Για δεκαετίες ήταν κοινή παραδοχή ότι το περιβάλλον και η εκπαίδευση έπαιζαν κυρίαρχο ρόλο στον καθορισμό του γνωστικού επιπέδου ενός ατόμου. Ωστόσο, η επιστήμη έχει δείξει ότι η νοημοσύνη έχει τις ρίζες της στη γενετική κληρονομιά από τους γονείς.
Αρκετές μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι η νοημοσύνη μεταδίδεται μόνο από έναν γονέα. Η εκπληκτική ανακάλυψη ανέτρεψε τις παραδοσιακές επιστημονικές πεποιθήσεις.
Ο λόγος αυτής της ασύμμετρης κληρονομικότητας έγκειται στα χρωμοσώματα. Η καινοτομία είναι πραγματικά σχετική και ανοίγει νέους ορίζοντες στη μελέτη της γενετικής και της νευροβιολογίας.
Μελέτες που διεξήχθησαν τις τελευταίες δεκαετίες έχουν εντοπίσει μια σημαντική σχέση μεταξύ των μητρικών γονιδίων και της ανάπτυξης υψηλότερης λειτουργίας του εγκεφάλου. Έρευνα που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Cambridge το 1984 έδειξε ότι τα γονίδια που σχετίζονται με τη νοημοσύνη μεταδίδονται σε μεγάλο βαθμό μέσω της μητρικής γραμμής.
Αυτό το φαινόμενο οφείλεται στην παρουσία των λεγόμενων “εξαρτημένων γονιδίων”. Αυτά είναι γονίδια που διαθέτουν έναν βιοχημικό δείκτη που μπορεί να δείξει την προέλευσή τους. Μελέτες που διεξήχθησαν σε ζώα, όπως αυτές σε γενετικά τροποποιημένα ποντίκια, επιβεβαίωσαν ότι τα μητρικά γονίδια έχουν μεγαλύτερη επίδραση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου. Δείγματα με υψηλότερη παρουσία μητρικών γονιδίων ανέπτυξαν μεγαλύτερους εγκεφάλους με μεγαλύτερη γνωστική ικανότητα. Εκείνοι με την κυριαρχία των πατρικών γονιδίων τείνουν, από την άλλη πλευρά, να αναπτύσσουν πιο ισχυρά σώματα, αλλά με λιγότερο ογκώδεις εγκεφάλους.
Έξυπνα και περίεργα παιδιά: δεν είναι μόνο θέμα γενετικής
Οι επιστήμονες συμφωνούν επίσης ότι η νοημοσύνη δεν καθορίζεται αποκλειστικά από το DNA. Εκτιμάται ότι μεταξύ 40 και 60% των γνωστικών ικανοτήτων κληρονομούνται γενετικά, ενώ το υπόλοιπο εξαρτάται από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει κανείς και τις εμπειρίες που ζει. Ο συναισθηματικός δεσμός που δημιουργείται μεταξύ μητέρας και παιδιού, ειδικότερα, διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στην ανάπτυξη των γνωστικών δεξιοτήτων.
Μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον έδειξε ότι τα παιδιά που λαμβάνουν επαρκή συναισθηματική υποστήριξη από τη μητέρα τους παρουσιάζουν έναν πιο ανεπτυγμένο ιππόκαμπο. Η εμπλεκόμενη περιοχή του εγκεφάλου είναι κρίσιμη για τη μνήμη και τη μάθηση και είναι μεγαλύτερη στα παιδιά που μεγαλώνουν σε ένα συναισθηματικό και διεγερτικό περιβάλλον. Εκτός από τη γενετική, επομένως, η σχέση μεταξύ μητέρας και παιδιού συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη της νοημοσύνης. Ένα παιδί που λαμβάνει μητρική στοργή και υποστήριξη θα αναπτύξει μεγαλύτερη περιέργεια και δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων.
