Η Μαρούσκα από την θρυλική σειρά «Δύο Ξένοι» αποτελεί έναν από τους πιο επιτυχημένους κωμικούς ρόλους της ελληνικής τηλεόρασης την οποία υποδύθηκε με τεράστια επιτυχία η ταλαντούχα ηθοποιός Καλλιόπη Ταχτσόγλου.
Οι σουρεάλ διάλογοι μεταξύ της Ντίνας Κώνστα και της Μαρούσκας άφησαν εποχή και κάθε φορά που ακούμε αυτές τις τρομερές στιχομυθίες κρατάμε την κοιλιά μας από τα γέλια.
Δεν την ακούσαμε ποτέ να μιλά ελληνικά κι όμως με τη Ντένη Μαρκορά έκανε καταπληκτικούς διαλόγους που έβγαζαν νόημα. Από το Yes my wonderful madame μέχρι το για βαμ κλανιούς όλες οι ατάκες της ήταν βγαλμένες από τη ζωή.
Η Ντίνα Κώνστα υποδυόταν μια πλούσια χήρα που ζούσε σε μια μονοκατοικία στο Κολωνάκι μαζί με τη Ρωσίδα υπηρέτριά της, τη Μαρούσκα, με την οποία συνεννοούνταν άριστα μιλώντας η καθεμία τη δική της γλώσσα. Οι ατάκες «Μαρούσκα, το εβιάν» και «Ντα Γκασπαζάρ» έγραψαν ιστορία.
Η νέα ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας
Σήμερα, η ηθοποιός Καλλιόπη Ταχτσιόγλου απέχει συνειδητά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ασχολείται κατά περιόδους με την υποκριτική στο θέατρο ενώ κάνει συχνά αναφορές στα Θεία καθώς είναι πολύ κοντά στον Θεό.
Επίσης αρθρογραφεί σε διάφορες ιστοσελίδες και μάλιστα σε άριστο πολυτονικό για τα θέματα που την απασχολούν που αφορούν στον Θεό, την Πίστη και την Οικογένεια.
Ποια είναι η Καλλιόπη Ταχτσόγλου
Η Καλλιόπη Ταχτσόγλου, γεννήθηκε το 1961 στην Πλατανόβρυση Δράμας. Σε ηλικία 19 ετών ξεκίνησε τις σπουδές της στην υποκριτική στη Δραματική Σχολή της Ρούλας Πατεράκη απ’ όπου αποφοίτησε το 1983. Από το 1984 μέχρι σήμερα εργάζεται στο θέατρο (Εθνικό Θέατρο, Θέατρο Τέχνης, θέατρον ΑΤΤΙΣ, θέατρο εμπρός, ομάδα Θέαμα, ΔΗΠΕΘΕ Βεροίας και Σερρών, Θέατρο Λαμπέτη, Σμαρούλα, Παρκ, Ακάδημος κ.α) ενώ για αρκετά χρόνια λάμβανε μέρος σε διάφορες επιτυχημένες τηλεοπτικές δουλειές.
Έχει παίξει, μεταξύ άλλων, στις τηλεοπτικές σειρές: «Δέκα Μικροί Μήτσοι», «Οι Μεν Και Οι Δεν», «Ντόλτσε Βίτα», «Εκείνες κι εγώ», «Εμείς κι Εμείς», «Ασυνήθεις ύποπτοι», «Καραμπόλα», «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή», «Παππούδες εν δράσει», «Κόκκινος Κύκλος», «Αχ και να ‘ξερες», «30 μέρες αγωνίας».
