Το ένα λεπτό γελάτε δυνατά με την παρέα σας, το επόμενο ξαπλώνετε στο κρεβάτι, σαν να σας ρούφηξαν όλη την ενέργεια, εξαντλημένοι και λαχταράτε να μείνετε μόνοι.
Ξυπνάτε νιώθοντας εξαντλημένοι, ανίκανοι και χωρίς κίνητρο να κοινωνικοποιηθείτε περαιτέρω. Μετά από μέρες «διασκέδασης», το μόνο που θέλετε είναι να κουλουριαστείτε στον καναπέ και να μείνετε εντελώς μόνοι για λίγο.
Αυτό που βιώνετε είναι ένα «κοινωνικό hangover». «Τις περισσότερες φορές όλοι κοινωνικοποιούμαστε και χάρη στην επανάληψη αυτό σημαίνει ότι το βρίσκουμε αρκετά εύκολο. Ωστόσο, όταν κοινωνικοποιούμαστε παρατηρούμε πόση γνωστική ενέργεια χρησιμοποιούμε», λέει ο ψυχοθεραπευτής Gestalt Jack Worthy.
Ένα κοινωνικό hangover γενικά μοιάζει με εξάντληση: κόπωση, αδυναμία συγκέντρωσης, γκρίνια. Υπό αυτή την έννοια, είναι καλύτερο να σκέφτεστε το κοινωνικό hangover όχι ως σημάδι ότι πρέπει να σταματήσετε να συναναστρέφεστε εντελώς, αλλά ως ένα σημάδι ότι εξακολουθείτε να προσαρμόζεστε.
Είναι φυσικό η αδιάκοπη διασκέδαση να είναι too much, ακόμη και για τους πιο εξωστρεφείς. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ του να είσαι λίγο κοινωνικά πιεσμένος και του να βιώνεις γνήσιο, κοινωνικό άγχος. Το κοινωνικό άγχος είναι γενικά περισσότερο ένα αίσθημα εκφοβισμού προς τον εαυτό μας και ίσως αξίζει να μιλήσετε με έναν γιατρό ή άλλο επαγγελματία.
