Μια ποιοτική αλλαγή στις προσδοκίες των εργαζομένων αναδεικνύει η έρευνα Workmonitor της Randstad, καθώς στο νέο τοπίο της εργασίας, η επαγγελματική πορεία δεν είναι απλώς ένα ζήτημα βιοπορισμού ή εξέλιξης, αλλά συνδέεται άμεσα με την ποιότητα ζωής.
Η έρευνα Workmonitor για το 2025, διεξήχθη το διάστημα 7 Οκτωβρίου έως 6 Νοεμβρίου 2024 σε 750 εργαζόμενους στην Ελλάδα, σε πληθυσμό ηλικίας 18-67, που απασχολούνται για τουλάχιστον 24 ώρες την εβδομάδα, ελεύθεροι επαγγελματίες ή άνεργοι που αναζητούν εργασία. Το συνολικό δείγμα είναι 26.000 εργαζόμενοι σε 35 αγορές.
Το 84% των εργαζομένων θεωρεί την ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ως βασική προτεραιότητα, ενώ η αμοιβή και η εργασιακή ασφάλεια παραμένουν σημαντικοί παράγοντες για το 85% και το 87% των εργαζομένων, αντίστοιχα. To 56% θα αποχωρούσε από μία εργασία, εάν δεν αισθανόταν ότι ανήκει στην ομάδα και το 46% θα απέρριπτε μια εργασία που δεν ευθυγραμμίζεται με τις αξίες του.
Το 52% των εργαζομένων έχει αποχωρήσει από μια εργασία λόγω ενός τοξικού περιβάλλοντος
Οι εργαζόμενοι, όπως αναφέρει η έρευνα, αναζητούν ρόλους, που ευθυγραμμίζονται με τις προσωπικές τους αξίες και επιδιώξεις, επιθυμούν ένα εργασιακό περιβάλλον που ενισχύει το αίσθημα του «ανήκειν» και προάγει ουσιαστικές σχέσεις, ενώ δίνουν προτεραιότητα στις ευκαιρίες μάθησης που θα τους προετοιμάσουν για τις προκλήσεις του μέλλοντος. Η αλλαγή συνίσταται σε τρεις παράγοντες την εξατομίκευση, την κοινότητα και τις δεξιότητες του μέλλοντος.
Τα ευρήματα είναι σημαντικά για τις επιχειρήσεις που θα πρέπει να διαμορφώσουν την εταιρική κουλτούρα τους που θα ευθυγραμμιστεί με τα μηνύματα των εργαζομένων. Οι εργοδότες που θα ξεχωρίσουν είναι εκείνοι που επενδύουν σε ένα δυναμικό, υποστηρικτικό περιβάλλον, όπου οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι εκτιμώνται, ενδυναμώνονται και εξελίσσονται. Ήδη, το 52% των εργαζομένων έχει αποχωρήσει από μια εργασία λόγω ενός τοξικού περιβάλλοντος, γεγονός που καθιστά την εταιρική κουλτούρα κρίσιμο παράγοντα για τη διατήρηση ταλέντων.
Εξατομίκευση και κοινές αξίες
Ένα από τα κύρια ζητήματα είναι η απομάκρυνση των εργαζομένων από τις παροχές και η στροφή προς τα μεγαλύτερα επίπεδα εξατομίκευσης. Τα ταλέντα είναι έτοιμα να υποστηρίξουν πιο εξατομικευμένα οφέλη: ο αριθμός των εργαζομένων που δηλώνει ότι έχει ζητήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας ή καλύτερη αμοιβή έχει αυξηθεί, από 62% το 2024 σε 70% φέτος.
Οι εργοδότες, που ικανοποιούν περισσότερο τα αιτήματα των ταλέντων, θα μπορούσαν να επωφεληθούν με ενισχυμένη εμπιστοσύνη από τα ταλέντα, καθώς το 57% δηλώνει ότι θα εμπιστευόταν περισσότερο τους εργοδότες, εάν παρείχαν εξατομικευμένα εργασιακά οφέλη, συμπεριλαμβανομένων όλων των διαστάσεων της εργασιακής ευελιξίας. Περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες (53%) δηλώνουν ότι θα παραιτούνταν, εάν ο εργοδότης τους δεν λάμβανε υπόψη τα αιτήματα για καλύτερες συνθήκες. Το ποσοστό είναι αυξημένα κατά 5% σε σχέση με το 2024.
Σύμφωνα με την έρευνα Workmonitor της Randstad, οι εργαζόμενοι εκφράζουν την επιθυμία το εργασιακό τους περιβάλλον να ευθυγραμμίζεται με τις αξίες και τις προτιμήσεις τους. Tο 42% δηλώνει ότι θα εγκατέλειπε μια εργασία, εάν διαφωνούσε με τις απόψεις της ηγεσίας, το 46% ότι δεν θα αποδεχόταν μια θέση, εάν οι περιβαλλοντικές και κοινωνικές αξίες της εταιρείας δεν ταυτίζονται με τις δικές του και το 40% ότι θα αποχωρούσε από την εργασία του, εάν ο εργοδότης του δεν υποστήριζε τις επαγγελματικές του φιλοδοξίες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 84% των εργαζομένων θεωρεί την ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής ως βασική προτεραιότητα, ενώ η αμοιβή και η εργασιακή ασφάλεια παραμένουν σημαντικοί παράγοντες για το 85% και το 87% των εργαζομένων, αντίστοιχα. Όσον αφορά στις διαφορετικές γενιές, η Gen X δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ισορροπία επαγγελματικής και προσωπικής ζωής (90%), ενώ οι Baby Boomers αναδεικνύουν την αμοιβή ως το πιο σημαντικό κριτήριο (94%) για την εργασία τους.
Η αυξανόμενη βαρύτητα της ευελιξίας
Η ευελιξία στην εργασία αποκτά μια συνεχώς αυξανόμενη σημασία για τους εργαζόμενους, με το 54% να δηλώνει ότι έχει αυξημένη ελευθερία στο ωράριό του, ενώ το 51% ότι έχει τη δυνατότητα να επιλέξει την τοποθεσία εργασίας του. Σχεδόν 6 στους 10 εργαζόμενους εκφράζουν ότι είναι σε θέση να επιλέγουν τον όγκο της εργασίας τους, αποτυπώνοντας την επιθυμία αλλά και τη δυνατότητα που έχουν οι εργαζόμενοι για περισσότερη αυτονομία και έλεγχο στον τρόπο και τον χρόνο υλοποίησης των καθηκόντων τους.
Οι επιχειρήσεις τείνουν να προτιμούν την επιστροφή στο γραφείο, στοιχείο που δημιουργεί εκ των πραγμάτων μια σημαντική διάσταση
Παρά τη σαφή προτίμηση των εργαζομένων για τα υβριδικά μοντέλα εργασίας, οι επιχειρήσεις τείνουν να προτιμούν την επιστροφή στο γραφείο, στοιχείο που δημιουργεί εκ των πραγμάτων μια σημαντική διάσταση ανάμεσα σε αυτό που αναζητούν οι εργαζόμενοι και σε αυτό που προσφέρουν οι εργοδότες. Σχεδόν 3 στους 10 εργαζόμενους (27%) επιθυμούν να εργάζονται από το γραφείο πέντε ημέρες την εβδομάδα, ενώ το 45% των εργαζομένων προτιμά τον συνδυασμό απομακρυσμένης εργασίας και φυσικής παρουσίας, με το 23% να επιλέγει την εργασία στο γραφείο τρεις ημέρες της εβδομάδας και το 22% τέσσερις ημέρες. Στον αντίποδα, σχεδόν 5 στις 10 επιχειρήσεις (48%) επιλέγουν την αποκλειστική εργασία από το γραφείο (35%) ή την εργασία 4 ημερών με φυσική παρουσία (13%).
Το αίσθημα του «ανήκειν»
Το αίσθημα του «ανήκειν» στον χώρο εργασίας αναδεικνύεται ως κρίσιμος παράγοντας για την απόδοση, την παραγωγικότητα και την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Όπως καταγράφεται στην έρευνα, περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους θεωρούν ότι η έλλειψη του αισθήματος του «ανήκειν» θα αποτελούσε κίνητρο για να αναζητήσουν νέα εργασία, ενώ το 80% θέλει να αισθάνεται ότι ανήκει στον χώρο εργασίας.
Το 88% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι αποδίδει καλύτερα όταν υπάρχει η αίσθηση της κοινότητας
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 88% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι αποδίδει καλύτερα όταν υπάρχει η αίσθηση της κοινότητας, το 86% ότι εργάζεται πιο αποτελεσματικά όταν γνωρίζει προσωπικά τους συναδέλφους του, ενώ το 27% θα ήταν πρόθυμο να εργαστεί με μικρότερη αμοιβή αν είχε καλούς φίλους στην εργασία. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να συμφωνήσουν με την άποψη αυτή (29%) σε σχέση με τους άνδρες (25%), ενώ η Gen Ζ και οι Millennials είναι πιο πιθανόν να θυσιάσουν κάποιες παροχές (37% και 30% αντίστοιχα) σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες γενιές.
Η σημασία της ισότητας στην εργασία
Η έρευνα Workmonitor 2025 αποτυπώνει ότι η εργασιακή κουλτούρα και η ισότητα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην παραμονή ή την αποχώρηση των εργαζομένων. Το 52% δηλώνει ότι έχει αποχωρήσει από προηγούμενη εργασία του λόγω τοξικού περιβάλλοντος – με τις γυναίκες (56%) και τους Millennials (62%) να επηρεάζονται περισσότερο -, το 56% ότι θα άλλαζε εργοδότη, εάν ένιωθε πως δεν είναι μέλος μιας ομάδας, ενώ το 31% ότι προτιμά να είναι χωρίς εργασία παρά να εργάζεται σε ένα μη υποστηρικτικό περιβάλλον.
Το 69% των εργαζομένων θεωρεί ότι οι εργοδότες τους μπορούν να κάνουν περισσότερα
Παρά την πρόοδο στις πολιτικές ισότητας, το 69% των εργαζομένων θεωρεί ότι οι εργοδότες τους μπορούν να κάνουν περισσότερα, το 53% των ταλέντων αναφέρει πως οι ενέργειες για τη βελτίωση της ισότητας είναι σημαντικές και μπορούν να κάνουν τη διαφορά, ενώ μόλις το 35% εμπιστεύεται ότι θα διαμορφώσουν μια δίκαιη εργασιακή κουλτούρα.
Παρά το γεγονός ότι το 86% των εργαζομένων αισθάνεται ότι εκτιμάται και το 75% εμπιστεύεται τη διοίκηση της εταιρείας που εργάζεται, το 61% δηλώνει ότι αποφεύγει να εκφράσει τον εαυτό του στον χώρο εργασίας, με τη Gen Z και τους Millennials να φτάνουν το 67% και μόνο το 35% των εργαζομένων δηλώνει ότι εμπιστεύεται τον εργοδότη του για τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος, όπου όλοι θα μπορούν να ευδοκιμήσουν.
Αδιαπραγμάτευτες οι ευκαιρίες ανάπτυξης δεξιοτήτων για τα ταλέντα
Η ανάγκη για συνεχή εκπαίδευση και ανάπτυξη δεξιοτήτων είναι πιο επιτακτική από ποτέ, καθώς οι τεχνολογικές εξελίξεις επιταχύνονται με αμείωτο ρυθμό, με την τεχνητή νοημοσύνη να βρίσκεται στο επίκεντρο. Σύμφωνα με την έρευνα της Randstad, το 73% των εργαζομένων θεωρεί ότι η αναβάθμιση δεξιοτήτων είναι σημαντική είτε στη σημερινή τους θέση είτε κατά την αναζήτηση μιας νέας εργασίας. Μάλιστα, το 36% δηλώνει ότι θα αποχωρούσε αν δεν είχε πρόσβαση σε δυνατότητες μάθησης και ανάπτυξης, ενώ το 39% δεν θα δεχόταν μια εργασία που δεν του προσφέρει την ευκαιρία να διαφυλάξει και να αναπτύξει τις δεξιότητές του για το μέλλον, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη ή η τεχνολογία.
Μόλις το 35% των εργαζομένων εμπιστεύεται ότι οι εργοδότες του θα επενδύσουν ουσιαστικά στη συνεχή εκπαίδευση
Αν και η κοινή ευθύνη μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων αναγνωρίζεται ευρέως, η εμπιστοσύνη προς τις επιχειρήσεις παραμένει περιορισμένη. Μόλις το 35% των εργαζομένων εμπιστεύεται ότι οι εργοδότες του θα επενδύσουν ουσιαστικά στη συνεχή εκπαίδευση, ιδιαίτερα στην τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη. Επιπλέον, το 34% πιστεύει ότι η ευθύνη για την εκπαίδευση και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων του ανήκει αποκλειστικά στον εργοδότη του. Παρά τις προκλήσεις, το 49% των εργαζομένων αναγνωρίζει ότι ο εργοδότης του έχει ήδη προσφέρει ευκαιρίες ανάπτυξης δεξιοτήτων, που διασφαλίζουν το επαγγελματικό του μέλλον, συμπεριλαμβανομένων δεξιοτήτων σχετικών με την τεχνητή νοημοσύνη.
Η εμπιστοσύνη ως κλειδί για το μέλλον της εργασίας
Οι εργοδότες, που αφουγκράζονται τις ανάγκες των εργαζομένων, χτίζουν ισχυρότερους δεσμούς εμπιστοσύνης με τους εργαζόμενούς τους, με το 57% των ταλέντων να δηλώνει ότι θα εμπιστευόταν περισσότερο έναν εργοδότη που προσφέρει εξατομικευμένα οφέλη και εργασιακή ευελιξία. Παρά τις θετικές αλλαγές στη δημιουργία ενός πιο υποστηρικτικού περιβάλλοντος, παραμένουν σημαντικά κενά, κυρίως όσον αφορά την εμπιστοσύνη στη διοίκηση και τις ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης.
Το 51% των εργαζομένων θα αποχωρούσε εάν δεν είχε καλές σχέσεις με τον προϊστάμενό του
Σύμφωνα με την έρευνα, το 51% των εργαζομένων θα αποχωρούσε εάν δεν είχε καλές σχέσεις με τον προϊστάμενό του, ενώ το 31% έχει ήδη παραιτηθεί λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στη διοίκηση. Παράλληλα, η κουλτούρα συνεργασίας και το αίσθημα του «ανήκειν» αναδεικνύονται ως εξίσου σημαντικά με την αμοιβή, ενισχύοντας την ανάγκη για μια πιο ανθρωποκεντρική προσέγγιση.
Ωστόσο, η εμπιστοσύνη στην παροχή ουσιαστικών ευκαιριών μάθησης και ανάπτυξης παραμένει χαμηλή, καθώς μόνο το 35% των εργαζομένων πιστεύει ότι ο εργοδότης του θα επενδύσει ενεργά στη συνεχή εκπαίδευσή του. Οι διαφορές μεταξύ γενεών και κλάδων δείχνουν ότι οι σύγχρονοι οργανισμοί πρέπει να προσαρμοστούν δυναμικά στις νέες απαιτήσεις.
Πηγή: ot.gr
