Σε αντιφάσεις υπέπεσε ο πρόεδρος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, Χρήστος Παπαδημητρίου όσον αφορά τη διαβόητη σύμβαση 717 που δεν υλοποιήθηκε ποτέ με αποτέλεσμα να χρονίζουν οι παθογένειες στον ελληνικό σιδηρόδρομο. Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του πορίσματος του ΕΟΔΑΣΑΑΜ για τα Τέμπη, ο πρόεδρος του σιδηροδρομικού τομέα και αντιπρόεδρος του οργανισμού, κ. Χρήστος Παπαδημητρίου εξέφρασε την προσωπική άποψη ότι όλοι αυτοί που καθυστέρησαν την υλοποίηση της σύμβασης 717 «έχουν συμβάλει αποφασιστικά στο να σκοτωθούν αυτά τα παιδιά».
Μάλιστα, επισήμανε πως αναφέρεται στην ανώτατη ηγεσία και όχι στα απλά στελέχη της ΕΡΓΟΣΕ.
Όμως, λίγες ώρες αργότερα μιλώντας αργότερα στον Νίκο Ευαγγελάτο (MEGA), ο κ. Παπαδημητρίου προχώρησε σε διευκρινίσεις και ουσιαστικά, ανασκεύασε τις δηλώσεις του.
«Η σύμβαση 717 όντως θα δημιουργούσε πρόσθετες δικλίδες ασφαλείας, γιατί οι άνθρωποι πάντα σφάλλουν – έχουν ροπή προς το λάθος […] Χωρίς αυτό να σημαίνει, βέβαια, ότι δυστυχήματα δεν συμβαίνουν και σε κομμάτια του σιδηροδρομικού δικτύου, όπου έχουν ολοκληρωθεί και το ETCS και η τηλεδιοίκηση, δηλαδή πάντα μπορεί να γίνει κάτι. Δεν μπορώ να πω όμως ότι είναι αιτιώδης ο σύνδεσμος, ότι εάν είχε γίνει η 717, δεν θα είχε γίνει το ατύχημα», είπε ο κ. Παπαδημητρίου.
Αξίζει να σημειωθεί πως στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (άρθρο 41), αναφέρεται ότι εξετάστηκαν και άλλα στοιχεία που σίγουρα επηρέαζαν το πλαίσιο στο οποίο το δυστύχημα έλαβε χώρα (π.χ. εξέλιξη της σύμβασης 717, χρηματοδότηση των επενδυτικών έργων, εθνικοί και ενωσιακοί μηχανισμοί ελέγχου στα επενδυτικά έργα), όμως έπειτα από αρχική αξιολόγηση, αποφασίστηκε να μην γίνει ανάλυση, καθώς είναι λιγότερο σχετικά για την άμεση βελτίωση του σιδηροδρομικού συστήματος, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Στο εξωτερικό, η συζήτηση για τον ρόλο των αυτόματων συστημάτων σε σιδηροδρομικά δυστυχήματα είναι συχνή, καθώς έχουν καταγραφεί περιστατικά αστοχιών σε κρίσιμα συμβάντα. Για παράδειγμα, στις 21 Οκτωβρίου 2024, στην Ουαλία, δύο τρένα συγκρούστηκαν μετωπικά έπειτα από αστοχία των συστημάτων τηλεδιοίκησης, σε ένα δυστύχημα που είχε ένα νεκρό και 15 τραυματίες. Η Βρετανική Επιτροπή Διερεύνησης Σιδηροδρομικών Δυστυχημάτων (RAIB) επιβεβαίωσε αργότερα την αστοχία.
Ακόμα, το πόρισμα, αναφερόμενο στην απουσία συστημάτων τηλεδιοίκησης, σημειώνει ότι το γεγονός αυτό δεν καθιστά τα τρένα ανασφαλή, αλλά ήταν απαραίτητο οι αρμόδιοι φορείς λειτουργίας του σιδηροδρόμου (ΟΣΕ, Hellenic Train, κλπ) να τηρούσαν τους υφιστάμενους κανονισμούς και να είχαν λάβει τα κατάλληλα μέτρα ασφάλειας, μεταξύ των οποίων η λειτουργία με μειωμένες ταχύτητες και η απαγόρευση του επιτρεπόμενου ορίου των 160 χλμ./ώρα. Και όπως έδειξε και το δυστύχημα, οι κανόνες ασφαλείας δεν τηρούνταν (άρθρο 650).
