O Χάρης Ρώμας παραχώρησε συνέντευξη στην Ontime και στη δημοσιογράφο, Σίσσυ Μενεγάτου με τον ηθοποιό να μιλάει ανοιχτά για θέματα, που αφορούν στην προσωπική του ζωή και τις ερωτικές σχέσεις εξηγώντας, γιατί δεν αποδέχεται απόλυτα για τον εαυτό του τον όρο «γκέι».
Είσαι από τους ανθρώπους που δεν μασάς τα λόγια σου κι έχεις παραδεχτεί σε συνέντευξή σου: «Έχω περάσει απ’ όλες τις ερωτικές φάσεις. Δεν το κρύβω. Κατέληξα στις επιλογές που με ικανοποιούν και τις υπερασπίζομαι με μεγάλο σθένος». Είναι τολμηρό να το παραδεχτεί ένας επώνυμος αυτό.
Γιατί τολμηρό; Όχι, δεν είναι τολμηρό. Είναι υποχρέωση ενός ανθρώπου που τον παρακολουθούν και νέα παιδιά, γιατί εγώ βλέπω χιλιάδες νέα παιδιά που με ακολουθούν στο Instagram, χωρίς να είμαι κολλημένος με αυτό – είναι 55.000 άτομα. Είμαι υποχρεωμένος για τα νέα παιδιά που με ρωτάνε, αλλά κι αυτούς που δεν τολμάνε να εμφανιστούν και ψάχνουν να βρουν την ερωτική τους ταυτότητα, να τους πω ότι έχεις δικαίωμα να ψάξεις, να δοκιμάσεις.
Κι εγώ μάλιστα δεν είμαι απ’ αυτούς που ήξεραν από την πρώτη στιγμή, που ήταν σίγουροι από την πρώτη στιγμή τι είναι αυτό που ήθελαν ερωτικά, δοκίμασα. Αισθανόμουν ότι έχω τις περισσότερες έλξεις και το δοκίμασα, το έκανα. Εγώ προσωπικά είμαι χαρούμενος που το ’κανα.
Άλλος που κατευθείαν ξέρει ότι θέλει αυτό, κάνει πολύ καλά και πηγαίνει εκεί που ξέρει ότι θέλει. Εγώ λέω στους ανθρώπους ότι, αν εσείς αισθάνεστε ότι θέλετε να δοκιμάσετε ή δεν ξέρετε τι σας συμβαίνει ακριβώς μέσα σας, θα το ψάξετε, θα το βρείτε και θα το λύσετε και θα κατασταλάξετε εκεί που είστε ευτυχισμένοι. Με την έννοια ότι θα βρείτε το σύντροφο ή τη σύντροφο που θα είναι δίπλα σας και θα σας κάνει πιο δυνατούς.
Πες μου, όμως, όταν κλικάρει κάποιος στο google και του βγάζει «Χάρης Ρώμας, γκέι», κι εσύ όλα αυτά τα χρόνια δεν έχεις δώσει ποτέ δικαιώματα να σε συζητούν, δεν έβγαλες ποτέ σε «μανταλάκια» την προσωπική σου ζωή, πώς σε κάνει να νιώθεις;
Αυτό πουλάει. Το γκέι θα πουλήσει. Αλλά αυτό δεν μπορεί να σε χαρακτηρίσει. Μια λεξούλα σαν αυτή δεν μπορεί να χαρακτηρίσει την ευρύτητα μιας προσωπικότητας, δηλαδή εγώ δεν αισθάνομαι ότι με χαρακτηρίζει αυτό. Ούτε κατά διάνοια. Τώρα, το επιλέγουν, γιατί αυτό είναι που θα πουλήσει, που θα δημιουργήσει ένα κλίμα κ.λπ. Δεν είναι ότι απορρίπτω τον όρο, φυσικά και υπάρχει, ούτε με προσβάλλει, με ικανοποιεί κιόλας, κανένα πρόβλημα δεν έχω να το αποδεχτώ, αλλά δεν είμαι ακριβώς αυτό.
Ακολουθείς, δηλαδή, την ερωτική ζωή που θέλεις;
Είναι δικαίωμά μου να έχω τη ζωή που επιλέγω. Και θα είναι αυτή που επιλέγω εγώ, και οι σύντροφοι που επιλέγω εγώ και, ναι, έχω περάσει μια σύνθετη ζωή, έχω περάσει από πολλές σχέσεις διαφορετικές και είμαι χαρούμενος γι’ αυτό. Ήταν ωραία. Πέρασα κι ωραία. Δεν θα κάνω το χατίρι σε κανέναν κομπλεξικό ή ομοφοβικό ή σε κανέναν κρυπτο-ομοφυλόφιλο, που δεν μπορεί να αποδεχτεί αυτό που του συμβαίνει, να αποδεχτώ υποτιμητικά τον όρο «αδελφή» και να πω «εντάξει, παιδιά, εγώ είμαι “αδελφή”».
Τι θα πει αυτό; Δεν το καταλαβαίνω. Δεν το αναγνωρίζω. Εγώ είμαι άντρας, γεννήθηκα άντρας και αισθάνομαι άντρας. Υπάρχουν άλλοι άντρες που δεν αισθάνονται άντρες και κάνουν επεμβάσεις, κι αυτούς τους αποδέχομαι και τους βγάζω και το καπέλο, αφού δεν μπορούν και είναι εγκλωβισμένη η φύση τους κάπου αλλού. Εγώ όμως γεννήθηκα άντρας. Κι είμαι υπερήφανος γι’ αυτό. Μου αρέσει που είμαι άντρας και το υποστηρίζω το φύλο μου.
