Υπάρχουν μέρη που κρύβουν τόσο σκοτεινές όσο και ένδοξες ιστορίες, και η Βίλα Καζούλη στην Κηφισιά είναι αναμφίβολα ένα από αυτά.
Από το 1902, όταν ο Νικόλαος Καζούλης, έμπορος από την Αλεξάνδρεια, έχτισε αυτή την επιβλητική έπαυλη σε μια έκταση 47.000 τετραγωνικών μέτρων, μέχρι τη χρήση της από τους Γερμανούς κατακτητές ως φρουραρχείο των SS, το κτήριο έχει ζήσει πολλά. Ωστόσο, η Βίλα Καζούλη έγινε παγκοσμίως γνωστή και για έναν ακόμη λόγο: ήταν το σκηνικό για τα γυρίσματα της θρυλικής ελληνικής ταινίας «Υπολοχαγός Νατάσσα» του 1970.
Η Ιστορία της Βίλας
Η Βίλα Καζούλη, με την εντυπωσιακή αρχιτεκτονική της που συνδυάζει νεοκλασικά και αναγεννησιακά στοιχεία, ήταν αρχικά ένα σύμβολο πλούτου και επιτυχίας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, η βίλα κατελήφθη από τους SS και μετατράπηκε σε έναν πραγματικό εφιάλτη για τους Έλληνες αντιστασιακούς. Οι φρικιαστικές ιστορίες βασανιστηρίων που διαδραματίστηκαν στους χώρους της και οι θάνατοι 12 Ελλήνων που θάφτηκαν στον κήπο της, την καθιέρωσαν ως «κολαστήριο» στην τοπική συνείδηση.
Η «Υπολοχαγός Νατάσσα»
Είναι αδύνατο να μιλήσουμε για τη Βίλα Καζούλη χωρίς να αναφερθούμε στην ταινία «Υπολοχαγός Νατάσσα», που γυρίστηκε εκεί το 1970. Στην ταινία, η έπαυλη χρησιμοποιείται ως το κρησφύγετο των αντιστασιακών κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, με την Αλίκη Βουγιουκλάκη να πρωταγωνιστεί ως η γενναία και αποφασιστική Νατάσσα. Η εντυπωσιακή αρχιτεκτονική της βίλας, με τα λιοντάρια στην είσοδο και τις μεγάλες, σκονισμένες σκάλες, έδωσε στην ταινία μια αυθεντική και ατμοσφαιρική αίσθηση, που συνέβαλε στην επιτυχία της. Η ταινία, μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες του ελληνικού κινηματογράφου, ήταν μία από τις τελευταίες που γύρισε το εμβληματικό δίδυμο Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ και παραμένει ακόμα και σήμερα αγαπημένη της ελληνικής κινηματογραφικής ιστορίας.
Η στοιχειωμένη ιστορία της βίλας
Η Βίλα Καζούλη, όμως, έχει να προσφέρει και κάτι πιο μυστηριώδες: φαίνεται πως η έπαυλη είναι … στοιχειωμένη. Όπως λέγεται, η ίδια η τοποθεσία πάνω σε ένα παλιό τουρκικό νεκροταφείο ενίσχυσε τη φήμη ότι οι ψυχές των νεκρών δεν έχουν εγκαταλείψει ποτέ την περιοχή. Υπόγεια περάσματα, σκοτεινές αίθουσες και διάδρομοι γεμάτοι μυστικά ενισχύουν τις φήμες για φαντάσματα που περιπλανιούνται τα βράδια στο κτίριο. Οι περισσότεροι μύθοι προήλθαν από τον συνδυασμό της τραγικής ιστορίας του τόπου με την ατμοσφαιρική παρουσία της βίλας, κάτι που ενίσχυσε και η φήμη ότι τα λιοντάρια στην είσοδο εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς κατά την περίοδο της ιδιοκτησίας του ΙΚΑ, για να επανεμφανιστούν αργότερα υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Αν και η βίλα είχε μια φρικιαστική ιστορία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετά την απελευθέρωση χρησιμοποιήθηκε για διαφορετικούς σκοπούς. Από το 1949 μέχρι το 1955, στέγασε το πρώτο νοσοκομείο ΚΑΤ, ενώ αργότερα χρησίμευσε ως καταφύγιο για τους σεισμοπαθείς των Ιονίων Νήσων. Το 1999 μετατράπηκε σε Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης και έκτοτε στεγάζει τις υπηρεσίες του Πράσινου Ταμείου.
Η έπαυλη είναι πλέον ένα ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κληρονομιάς, με τη σκιά των γεγονότων που έλαβαν χώρα εκεί να παραμένει, ίσως, ακόμα και σήμερα.
Από το κολαστήριο των SS στο επίκεντρο του ελληνικού κινηματογράφου και από τους θρύλους για φαντάσματα στην καθημερινότητα των Ελλήνων, η Βίλα Καζούλη συνεχίζει να αποτελεί ένα μυστήριο με πολλές ιστορίες να λέγονται γύρω από το όνομά της.
Δείτε βίντεο για τη βίλα
