Παγκόσμια θλίψη προκλήθηκε στον χώρο του ποδοσφαίρου, μετά την είδηση του θανάτου του Φραντς Μπεκενμπάουερ σε ηλικία 78 ετών. Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και προπονητής διαμόρφωσε το γερμανικό ποδόσφαιρο και δικαίως θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς όλων των εποχών. Κατέκτησε κάθε τρόπαιο που διεκδίκησε, φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού της Μπάγερν Μονάχου και της Δυτικής Γερμανίας, ενώ κέρδισε το προσωνύμιο «Der Kaiser», «Ο Αυτοκράτορας», λόγω της ηγετικής του ικανότητας μέσα στο παιχνίδι αλλά και της επιβλητικής του φυσιογνωμίας.
Στυλοβάτης της εθνικης Δυτικής Γερμανίας
Οδήγησε την εθνική ομάδα της χώρας του στον θρίαμβο του 1974, επικρατώντας της Ολλανδίας του Γιόχαν Κρόιφ όντας αρχηγός εκείνης της ενδεκάδας, ενώ ο 1990 από τη θέση του προπονητή κατάφερε να νικήσει την Αργεντινή στην οποία αγωνιζόταν ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Η τροπαιοθήκη του Μπεκενμπάουερ έχει και το Euro του 1972 όπου η Δυτική Γερμανία είχε επικρατήσει της Σοβιετικής Ένωσης με 3-0.
Είναι ένας από τους τρεις ανθρώπους που έχουν κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο ως παίκτης και ως προπονητής, μαζί με τον Βραζιλιάνο Μάριο Ζαγκάλο και τον Γάλλο Ντιντιέ Ντεσάμπ.
Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ σηκώνει το τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1974. Δεξιά του ο Πολ Μπράιτνερ και ο Γκερτ Μίλερ, αριστερά του ο Ράινερ Μπόνχοφ.
Ο ηγέτης της Μπάγερν Μονάχου
Αποτέλεσε βασικός πυλώνας της επιτυχίας που είχε η Μπάγερν Μονάχου την δεκαετία του ’70 όπου κατέκτησε τρία συνεχόμενα Κύπελλα πρωταθλητριών (Champions League) από το 1974 έως το 1976. Μέτρησε περισσότερες από 400 συμμετοχές με την φανέλα των Βαυαρών την περίοδο 1964–1977, ενώ στην συνέχεια μετακόμισε στις ΗΠΑ για λογαριασμό της Νιού Γιόρκ Κόσμος (1977–1980), όπου υπήρξε συμπαίκτης με τον Πελέ. Έπειτα επέστρεψε στην πατρίδα του και το Αμβούργο (1980–1982), πριν κλείσει την καριέρα του στην ομάδα της Νέας Υόρκης το 1983. Σε εθνικό επίπεδο κατέγραψε 103 συμμετοχές φορώντας την φανέλα της εθνικής Δυτικής Γερμανίας και σκόραρε 14 φορές.
Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ (δεξιά) απέναντι στον Γιόχαν Κρόιφ (αριστερά), στον τελικό του Μουντιάλ το 1974.
Πρωτοπόρος και διορατικός
Είναι ο μοναδικός αμυντικός που τιμήθηκε δύο φορές με την Χρυσή Μπάλα (1972, 1976), ενώ ακόμα δύο φορές τερμάτισε δεύτερος στην σχετική ψηφοφορία (1974, 1975).
Αγωνιστικά ήταν ένας παίκτης που εξέλιξε τον ρόλο του σέντερ μπακ όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, παίρνοντας την μπάλα στα πόδια του αρκετές φορές καθώς είχε την τεχνική κατάρτιση για να οργανώσει το παιχνίδι, καθιερώνοντας έτσι τη θέση του λίμπερο. Μπορεί να μην ήταν σωματικά ογκώδης αλλά ήταν ένας πολύ έξυπνος παίκτης που μπορούσε να «διαβάσει» τους αντίπαλους επιθετικούς και να τους περιορίσει μέσα στο γήπεδο.
O Φραντς Μπεκενμπάουερ (αριστερά), μαζί με τον βραζιλιάνο θρύλο Πελέ (στην μέση) και τον κορυφαίο Άγγλο αμυντικό Μπόμπι Μουρ (δεξιά).
Οι τίτλοι του Μπεκενμπάουερ
Μπάγερν Μονάχου
Bundesliga: 1968-69, 1971-72, 1972-73, 1973-74
DFB-Pokal: 1965-66, 1966-67, 1968-69, 1970-71
Ευρωπαϊκό Κύπελλο: 1973–74, 1974–75, 1975–76
Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης: 1966–67
Διηπειρωτικό Κύπελλο: 1976
New York Cosmos
Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Β.Αμερικής: 1977, 1978, 1980
Αμβούργο
Μπουντεσλίγκα: 1981–82
Εθνική Δυτικής Γερμανίας
Παγκόσμιο Κύπελλο: 1974
Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1972
Οι τίτλοι του Μπεκενμπάουερ ως προπονητής
Εθνική Δυτικής Γερμανίας
Παγκόσμιο Κύπελλο: 1990
Μαρσέιγ
Ligue 1: 1990–91
Μπάγερν Μονάχου
Μπουντεσλίγκα: 1993–94
Κύπελλο ΟΥΕΦΑ: 1995–96
