Σήμερα είναι Παρασκευή 13 Οκτωβρίου. Κάθε Παρασκεύη και 13, κρύβει για μια μέρα γρουσούζικη. Είναι μια μέρα που από πίσω της «κρύβονται» πολλές δεισιδαιμονίες. Συγκεκριμένα, το «13» θεωρείται μία από τις πιο διαδεδομένες δεισιδαιμονίες – προλήψεις που αν και έχουν περάσει πολλοί αιώνες, ενώ φαίνεται πως πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι φέρνει κακοτυχία και είναι γρουσούζικη.
Σύμφωνα με μελέτες, ο τρόμος για τον συνδυασμό «Παρασκευή και 13» είναι ο πλέον διαδεδομένος φόβος στις σύγχρονες ΗΠΑ. Μπορεί να εικάσει κανείς ότι η σημαντική επιρροή της συγκεκριμένης δεισιδαιμονίας σε ολόκληρο- σχεδόν- το δυτικό κόσμο εν μέρει οφείλεται στη… διαφήμιση, την οποία της έκανε η γνωστή, ομότιτλη σειρά των κινηματογραφικών θρίλερ.
Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου του 1307, δηλαδή πριν από 711 χρόνια, ο βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος ο Τέταρτος, επονομαζόμενος και ως «Ωραίος», σε συνεργασία με τον Πάπα Κλήμη τον Ε’, εξαπέλυσε μια μαζική σφαγή εναντίον του Τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών, που είχε έδρα την Ιερουσαλήμ.
Στρατιώτες του Γάλλου βασιλιά χωρίς καμιά προειδοποίηση συνέλαβαν, βασάνισαν και εξολόθρευσαν εκατοντάδες ιππότες, μεταξύ των οποίων και το Μεγάλο Μάγιστρο του Τάγματος, τον Ζακ ντε Μολέ. Αυτός, ένας από τους ισχυρότερους άντρες της εποχής του, πέθανε στην πυρά 7 χρόνια αργότερα, στο Παρίσι, σε μια νησίδα στο Σηκουάνα, ενώπιον του Φιλίππου. Ο βασιλιάς και ο Πάπας δημεύσαν την τεράστια περιουσία του Τάγματος των Ναϊτών, κινητή και ακίνητη με τεράστιες εκτάσεις στους Ιερούς Τόπους αλλά και στην Ευρώπη.
Η φοβία για κακοτυχία με το 13
Η προέλευση της φοβίας για τον αριθμό 13, κατά μία εκδοχή συνδέεται με τον Ιούδα Ισκαριώτη που έκατσε στην 13η θέση στο τραπέζι του τελευταίου δείπνου. Μαζί με τον Ιησού, υπήρχαν 12 μαθητές σε αυτό το γεύμα. Αν και δεν υπάρχει άμεση σύνδεση ότι ο Ιούδας έκατσε στη 13η θέση, ο αριθμός των επισκεπτών στο Μυστικό Δείπνο και η σημασία που είχε η θρησκεία στη ζωή των ανθρώπων ήταν αυτά για να συνδέσουν το 13 ως άτυχο αριθμό σε δυτικούς πολιτισμούς.
Μια αμερικανική ομάδα προσπάθησε να απομυθοποιήσει τις δοξασίες γύρω από τον αριθμό 13. Συγκεκριμένα, η «Λέσχη των 13» συνεδρίασε για πρώτη φορά στις 13 Σεπτεμβρίου 1881, αποφασισμένοι να αποδείξουν τη θεωρία τους ότι δεν υπήρχε τίποτα κακό με τον αριθμό.
Η ομάδα συνεδρίαζε κάθε μήνα στις 13 όπου έσπαζαν καθρέφτες, πετούσαν αλάτι και περνούσαν κάτω από σκάλες. Όλα αυτά τα έκαναν καταγράφοντάς τα ενώ σημείωναν τον τρόπο που μπορεί να πέθαιναν τα μέλη της ομάδας.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια, η ομάδα μεγάλωνε φτάνοντας να έχει 400 μέλη, ανάμεσά τους ήταν και πρόεδροι των ΗΠΑ, όπως έχει αναφέρει ο Independent. Και το 1907, ένας χρηματιστής, ο Τόμας Λάουσον εξέδωσε βιβλίο με τίτλο Παρασκευή και 13. Το βιβλίο έσπασε τα ταμεία και το 1916 μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη.
Με το «13» αρχίζει το άγνωστο…
Δώδεκα ήταν οι θεοί του Ολύμπου, οι μαθητές του Χριστού, οι άθλοι του Ηρακλή. Δώδεκα είναι οι μήνες του έτους. Το «13» υποτίθεται ότι καταργεί τους ισορροπημένους, αναγνωρισμένους, οικείους «κύκλους ζωής» και οδηγεί σε κάτι άλλο, αν όχι εξ ορισμού ανεπιθύμητο, σίγουρα πάντως άγνωστο και για αυτό επίφοβο.
Έχει και η αριθμητική το μερίδιό της: Εάν 13 ομοειδή αντικείμενα διαιρεθούν δια δύο, τρία, τέσσερα ή έξι, ένα περισσεύει. Το παρείσακτο…
Α, να μην ξεχάσουμε: Οι συλλέκτες… αρχαίων στοιχείων ας σημειώσουν και το θρύλο, σύμφωνα με τον οποίο ο αυθάδης Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας πέθανε, επειδή τοποθέτησε το άγαλμά του δίπλα σε εκείνα των 12 θεών του Ολύμπου.
Για να εμπλουτιστούν όλες οι σχετικές συλλογές: Στα Ταρό το «13» είναι θάνατος. Το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης είναι «αφιερωμένο» στο «θηρίο» και τον «Αντίχριστο».
Κάτι κακό είχαν να καταλογίσουν στο «13» και οι πρώτοι πολιτισμοί της Μεσοποταμίας: Κατά τον τελευταίο μήνα του έτους, ο οποίος σε αυτούς ήταν ο 13ος, οδηγείτο σε εκτέλεση ο εραστής της Ιέριας και κατόπιν αυτή επέλεγε τον επόμενο.
Ναι, πάλι η μείξη του «κακού» με τον έρωτα. Μόνο που εκείνες οι κοινωνίες ήταν μητριαρχικές κι έτσι η Ιέρεια επέλεγε τα… αναλώσιμα θύματά της.
Στον αντίποδα, οι αρχαίοι Αιγύπτιοι και οι αρχαίοι Κινέζοι θεωρούσαν τυχερό το «13», αλλά μέσα σε τέτοια πλημμυρίδα αφορισμών, επί αιώνες, άντε να βρει… «το δίκιο» του ο καημενούλης ο αριθμός…
Για την ιστορία – την ιστορία των προλήψεων και στην Άπω Ανατολής: Κινέζοι, Ιάπωνες και Κορεάτες θεωρούν γρουσούζικο το τέσσερα.
Παρασκευή και 13 στον κινηματογράφο
Φυσικά, η μανία και η φοβία με την «Παρασκευή και 13» δε θα μπορούσε να μην «αγγίξει» και την κινηματογραφική βιομηχανία. Εκτός από την αναφορά στη συγκεκριμένη ταινία που κάνουν πολλοί δημιουργοί, υπάρχει και το ομώνυμο franchise. Το franchise του «Fruday the 13th» περιλαμβάνει 12 ταινίες τρόμου και πιο συγκεκριμένα slasher.
Παράλληλα, το franchise που βασίζεται στη συγκεκριμένη δεισιδαιμονία έχει επεκταθεί δημιουργώντας κόμικ, τηλεοπτικές σειρές και βιντεοπαιχνίδια. Το franchise κατά κύριο λόγο επικεντρώνεται στον φανταστικό (προφανώς) χαρακτήρα του Jason Voorhees, ο οποίος αν και θεωρείται νεκρός λόγω πνιγμού στη λίμνη του Crystal όντας παιδί, τελικά επιστρέφει είτε ως δολοφόνος είτε ως το κίνητρο για δολοφονίες σε κάποιες ταινίες. Έτσι, δεκαετίες αργότερα η λίμνη θεωρείται στοιχειωμένα και είναι το μέρος, όπου λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα.
Η πρώτη ταινία του franchise κυκλοφόρησε το μακρινό 1979 και αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία κατά τη διάρκεια του Χάλοουιν, όπου τα θρίλερ κάνουν έτσι κι αλλιώς «θραύση». Το γεγονός πως απέκτησε συνολικά 13 sequel μάλιστα δείχνει πώς ο κόσμος εν τέλει φοβάται την «Παρασκευή και 13», αλλά παράλληλα ίσως και να «τρελαίνεται» να παρακολουθεί ταινίες που έχουν αυτή την περίεργη δεισιδαιμονία στο επίκεντρό τους.
