Το γλυκό παιδάκι της φωτογραφίας που ποζάρει χαμογελαστό στον φακό της κάμερας, είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους και δημοφιλείς ηθοποιούς της γενιάς του.
Της Ελένης Φλισκουνάκη
Καταφέρατε να τον αναγνωρίσετε;
Στην φωτογραφία βλέπουμε τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, στην παιδική του ηλικία!
Ποιος είναι ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 24ης Ιουλίου του 1970. Μιλώντας για τα παιδικά του χρόνια σε συνέντευξή του στο bovary.gr είχε πει: “Τα δικά μου καλοκαίρια με τους γονείς μου, όταν ήμουν παιδί, είχαν μια αίσθηση ελαφρότητας και γαλήνης. Είχε κι ο μπαμπάς μου μια βάρκα και πηγαίναμε όλοι μαζί, με τη μαμά και την αδελφή μου. Θυμάμαι, κατεβαίναμε από το προηγούμενο βράδυ στη Μαρίνα Αλίμου που είχε το καϊκι και κοιμόμασταν εκεί.
Το πρωί, ο μπαμπάς είχε ήδη σαλπάρει και όταν ξυπνούσα κοιτούσα και έβλεπα ότι ήμασταν σε κάποιες γαλάζιες θάλασσες. Νόμιζα ότι είχαμε φτάσει πολύ μακριά. Ετσι μου φαινόταν. Κι ας ήμασταν στον Αργοσαρωνικό. Με το που ξύπναγα, βουτούσα στη θάλασσα και περνούσα ατέλειωτες ώρες στο νερό. Συνειδητοποιώ ότι είναι μια σωματική μνήμη την οποία αναπαράγω τώρα με τον γιο μου“.
Πορεία στην υποκριτική
Τελειώνοντας το σχολείο αποφάσισε να κάνεις σπουδές στην υποκριτική και έτσι έδωσε εξετάσεις για το Εθνικό Θέατρο, από το οποίο και αποφοίτησε λίγα χρόνια αργότερα.
“Στο σχολείο, πριν αποφασίσω να γίνω ηθοποιός, ήθελα να γίνω γιατρός. Όχι μόνο δεν έγινα γιατρός αλλά έχω μια τάση λιποθυμίας όταν βλέπω το αίμα των άλλων”, είχε αναφέρει σε συνέντευξή του στην εκπομπή της Σταματίνας Τσιμτσιλή.
Το 1991 έπαιξε για πρώτη φορά στην τηλεόραση, στο σίριαλ “Θυσία”. Κατά την διάρκεια της καριέρας του έχει συμμετάσχει σε πολλά σίριαλ, μεταξύ αυτών: “Ανατομία ενός εγκλήματος”, “Τρίτο στεφάνι”, “Κόκκινος Κύκλος”, “Λόγω τιμής”, “Να με προσέχεις”, “Γιούγκερμαν”, “Κλείσε τα μάτια”, “Εθνική Ελλάδος”, “Έτερος Εγώ” και “Ο Γιατρός”.
Σημαντική είναι η παρουσία του και στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Μεταξύ άλλων, έχει συμμετάσχει στις θεατρικές παραστάσεις: “Άμλετ”, “Καλιγούλας”, “Ο πουπουλένιος”, “Ο συλλέκτης”, “Πέτρες στις τσέπες του”, “Το τρίτο στεφάνι”, “Βάτραχοι” και “Ο Βυσσινόκηπος”.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης εκτός από ηθοποιός είναι και ένας επιτυχημένος σκηνοθέτης.
“Οι θίασοι που φτιάχνω είναι προσεκτκά επιλεγμένοι και συνήθως είναι ηθοποιοί που δεν θα τους φανταζόσουν πρώτο όνομα στη μαρκίζα. Στην άνθιση των ελληνικών σειρών, έφεραν τη δυνατότητα στους ανθρώπους που κάνουν τη μυθοπλασία, να φέρουν και νέους ανθρώπους που δεν τους έχουμε ξαναδεί.
Πάρα πολλοί ηθοποιοί που τους ξέραμε εμείς, αποφάσισαν να κάνουν τηλεόραση, να αναδειχθούν στο κοινό και να βγάλουν χρήματα, είναι πολύ σημαντικό, είναι ένα κίνητρο. Οι περισσότεροι από αυτούς που μιλάμε, δεν θα θυσίαζαν το όνομα που έχουν κάνει, για το οτιδήποτε στην τηλεόραση. Πολλοί μου έλεγαν τώρα που μιλάω, ότι δεν θέλουν να κάνουν θέατρο, θέλουν να κάνουν τηλεόραση”, έχει εξηγήσει σε συνέντευξη που έχει παραχωρήσει στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου.
Δείγμα της δουλειάς του στην μεγάλη οθόνη, είναι οι ταινίες: “Το πεθαμένο λικέρ”, “Καβάφης”, “Λου & Λένα”, “Hardcore”, “Παράδεισος στη Δύση”, “Επικίνδυνες μαγειρικές”, “Από έρωτα”, “Short Fuse”, “Success Story” και “Πολιορλία στην οδό Λιπέρτη”.
Έχει επίσης παρουσιάσει το ριάλιτι επιβίωσης “Survivor” το 2006 και το τηλεπαιχνίδι “Οι Προδότες” το 2023.
Αναφερόμενος στην παρουσίαση του “Survivor”, στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου, είχε πει: “Όχι απλά το έκανα, το έκανα με πάρα πολύ μεγάλη χαρά. Τότε ήταν πολύ διαφορετικό προϊόν, 40 μέρες γύρισμα, όχι τόσο reality. Τότε ήμουν 36, είχα περάσει 15 χρόνια μέσα στα θέατρα, δεν είχα ταξιδέψει καθόλου και το βρήκα σαν δώρο, το χάρηκα πάρα πολύ. Τότε έλεγαν “σιγά μη δεχτεί”. Εγώ όταν μου έρχεται μια ιδέα και μου λένε “δεν νομίζω να δεχτεί”, λέω “χάνω τίποτα να δοκιμάσω;”. Ένας φίλος, σημαντικός ηθοποιός και σκηνοθέτης μου λέει εκείνη τη χρονιά “δεν σε καταλαβαίνω, κάνεις θέατρο και το επόμενο απόγευμα προβάλλεται το Survivor”. Λέω “που βρίσκεις το πρόβλημα;”.Τους “Προδότες” τους έκανα επειδή είναι ένα εξαιρετικό προϊόν στον χώρο της ψυχαγωγίας. Ποτέ δεν είπα ότι ήταν λάθος, μου άρεσε πάρα πολύ, δοκίμαζα τα αθλήματα που έκαναν οι παίκτες. Μπορεί κανείς να κάνει reality και να το ευτελίσει, μυθοπλασία το ίδιο, να κάνει μια κακή θεατρική παράσταση. Σε όλα τα είδη υπάρχουν καλά δείγματα και κακά δείγματα“.
Ακόμα, σχετικά με τους “Προδότες”, είχε σημειώσει, στην ίδια συνέντευξη, πως: “Οι Προδότες δεν παύουν να είναι ένα παιχνίδι. Οι άνθρωποι που έγιναν προδότες το χάρηκαν πάρα πολύ, σχεδόν όλοι ήθελαν να έχουν αυτόν τον ρόλο. Δεν αντικατοπτρίζει την ηθική ποιότητα των παικτών”.
Ο γάμος, ο γιος του και το ημερολόγιο
Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης υπήρξε παντρεμένος με την Έρση Ξενάκη. Το 2005 απέκτησαν ένα γιο, τον Γιώργο – Ίκαρο.
Ο ηθοποιός έχει κάνει γνωστό πως από το 1987 γράφει ένα ημερολόγιο. Στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου, είχε δηλώσει: “Δεν θέλω να εκδόσω το ημερολόγιό μου που το κρατάω από το 1987. Με βοηθάει να έχω μια αίσθηση της διαδρομής της ζωής μου. Κανείς δεν το έχει διαβάσει. Πλέον είναι ηλεκτρονικό, γυρνάω και το διαβάζω. Επειδή ο γιος μου έγινε 18 χρονών, είχα μια μικρή επιστροφή προσωπικό στο πότε ήταν μωρό και πώς είναι τώρα. Έχει και ενδιαφέρον να παρακολουθεί τον εαυτό του, παρατηρείς τα λάθη σου. Γιατρός θα γίνει το παιδί. Δεν θα με πλήγωνε να γίνει ηθοποιός. Το μόνο που θα ήθελα να αποφύγω θα ήταν ένα παιδί που γοητεύεται από τη δουλειά των γονιών του“.
Σε συνέντευξή του στην εκπομπή της Σίσσυς Χρηστίδου είχε τονίσει: “Κρατάω ημερολόγιο εδώ και 30 χρόνια. Παρατήρησα μέσα από τα ημερολόγιά μου ότι παλιά στη δουλειά ήμουν νευρικός και αψύς. Το δούλεψα μέσα μου, το μαλάκωσα και το έφερα εκεί που έπρεπε. Δεν φοβήθηκα ποτέ πως λόγω της συμπεριφοράς μου θα βρεθώ στα “μανταλάκια”. Ξέρω καλά ποιος είμαι και τι γνώμη έχουν οι συνάδελφοί μου για εμένα“.
Την φωτογραφία από την παιδική του ηλικία την είχε ανεβάσει ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο προφίλ που διατηρεί στο Instagram, στις 21 Νοεμβρίου του 2017. Στη λεζάντα της ανάρτησης είχε γράψει: “Έβλεπα μετά μανίας Hawai 5-0 και θαύμαζα τον Jack Lord και τη φράντζα του. Εδώ, σε μια προσπάθεια απομίμησης”.
