Σεισμός στην Τουρκία: Συγκλονίζουν οι διάλογοι των διασωστών με τα εγκλωβισμένα παιδιά

Σοκαριστικές εικόνες

Στην ισοπεδωμένη Αλεξανδρέττα εκατοντάδες κτίρια έχουν καταρρεύσει. Ολόκληρες γειτονιές. Οι εικόνες που καταγράφονται είναι σοκαριστικές.

Κάνουν αναφορές για εκατοντάδες εγκλωβισμένους μόνο στο σημείο που βρίσκεται η αποστολή του ΣΚΑΪ. Παρακάτω υπάρχουν κι άλλες ολόκληρες γειτονιές. Τις τελευταίες ώρες τα σωστικά συνεργεία που εργάζονται δεν βρίσκουν ζωντανούς κάτω από τα ερείπια.

Οι διασώστες ψάχνουν απεγνωσμένα για ένα σημάδι ζωής σε αυτή την εξαώροφη πολυκατοικία. Στον τρίτο όροφο της πολυκατοικίας τα σωστικά συνεργεία σκάβουν με τα χέρια και προσπαθούν να εντοπίσουν επιζώντες. Δυστυχώς στην Αλεξανδρέττα υπάρχουν εκατοντάδες νεκροί. Ήδη έχουν ανακοινωθεί πάνω από 800 και πολλοί αγνοούνται. Αυτοί που είναι κάτω από τα συνντρίμμια. Σκάβουν με τα χέρια να φτάσουν όλο και πιο χαμηλά προκειμένου να εντοπίσουν, να ακούσουν μια φωνή, να καταφέρουν να απεγκλωβίσουν έναν ακόμα άνθρωπο ζωντανό κάτω από τα συντρίμμια.

«Θα σηκώσουμε αυτή την πλάκα και από εκεί και πέρα θα δούμε ένα υπάρχει κάποιος καλεί σε βοήθεια, παίρνει μια ανάσα», αναφέρει Τούρκος διασώστης.

Η Αλεξανδρέττα έχει καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς. Η νύχτα πέφτει και κάθε ώρα που περνά η πιθανότητα για την ανεύρεση επιζώντων περιορίζεται. Κάτοικοι και σωστικά συνεργεία ανάβουν φωτιές δίπλα στα συντρίμμια για να ζεσταθούν

Στο σημείο ήταν τρεις πολυκατοικίες 8όροφες και φαίνεται ότι δεν έχει μείνει τίποτα. Ένας άνδρας πλησιάζει τον Μανώλη Κωστίδη. Όλη του η οικογένεια είναι μέσα στα ερείπια. Ο άνδρας ευχαριστεί για την βοήθεια που έστειλε η Ελλάδα.

Στο σημείο έχει στηθεί ένα κέντρο ανθρωπιστικής βοήθειας. Γίνεται μια ολόκληρη προσπάθεια για να βοηθηθεί ο κόσμος. Τρόφιμα. σόμπες, χαλβάς, ταχίνι.

Πόνος και απόγνωση

Στο οδοιπορικό του ΣΚΑΪ και του Μανώλη Κωστίδη και του οπερατέρ Αντώνη Μυσιρλή στην πόλη Οσμάνιγιε είναι ορατός ο πόνος αλλά και η απόγνωση.

«Εδώ μου είπαν ότι υπάρχουν ελπίδες για περίπου 60 άτομα που αναζητούν. Έχουν βγάλει αρκετούς νεκρούς. Έχουν μπει και οι γερανοί και οι μπουλντόζες για να σηκώσουν τα μπετά . Αυτή είναι μία εικόνα που βλέπουμε σε όλη τη Τουρκία . Όμως υπάρχει και το ανθρώπινο δράμα . Βλέπουμε κόσμος που περιμένουν τους δικούς τους ανθρώπους να μάθουν ένα νέο», αναφέρει ο Μανώλης Κωστίδης.

Κάτοικοι αναφέρουν πως ακόμα δεν έχουν νέα για τα παιδιά τους, ότι κοιμούνται στα αμάξια τους ή σε ένα τρένο που έχει έρθει στο σημείο. Περιμένουν στην ουρά για φαγητό.

Στο δρόμο προς την Αντιόχεια στον αυτοκινητόδρομο από Άδανα, Αλεξανδρέττα, επικρατεί ένα ατέλειωτο μποτιλιάρισμα δεκάδων χιλιομέτρων από τη μία έρχονται νταλίκες από την άλλη ανθρωπιστική βοήθεια, λεωφορεία, άνθρωποι που θέλουν να φτάσουν στη πόλη τους.

Για ακόμη μια νύχτα οι άνθρωποι είναι υποχρεωμένοι να κοιμηθούν έξω ή μέσα σε αυτοκίνητα σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες καθώς τα σπίτια τους έχουν καταστραφεί.

Οι συγκλονιστικοί διάλογοι

H Ζουμπεϊντέ στην Καχραμανμαράς:

Η μόλις έξι ετών Ζουμπεϊντέ εκπέμπει φως μέσα στο σκοτάδι της καταστροφής.

Διασώστης: Ζουμπεϊντέ ήσουν στο σπίτι;

Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Ναι… Είμαι στο σπίτι τώρα;

Διασώστης: Ναι, αυτό είναι το σπίτι σου.

Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Εσείς πώς μπήκατε στο σπίτι μου;

Διασώστης: Ορίστε;

Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Πώς μπήκατε στο σπίτι μου;

Διασώστης: Από το παράθυρο μπήκαμε.

Διασώστης: Είδαμε το παράθυρο και είπαμε να μπούμε.

Διασώστης: Είπαμε «α μυρίζει πολύ ωραία, μήπως η Ζουμπεϊντέ φοράει αυτό το ωραίο άρωμα;»

Διασώστης: Παίζαμε κρυφτό μαζί… Θυμάσαι;

Εγκλωβισμένη Ζουμπεϊντέ: Ναι, αμέ.

Διασώστης: Βεβαίως!

Διασώστης: Κι εγώ μετά σε βρήκα και σε έπιασα…

Οι διασώστες της ξεγελούν εκείνη και εκείνη τον θάνατο.

Οι ζωντανοί περιμένουν

Στην Τουρκία και τη Συρία οι ζωντανοί ακόμη περιμένουν… Στο Καχραμάνμαρας μία μητέρα κρατά στη ζωή την 18 μηνών κόρη της θηλάζοντάς την.

Διασώστης: Επιβίωσε 55 ώρες. Τώρα είναι ξανά στην αγκαλιά του πατέρα της.

Την λένε Μασάλ που σημαίνει παραμύθι. Ο πατέρας της λυγίζει. Η μητέρα της παραμένει ακόμη θαμμένη μέσα στα ερείπια.

Πατέρας Μασάλ: Αγάπη μου…

O Χαμζά και ο Κεϊβσέρ

Δύο αδέλφια, ο Χαμζά και ο Κεϊβσέρ, παλεύουν για να κρατηθούν στη ζωή. Οι διασώστες τους δίνουν κουράγιο.

Εγκλωβισμένος: Ευχαριστώ για το νερό.

Διασώστης: Να είσαι καλά… Είσαι λιοντάρι!

Διασώστης: Πιες το νερό και μπες κάτω από την κουβέρτα. Εντάξει; Λίγο μας έχει απομείνει…

Διασώστης: Μην φοβάσαι. Σε λίγο θα σε βγάλουμε. Εντάξει;

Διασώστης: Κούνησε το χέρι σου να σε δω…

Διασώστης: Χαμζά σε τρία λεπτά θα σε βγάλουμε.

Διασώστης: Θα σου φιλήσω το χέρι.

Διασώστης: Εσύ είσαι άντρας και εγώ έχω έναν γιο σαν κι εσένα. Το ήξερες;

Εγκλωβισμένος: Τρέχει αίμα σε όλο μου το σώμα…

Διασώστης: Το ασθενοφόρο είναι εδώ και περιμένει. Όπου τρέχει αίμα θα το φροντίσουμε μονάκριβέ μου.

Εγκλωβισμένος: Εντάξει.

Διασώστης: Μην φοβάσαι καθόλου.

Διασώστης: Κεϊβσέρ… λίγο έμεινε…

Εγκλωβισμένος: Βγάλτε αυτό από πάνω μου…

Διασώστης: Θα το βγάλουμε. Όμως, όταν το βγάλουμε, θα μπορείς να βγεις μόνος σου;

Εγκλωβισμένος: Δεν μπορώ, δεν μπορώ αισθάνομαι το βάρος παντού.

Διασώστης: Εσύ μόνος σου μπορείς να βγεις;

Εγκλωβισμένος: Θα προσπαθήσω.

Διασώστης: Άντε μονάκριβέ μου, προσπάθησε.

Καλούν τους γονείς τους στο τηλέφωνο που ελπίζουν σε καλά νέα.

Διασώστης: Ο Κεϊβσερ είναι δίπλα μας και είναι καλα

Γονείς: Εντάξει… Ο Χαμζά είναι καλά;

Διασώστης: Ακούμε και τον Χαμζά και τον Κεϊβσέρ… Πρώτα θα βγάλουμε τον Χαμζά και μετά τον Κεϊβσέρ.

Εγκλωβισμένος: Έλα μπαμπά δίπλα μου.. Έλα μπαμπά…

Στην Γκαζιαντέπ

Η Ντουρού νικά τον φόβο με το κλάμα της.

Διασώστης: Πώς το λένε το παιδί;

Διασώστης: Την λένε Ντουρού!

Διασώστης: Ντουρού!

Διασώστης: Ένα μαχαίρι. Δώστε μου ένα μαχαίρι.

Διασώστης: Πρόσεξε το κεφάλι!

Διασώστης: Έλα – Έλα…

Διασώστες: Ο Θεός είναι μεγάλος!

Με ένα φιλί η Ντουρού τυλίγεται σε μία ροζ κουβέρτα. Οι διασώστες της δίνουν ξανά οξυγόνο.

Στη Χατάι, η λίγων μηνών Ελένη

Το κλάμα των μωρών παραμένει οδηγός για τα σωστικά συνεργεία που δεν εγκαταλείπουν τις προσπάθειες.

Η λίγων μηνών Ελένη βγαίνει ζωντανή από τα χαλάσματα 68 ώρες μετά το χτύπημα των δίδυμων φονικων σεισμών την περασμένη Δευτέρα.

Διασώστης: Θα έδινα τη ζωή μου για εσένα ψυχή μου. Θεέ μου σε ευχαριστώ!

20 ημερών νικητής. Αυτός είναι ο Κερέμ.

Διασώστης: Κάντε στην άκρη να πάρει λίγο αέρα!

Διασώστης: Και φέρτε ένα μαντήλι να τον ζεστάνουμε.

Άντεξε 60 ώρες στα χαλάσματα. Στο χεράκι του σφίγγει ακόμη μια τουφα από τα μαλλιά της μητέρας του.

Διασώστης: Ο Θεός είναι μεγάλος!

Η Χαζάλ

Η Χαζάλ βλέπει ξανά το φως της ημέρας 72 ώρες μετά. Είναι μόλις πέντε ετών.

Διασώστης: Όμορφο μου κορίτσι!

Διασώστης: Σε λίγο παιδί μου θα ζεσταθείς.

Διασώστης: Θέλεις να φας κάτι;

Χαζάλ διασωθείσα: Δεν μπορώ να φάω. Δεν έχω υποβληθεί ακόμη σε εξετάσεις.

Διασώστης: Πόσων ετών είσαι;

Χαζάλ διασωθείσα: Είμαι πέντε ετών.

Διασώστης: Πηγαίνεις στον παιδικό σταθμό;

Χαζάλ διασωθείσα: Όχι δεν πάω.

Διασώστης: Δεν έχεις πάει ακόμη;

Χαζάλ διασωθείσα: Όχι…

Διασώστης: Πόσα είναι τα δάχτυλα που σου δείχνω Χαζάλ

Χαζάλ διασωθείσα: Είναι τέσσερα.

O Μερτ

Μόλις δύο ετών. Ο Μερτ κλαίει γοερά. Επί 79 ώρες ήταν ολομόναχος στο σκοτάδι

Διασώστης: Εντάξει. Εντάξει.

Διασώστης: Φέρτε να του φορέσουμε το κολάρο για τον αυχένα.

Η μικρή Έυα

Σε άλλο περιστατικό διασώστης σκάβει με γυμνά χέρια. Η μικρή Εύα τον περιμένει.

Έυα: Που είναι το μαξιλάρι μου;

Διασώστης: Είναι καλά στην υγεία της;

Διασώστης: Πρώτα να πάρουμε το παιδί…

Η μικρή κοιτάει τον διασώστη όσο εκείνος παραμερίζει τα μπάζα…

Διασώστης: Tώρα παιδί μου.. τώρα…

Διασώστης: Προσπάθησε να βγάλεις το παιδί…

Ζητάει τη μαμά της…

Εύα: Μαμά…

Διασώστης: Περίμενε γλυκό μου παιδί…

Διασώστης: Η μαμά της όταν μας είδε σήκωσε το κεφάλι και άφησε την τελευταία της πνοή.

Λίγα μέτρα μακριά… Η ζωή ξαναπαίρνει την σκυτάλη από τον θάνατο…

Διασώστης: Είναι θέλημα Θεού!

Οι διασώστες ξεσπούν σε κλάματα. Μόλις κατάφεραν να απεγκλωβίσουν ένα κοριτσάκι δύο ετών.

Διασώστες: Είναι θέλημα Θεού!

Διασώστες: Ανοίξτε, ανοίξτε να περάσει

Σχηματίζουν μία ανθρώπινη αλυσίδα… Το παιδί παραμένει ήρεμο στην αγκαλιά της διασώστριάς του.

Διασώστες: Πάμε όλοι μαζί. Ας χειροκροτήσουμε.

Στην Αντιόχεια

Στην Αντιόχεια ο μικρός Αχμέτ έπειτα από 71 ώρες θαμμένος μέσα στα ερείπια αναρωτιέται γιατί τον πάνε στο νοσοκομείο… Αύριο λέει έχει να πάει στο σχολείο.

Αχμέτ: Που με πάτε; Αύριο έχω να πάω στο σχολείο.

Οι προσπάθειες διάσωσης συνεχίζονται. Στο Χατάι ο δεκάχρονος Μεχμέτ ξεγελάει τον θάνατο.

Διασώστης: Βγήκε από τα χαλάσματα 65 ώρες μετά…

Το κρίσιμο παράθυρο των 72 ωρών έχει πλέον παρέλθει αλλά οι διασώστες δεν εγκαταλείπουν. Άλλη μία διάσωση ενός μικρου παιδιού κρατάει την ελπίδα ζωντανή.

Στη Συρία

Στη Συρία ένας πατέρας με το κορμί του έσωσε τη ζωή του γιου του.

Διασώστης: Ο Θεός είναι μεγάλος!

Διασώστης: Σιγά. Σιγά! Παιδιά!

Διασώστης: Το παιδί είναι ζωντανό!

Διασώστες: Ο Θεός είναι μεγάλος!

Τα σωστικά συνεργεία σε Τουρκία και Συρία γίνονται μία φωνή για να τους ακούσουν όσοι εγκλωβισμένοι παραμένουν ζωντανοί.

Διασώστες: Μας ακούει κανείς;

Και μετά η απόλυτη ησυχία για να καταφέρει μία κραυγή ελπίδας να ακουστεί μέσα από τα χαλάσματα.