλωσε η Φόλμπιγκ εξερχόμενη από το δικαστήριο μετά την οριστική αθώωσή της. Είχε γράψει το 2006 πως το μόνο που αναζητά είναι δικαιοσύνη και ανέφερε για την στιγμή που, όπως έλεγε, θα αποκαλυφθεί η αλήθεια: «Εκείνη την ημέρα δεν θα χαίρομαι, ούτε θα πω, “σας τα έλεγα”. Απλώς θα κλάψω και θα συνεχίσω να κλαίω για όλα τα δάκρυα που μου οφείλονται».
