Όταν το 2021 δημοσιοποιήθηκε η ανακάλυψη απολιθωμένων αποτυπωμάτων ποδιών στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ, συντάραξε τον κόσμο της αρχαιολογίας. Μια νέα έρευνα έρχεται τώρα να δώσει περαιτέρω αποδείξεις για τη σημασία τους.
Αν και μοιάζουν σαν να έχουν γίνει χθες, οι πατημασιές πιέστηκαν στη λάσπη πριν από 21.000 έως 23.000 χρόνια, σύμφωνα με τη ραδιοχρονολόγηση των σπόρων ενός υδρόβιου φυτού που είχαν διατηρηθεί πάνω και κάτω από τα απολιθώματα.
Η ημερομηνία αυτή έσπρωξε δραματικά προς τα πίσω το χρονοδιάγραμμα της ιστορίας των ανθρώπων στην Αμερική, το τελευταίο τμήμα ξηράς που εποικίστηκε από προϊστορικούς ανθρώπους. Τα 61 αποτυπώματα, τα οποία ανακαλύφθηκαν κοντά στην άκρη μιας αρχαίας λίμνης στο Εθνικό Πάρκο White Sands, δημιουργήθηκαν σε μια εποχή που πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι τα τεράστια στρώματα πάγου είχαν αποκλείσει το πέρασμα των ανθρώπων στη Βόρεια Αμερική, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι είχαν φτάσει στην περιοχή ακόμη νωρίτερα.
Το πότε και πώς μετανάστευσαν οι πρώτοι άνθρωποι στην Αμερική είναι ερωτήματα που έχουν συζητηθεί πολύ χωρίς να υπάρξει οριστική απάντηση. Οι τρέχουσες εκτιμήσεις για τους πρώτους κατοίκους κυμαίνονται από 13.000 χρόνια πριν έως περισσότερα από 20.000. Τα παλαιότερα αρχαιολογικά στοιχεία για την εποίκιση της περιοχής είναι λιγοστά και συχνά αμφιλεγόμενα, επομένως τα συγκεκριμένα απολιθωμένα ίχνη είναι ιδιαίτερα σημαντικά.
Ωστόσο, ορισμένοι αρχαιολόγοι αμφισβήτησαν την ηλικία των αποτυπωμάτων, σημειώνοντας ότι υδρόβια φυτά όπως το Ruppia cirrhosa – αυτό που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη του 2021 – μπορούν να αποκτήσουν άνθρακα από διαλυμένα άτομα στο νερό και όχι στον αέρα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε παραπλανητικά πρώιμη ημερομηνία.
Νέες αποδείξεις
Σε μια επόμενη μελέτη που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα στο περιοδικό Science, οι ερευνητές δήλωσαν ότι βρήκαν νέες αποδείξεις για να υποστηρίξουν τις αρχικές τους ημερομηνίες.
Αυτή τη φορά επικεντρώθηκαν στη ραδιοχρονολόγηση της γύρης κωνοφόρων δέντρων, επειδή προέρχεται από χερσαίο φυτό και αποφεύγει τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν κατά τη χρονολόγηση υδρόβιων φυτών όπως η Ruppia.
Οι επιστήμονες κατάφεραν να απομονώσουν περίπου 75.000 κόκκους γύρης, που συλλέχθηκαν από τα ίδια ακριβώς στρώματα με τους αρχικούς σπόρους, για κάθε δείγμα. Η ηλικία της γύρης ταυτίστηκε με εκείνη που είχε βρεθεί και για τους σπόρους.
Η ομάδα χρησιμοποίησε επίσης μια τεχνική χρονολόγησης γνωστή ως οπτικά διεγερμένη χρονολόγηση φωταύγειας, η οποία προσδιορίζει την τελευταία φορά που οι κόκκοι χαλαζία στο απολίθωμα εκτέθηκαν στο ηλιακό φως. Η μέθοδος αυτή υπέδειξε ότι ο χαλαζίας είχε ελάχιστη ηλικία 21.500 ετών.
Tα ευρήματα της νέας μελέτης φαίνεται να αποδεικνύουν την ανθρώπινη παρουσία στην Αμερική στην Τελευταία Παγετωνική Περίοδο, μεταξύ 19.000 και 26.000 ετών πριν, όταν δύο τεράστια στρώματα πάγου κάλυπταν το 1/3 της Βόρειας Αμερικής από τον βορρά, φτάνοντας μέχρι τη Νέα Υόρκη, το Σινσινάτι και το Ντε Μόιν της Άιοβα.
