Ο Κωστής Μαραβέγιας ακύρωσε πριν από λίγες ημέρες – λόγω πένθους – ορισμένες από τις προγραμματισμένες εμφανίσεις του.
Στη συνέχεια, έγινε γνωστό πως ο καλλιτέχνης έχασε τον αγαπημένο του πατέρα του. Ο ίδιος μάλιστα αρκέστηκε να αναφέρει σε ανάρτησή του στα social media, πως βρίσκεται σε πένθος.
Το βίντεο, που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο από την εμφάνιση του Κωστή Μαραβέγια στο Φεστιβάλ Θεσπρωτίας συγκινεί, καθώς είχε μιλήσει με πολύ τρυφερά λόγια για τον πατέρα του πέντε ημέρες πριν φύγει από τη ζωή.
Τα συγκινητικά λόγια του Κώστη Μαραβέγια για τον πατέρα του
«Θα σας μιλήσω για κάτι, που δεν σας μίλησα τόση ώρα, θα σας μιλήσω για τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου έχει καταγωγή από την Κεφαλλονιά και από από την Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Ο μπαμπάς μου επίσης, ήταν, είναι ένας άνθρωπος που έδωσε τον εαυτό του για να κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα εγώ και ο αδερφός μου.
Στο Αγρίνιο, που μεγάλωσα πήγαινα στο Ωδείο και έκανα μουσική και κάποια στιγμή δεν μπορούσα πια να πηγαίνω εκεί, ήταν χαμηλότερες τάξεις. Με πήγαινε κάθε Παρασκευή στην Πάτρα με το παλιό μερσεντικό του 75′, μιλάμε τώρα για δεκαετία τέλη 80′, αρχές 90′, χωρίς γέφυρα. Περνάγαμε με το ferry boat. Mε πήγαινε στο Ελληνικό Ωδείο Πατρών κάθε Παρασκευή για τέσσερα χρόνια ανελλιπώς.
Κάποιες φορές δεν πέρναγε το ferry boat και μέναμε στο Ρίο απέναντι. Δύσκολες εποχές, δεν ήταν εύκολες. Επίσης, ο πατέρας μου ακόμα έχει αυτή τη μερσεντές. Έχει να οδηγήσει και να τη μετακινήσει πάνω από τέσσερα χρόνια, δεν μπορούσε να το κάνει. Παρ’ όλα αυτά κατέβαινε με τη μητέρα μου – είναι 55 χρόνια παντρεμένοι και αγαπημένοι πάρα πολύ, ερωτευμένοι φουλ.
Κατέβαινε λοιπόν με τη μητέρα μου, έβαζε μπροστά τη μηχανή για να μην μείνει από μπαταρία, αν και ήξερε ότι δεν μπορεί να την οδηγήσει, ούτε να πάει πουθενά και βάζανε μουσικούλα. Ακούγανε μουσικούλα για μισή ώρα και μετά ανέβαιναν σπίτι. Αυτό στου Ζωγράφου τα τελευταία 5-6 χρόνια.
Μια μέρα όμως, κλειδώθηκε το ραδιόφωνο, γιατί είχε λήξει κάποιος κωδικός και χρειαζόταν ένα pin και με παρακαλούσε. Μου έλεγε: «Ρε Κωστή μου χρειάζομαι το pin από το κασετόφωνο, θα πας σ την αντιπροσωπεία να ζητήσεις το pin;».
Έλεγα: «Βρε μπαμπά που θα πας, αφού δεν μπορείς να πας πουθενά». Εκνευριζόταν και έλεγε: «Πώς δεν θα πάω. Θέλω ανά πάσα στιγμή να μπορώ να φύγω». Είχε αυτήν την αίσθηση να φύγει. Εγώ δεν προλάβαινα να πάω και το αμέλησα και μια μέρα με πήρε η μητέρα μου πανικόβλητη και μου λέει: «Κωστή δεν βρίσκω τον πατέρα σου».
Της λέω: «Πώς δεν τον βρίσκεις; Αφού μετά βίας μπορεί να περπατήσει να φύγει…» Μου λέει: «Δεν κατάλαβες, λείπει το αυτοκίνητο». Είχε πάρει το αυτοκίνητο μόνος του και πήγε στα Λιόσια, στην αντιπροσωπεία για να πάρει το Pin και του έδωσαν το pin, γύρισε πίσω σώος και αβλαβής – ευτυχώς αυτός και οι υπόλοιποι – και λειτουργούσε ξανά το ραδιόφωνο. Συνέχισε να κατεβαίνει. Μετά δεν μπορούσε να κατεβαίνει και άκουγε σπίτι.
Οπότε θέλω να σας πω, ότι η σημερινή συναυλία, μιας και ήταν συμβολικό να βρεθώ σήμερα εδώ, πρώτη φορά στη ζωή μου έρχομαι, είναι αφιερωμένη σε εκείνον», είχε πει ο Κωστής Μαραβέγιας.
