Photo by The Now Time on Unsplash
Όπως συμβαίνει πολύ συχνά στην ψηφιακή εποχή, οι αρχικές αναφορές μπορούν να εξαπλωθούν πολύ πριν γίνουν γνωστά ολόκληρα τα γεγονότα. Ο Ντόναλντ Τραμπ και το Ρεπουμπλικανικό κόμμα πιθανότατα θα ήθελαν να επιτύχουν μια συντριπτική νίκη και μια «εντολή» οπωσδήποτε, αλλά με την ολοκλήρωση της καταμέτρησης στην Καλιφόρνια και σε άλλες δυτικές πολιτείες, έχει γίνει σαφές ότι η λαϊκή νίκη του Τραμπ ήταν η πιο σφιχτή από τις εκλογές του 2000.
Σύμφωνα με τα μαθηματικά του στατιστικολόγου Νέιτ Σίλβερ (μέσω X), η ψήφος μειώνεται στο 49,8% για τον Τραμπ έναντι 48,4% για την Καμάλα Χάρις, ένα όχι συντριπτικό προβάδισμα. Ενώ οι Δημοκρατικοί έχασαν τον έλεγχο της Γερουσίας, κέρδισαν τις περισσότερες από τις πολιτειακές έδρες και σημείωσαν κρίσιμα κέρδη σε πολιτείες από το Ουισκόνσιν έως τη Βόρεια Καρολίνα.
Αλλά δεν υπάρχει καμία επικάλυψη, ο Τραμπ κέρδισε την εκλογική ψήφο. Και το Δημοκρατικό Κόμμα μόλις ξεκίνησε την επίπονη διαδικασία να ανακαλύψει πώς ένας καταδικασμένος εγκληματίας που κάποτε εγκατέλειψε το αξίωμα ντροπιασμένος αφού προσπάθησε να ανατρέψει μια εκλογή, κατάφερε να κερδίσει αρκετούς ψηφοφόρους για να ξαναπάρει τον Λευκό Οίκο. Ορισμένοι συνωμοσιολόγοι της διαδικτυακής αριστεράς έχουν προωθήσει τους δικούς τους ισχυρισμούς ανατροπής, υποστηρίζοντας ότι περίπου 20 εκατομμύρια ψήφοι ακυρώθηκαν από τον υποστηρικτή του Τραμπ, Έλον Μασκ. Οι ισχυρισμοί, που προέκυψαν πριν ολοκληρωθεί η καταμέτρηση της Καλιφόρνια, είναι αβάσιμοι.
Αλλά η πτώση της ψήφου από προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις από μια βασική ομάδα ανθρώπων δίνει μέρος της απάντησης για τη νίκη του Τραμπ. Σε σύγκριση με το 2020, η συμμετοχή των Δημοκρατικών το 2024 μειώθηκε σημαντικά. Οι New York Times ανέφεραν ότι σχεδόν 2 εκατομμύρια λιγότεροι ψηφοφόροι από προπύργια των Δημοκρατικών συμμετείχαν στις εκλογές και ότι οι επιπτώσεις υπήρξαν σε όλα τα δημογραφικά στοιχεία.
Η αυτοψία για την απώλεια της Καμάλα Χάρις στις εκλογές του 2024 βρίσκεται σε εξέλιξη και πιθανότατα θα συνεχιστεί για κάποιο χρονικό διάστημα. Αλλά έχουν ήδη προωθηθεί θεωρίες για το πώς αυτή και το Δημοκρατικό Κόμμα έχασαν εκατομμύρια δικούς τους ψηφοφόρους. Κάποιοι εξετάζουν τις προεκλογικές επιλογές και των δύο κομμάτων. Εκεί που η Χάρις είχε τη μεγαλύτερη παρουσία στην εκστρατεία, στις λεγόμενες swing states, οι απώλειές της ήταν στο ελάχιστο. Αλλά μπήκε στον αγώνα μόνο 107 ημέρες πριν από τις εκλογές. Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν παρέμεινε ο υποψήφιος των Δημοκρατικών για περισσότερο από το μισό του 2024, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις ότι ήταν πιθανό να χάσει και να βλάψει τους Δημοκρατικούς στην ψηφοφορία και παρά το ξεκάθαρο αίσθημα όλων των ψηφοφόρων ότι ήταν πολύ μεγάλος σε ηλικία.
Η εγκατάλειψη του Μπάιντεν και η άνοδος της Χάρις έδωσαν τον ενθουσιασμό που χρειαζόταν στην εκστρατεία των Δημοκρατικών. Αλλά στα τέλη Οκτωβρίου, υπήρξαν αναφορές ότι η ενέργεια αυτή διαλύθηκε ξανά. Αυτές τις αναφορές επανέλαβαν και μετά την ήττα της Χάρις που αφορούσαν βασικές αποφάσεις που κάποιοι θεώρησαν ότι διαβρώνουν την εκλογική βάση των Δημοκρατικών. Ιδιαίτερη κριτική έγινε για την απόφαση να κυνηγηθούν πιθανώς απογοητευμένοι Ρεπουμπλικάνοι κάνοντας εκστρατεία με τη Λιζ Τσένι. Τα δημοφιλή μηνύματα από την αρχή της θητείας της Χάρις απορρίφθηκαν επίσης για το πιο κεντρώο κοινό, και εκείνο των επειχειρηματιών. Τα πεδία της μάχης μπορεί επίσης να ήταν ένας παράγοντας. Οι Δημοκρατικοί έβαλαν τους πόρους τους στην παραδοσιακή διαφήμιση στις swing states, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι συντονίζονταν άμεσα με εξωτερικές ομάδες και απέκτησαν περισσότερη δημοσιότητα μέσω podcast και social media.
Ένας σημαντικός παράγοντας, πιθανώς το πιο αποφασιστικό στοιχείο για την απώλεια της νίκης για την Kamala Harris το 2024, είναι η παρατεταμένη επίδραση της εκτίναξης του πληθωρισμού μετά την πανδημία COVID-19. Αυτή τροφοδότησε την απομάκρυνση από τα καθιερωμένα κόμματα σε όλο τον δημοκρατικό κόσμο, ανατρέποντας ή αποδυναμώνοντας κόμματα στα αριστερά και στα δεξιά.
Αλλά τα οικονομικά μηνύματα από την εκστρατεία Χάρις, ή η έλλειψή τους, μπορεί να συνέβαλαν στη μείωση της προσέλευσης μεταξύ των παραδοσιακά δημοκρατικών ομάδων, ιδιαίτερα των νέων. Αν και η κυβέρνηση Μπάιντεν διαχειρίστηκε πολλά αξιοσημείωτα νομοσχέδια που αντιμετώπιζαν τις οικονομικές ανησυχίες των Αμερικανών, αυτό το μήνυμα δυσκολεύτηκε να περάσει στον κόσμο, εν μέρει λόγω κακής επικοινωνίας από την κυβέρνηση και εν μέρει λόγω της αντίστασης ορισμένων ψηφοφόρων σε αρνητικά γεγονότα για την προηγούμενη φορά του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο.
Οι πολιτικές αποφάσεις σχετικά με τη σύγκρουση στη Γάζα μπορεί επίσης να έχουν μειώσει τη συμμετοχή των Δημοκρατικών. Σημαντικός αριθμός νέων στις swing states διαμαρτυρήθηκαν για την τρέχουσα κατάσταση στη σύγκρουση στη Γάζα και η απάντηση από την εκστρατεία Χάρις θεωρήθηκε ευρέως ως υπερβολικά επιφυλακτική και ανεπαρκής. Ο διευθυντής δημοσκοπήσεων John Della Volpe ανέφερε τη Γάζα ως ένα από τα κύρια θέματα που μείωσαν τον ενθουσιασμό των δημοκρατικών ψηφοφόρων. Το λάθος της Χάρις λοιπόν ήταν ότι δεν απευθύνθηκε σε όσα απασχολούσαν την εκλογική βάση των δημοκρατικών και αναλώθηκε να κυνηγά δυσαρεστημένους Ρεπουμπλικάνους, διαφημίζοντας ουσιαστικά τον Τραμπ.
