Κάποια στιγμή στη ζωή τους, οι περισσότεροι άνθρωποι αναπτύσσουν κάποιο είδος μυϊκής έντασης ή πόνου στον αυχένα τους. Η αιτία μπορεί να είναι άγνωστη (ιδιοπαθής) ή μπορεί να συνδέεται με ένα συγκεκριμένο συμβάν, όπως ο στραβός ύπνος σε ένα μαξιλάρι. «Έχω αυτόν τον κόμπο στο αυχένα μου», μπορεί να παραπονεθείτε.
Ο πόνος είναι πραγματικός, αλλά ο όρος είναι παραπλανητικός.
Σύμφωνα με τον Harri Weber της Popular Science, οι «μυϊκοί κόμποι» είναι στην πραγματικότητα μυοπεριτονιακά σημεία ενεργοποίησης που αποτελούνται από συσπασμένες μυϊκές ίνες που δεν μπορούν να απελευθερώσουν τη σύσπαση. Όταν αυτές οι ίνες τεντώνονται, μπορεί να αισθανθείς ένα εξόγκωμα (ή κόμπο) κάτω από το δέρμα κάποιου.
«Είναι βασικά μια εντοπισμένη περιοχή όπου οι μύες δεν χαλαρώνουν όπως θα έπρεπε», εξήγησε ο Michael Johnson, κλινικός θεραπευτής μασάζ, σε άρθρο του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν για την πάθηση. «Η ένταση στους μυς μπορεί να ασκήσει πίεση στα νεύρα και να προκαλέσει πόνο». Ακόμη χειρότερα, ο πόνος από το σημείο μπορεί να «αναφερθεί» σε κοντινές περιοχές, όπως το αυτί ή το κεφάλι.
Οι μυϊκοί κόμποι εντοπίζονται συχνά ανάμεσα στις ωμοπλάτες ή στο πάνω μέρος της πλάτης και μπορεί να είναι αποτέλεσμα αφύσικών στάσεων, όπως μια στριμωγμένη διαμόρφωση ύπνου ή ένας σκυμμένος λαιμός σε ένα smartphone για πολύ καιρό. Εάν τραβήξετε ή τραυματίσετε έναν μυ από σωματική άσκηση, τότε μπορεί να αποκτήσετε μυϊκό κόμπο καθώς το σώμα σας προσπαθεί να μονώσει την περιοχή με συσπασμένους μύες. Η επαναλαμβανόμενη κίνηση, συμπεριλαμβανομένων των αθλητικών δραστηριοτήτων, μπορεί επίσης να προκαλέσει φλεγμονή του ιστού.
Πώς φτάσαμε να αποκαλούμε αυτές τις συσταλμένες συστάδες ινών «κόμπους»; Είναι δύσκολο να εντοπίσουμε ποιος επινόησε τη φράση, αλλά είναι μαζί μας εδώ και αρκετό καιρό. Το 1890, ένας αρθρογράφος της New York Star που αναδημοσιεύτηκε στο Pinegrove Herald της Pennsylvania έγραψε για μια συνάντηση με έναν ισχυρό άνδρα, τον οποίο παρέθεσε:
«Ενώ οι αθλητές συνήθως απολαμβάνουν καλύτερη υγεία από τους υπόλοιπους υποφέρουν από ασθένειες που είναι άγνωστες σε εμάς και για τις οποίες ακόμη και οι γιατροί μας δεν έχουν όνομα. Ένας μυς μπορεί να κάνει κόμπο και η δύναμη να έχει χαθεί: ενώ μια ίνα θα σπάσει και η παραμικρή κίνηση για την επόμενη μέρα θα είναι η ανείπωτη αγωνία».
Μια δεκαετία αργότερα, μια διαφήμιση του 1901 για την ανακούφιση από τη ρευματοειδή αρθρίτιδα προσπάθησε να επιστήσει την προσοχή οποιουδήποτε πάσχει από «κόμπους στους μύες». Τόσο οι πρόσκαιροι όσο και οι πάσχοντες από χρόνιο πόνο, φαίνεται ότι έπιασαν τη φράση νωρίς.
Οι κόμποι που προκαλούνται από τον υπνάκο ή το σήκωμα βάρους μπορούν να αντιμετωπιστούν με παρόμοιο τρόπο. Η αποφυγή στάσεων ή δραστηριοτήτων που προκαλούν κόμπους είναι το καλύτερο προληπτικό βήμα που μπορείτε να κάνετε, μαζί με το τέντωμα. Εάν έχετε ήδη ένα, μια συσκευή μασάζ, κομπρέσα ή οτιδήποτε άλλο που βοηθά στην άμεση ροή του αίματος στην περιοχή μπορεί να ανακουφίσει την ενόχληση.
Η αποφυγή του παρατεταμένου καθίσματος είναι επίσης χρήσιμη. Ο ειδικός αθλητικής ιατρικής Michael Dakkak, συνιστά σωστή εργονομία. «Θέλετε ένα προσκέφαλο, ένα ανασηκωμένο πληκτρολόγιο, την οθόνη σας στο ύψος των ματιών, όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά, αλλά στη συνέχεια, θέλετε επίσης να κάνετε διαλείμματα σποραδικά κατά τη διάρκεια της ημέρας και να περπατάτε και να δουλέψετε στη στάση σας», είπε στην Cleveland Clinic.
Η κλινική συνιστά επίσης να παραμείνετε ενυδατωμένοι, να τρώτε μια ισορροπημένη διατροφή με κάλιο και μαγνήσιο και να χρησιμοποιείτε συσκευές μασάζ. Τυχόν επίμονοι κόμποι θα πρέπει να εξετάζονται από γιατρό προτού δυνητικά εξελιχθούν σε φθαρμένα νεύρα.
