Η επιστήμη της λογιστικής φαίνεται ότι έχει περάσει σε άλλα επίπεδα. Μονίμως βεβαίως και με τις ευλογίες των αρχών. Ειδικά των ευρωπαϊκών.
Για τους τραπεζίτες της Ευρώπης, ο λεγόμενος Συμβιβασμός της Δανίας είναι το δώρο που όλοι πρέπει να πάρουν. Ο πάλαι ποτέ μεταβατικός κανονισμός, ο οποίος χρονολογείται από την ευρωπαϊκή προεδρία της Δανίας το 2012 και χορηγεί κεφαλαιακά οφέλη σε τράπεζες που διαθέτουν ασφαλιστικές επιχειρήσεις, μονιμοποιήθηκε στη νομοθεσία της ΕΕ νωρίτερα αυτό το έτος.
Με το μοντέλο τραπεζοασφάλισης που ουσιαστικά «ευλογείται» από τις ρυθμιστικές αρχές, ο κλάδος απολαμβάνει τα οφέλη. Δεν ήταν τυχαία η εξαγορά ύψους 5,1 δισ. ευρώ της Axa Investment Managers από την BNP Paribas τον Αύγουστο. Έγινε πιο σαφές πόσο ισχυρό θα είναι αυτό το ρυθμιστικό «μπόνους».
Το deal της BNP Paribas
Στο ζήτημα αναφέρονται και οι Financial Times, διευκρινίζοντας κάποια σημεία στο πρόσφατο deal της BNP. Διότι υπήρξε ο αντίλογος, ότι δηλαδή η Axa IM είναι, στην πραγματικότητα, διαχειριστής περιουσιακών στοιχείων και όχι ασφαλιστική εταιρεία. Η ρυθμιστική μαγεία όμως έρχεται επειδή η BNP κάνει τη συμφωνία μέσω της ασφαλιστικής της, BNP Paribas Cardif. Το αποτέλεσμα είναι ότι η συμφωνία θα αναλώσει περίπου 2 δισ. ευρώ του βασικού μετοχικού κεφαλαίου της BNP — 60% λιγότερο από ό,τι θα είχε αν η BNP αγόραζε απευθείας την Axa IM.
Αυτό το θετικό αποτέλεσμα είναι το αποτέλεσμα μιας παραγνωρισμένης λεπτομέρειας στον Συμβιβασμό της Δανίας, ο οποίος επιτρέπει στις τράπεζες να αγνοούν την υπεραξία στις εξαγορές μέσω ασφαλιστικών μονάδων. Αυτή η λεπτομέρεια ισοδυναμεί ως «εμπλουτισμό πλουτωνίου», σχολιάζει ο Andrea Filtri της Mediobanca, ο οποίος υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να απελευθερώσει μια σειρά από νέες συμφωνίες από τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Στην πραγματικότητα, η υπεραξία που αποκτά η BNP Cardif από τον ισολογισμό της Axa IM βρίσκεται εκτός των κανονιστικών ορίων για την ενοποίηση. Ο τραπεζικός κανονισμός υπολογίζει στη συνέχεια τη συμφωνία ως μη τραπεζική επένδυση μετοχικού κεφαλαίου. Η υπάρχουσα υπεραξία της Axa προστίθεται στα σταθμισμένα στοιχεία ενεργητικού αντί να αφαιρείται από το κεφάλαιο CET1.
Τα οφέλη των τραπεζών
Το «παράθυρο» που αφήνει ο Συμβιβασμός φαίνεται κερδοφόρο για τις τράπεζες που μπορούν να επωφεληθούν, ειδικά για τις μεγαλύτερες τράπεζες στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και τις Σκανδιναβικές χώρες. Για αυτούς τους τραπεζοασφαλιστές, οι εξαγορές επιχειρήσεων διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που παράγουν αμοιβή έχουν δυνητικά μετατραπεί σε εξαιρετικά επωφελείς συμφωνίες.
Ακόμη πιο σημαντικό είναι ότι ανοίγουν την πόρτα για ένα κύμα συγχωνεύσεων και εξαγορών δεδομένων των κατακερματισμένων τομέων διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων και ασφαλίσεων της Ευρώπης.
Αλλά δεν πρόκειται ούτε για κανονιστική παράβλεψη. Κατά την εφαρμογή των νέων κανόνων της Βασιλείας, οι οποίοι υποτίθεται ότι είναι αυστηρότεροι, η ΕΕ έχει ενσωματώσει αυτό το κενό. Οι τράπεζες εκτίθενται σε μεγαλύτερο κίνδυνο όταν οι αποτιμήσεις δεν θα ανταποκρίνονται στις τιμές που καταβάλλονται και όταν οι απομειώσεις προέρχονται από το βασικό τραπεζικό κεφάλαιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι FT εκτιμούν ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΕ θεώρησαν ότι αυτό ήταν ένα ρίσκο που αξίζει να αναληφθεί εάν οι νέοι κανόνες βοηθήσουν στην προώθηση αυτού που πραγματικά επιθυμούν οι ρυθμιστικές αρχές: μια πολυαναμενόμενη διασυνοριακή ενοποίηση στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.
Πηγή: ot.gr
