Δέκα επτά χρόνια συμπληρώνονται σήμερα (30/1) από τον θάνατο του Νίκου Κούρκουλου. Ο σπουδαίος και δημοφιλής Έλληνας ηθοποιός γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1934 και πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 2007, σε ηλικία 72 ετών.
Ο Νίκος Κούρκουλος ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς και αγαπητούς Έλληνες ηθοποιούς της γενιάς του, διαγράφοντας μία επιτυχημένη πορεία στον χώρο της υποκριτικής, τόσο στο θέατρο, όσο και στην μεγάλη οθόνη.
Γεννήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 1934 και ήταν το δεύτερο από τα συνολικά τέσσερα παιδιά της οικογένειάς του. Οι γονείς του ονομάζονταν Αλκίνοος και Αυξεντία και ο πατέρας του ήταν κουρέας στο επάγγελμα. Το 1952 ο Νίκος Κούρκουλος και η οικογένειά του βυθίστηκαν στο πένθος, καθώς ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας, Σπύρος, που είχε τελειώσει τη σχολή εμποροπλοιάρχων και ταξίδευε με ένα γκαζάδικο σαν τρίτος πλοίαρχος, χάθηκε για πάντα.
Το πλοίο στο οποίο εργαζόταν ο Σπύρος Κούρκουλος χτυπήθηκε από τυφώνα ανοιχτά της Βενεζουέλας και κόπηκε στα δύο. Το σώμα του αδελφού του ηθοποιού δεν βρέθηκε ποτέ.
Την ημέρα που το πρώτο παιδί της οικογένειας Κούρκουλου χάθηκε με αυτόν τον τραγικό τρόπο, ο Νίκος Κούρκουλος ξύπνησε ξαφνικά και είπε στη μητέρα του: «Μάνα, μεγάλο κακό θα μας βρει».
Υπήρξε ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ενώ από σύμπτωση, όπως ο ίδιος έλεγε, αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Το 1958 αποφοίτησε από την Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και την ίδια χρονιά έκανε το θεατρικό του ντεμπούτο στην παράσταση «Η κυρία με τις καμέλιες», με τον θίασο της Έλλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χορν.
Κατά την διάρκεια της καριέρας του στην υποκριτική έπαιξε σε δεκάδες επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις, μεταξύ αυτών: «Νίκη χωρίς φτερά», «Ιούλιος Καίσαρ», «Η δίκη», «Όπερα της πεντάρας», «Ο γλάρος», «Οιδίπους τύραννος» και «Στη φωλιά του κούκου». Η τελευταία του θεατρική εμφάνιση έγινε το 1993 στην Επίδαυρο στο έργο «Φιλοκτήτης» του Σοφοκλή.
Το 1972 έφτιαξε τον δικό του Θίασο, ενώ το 1974 απέκτησε τη δική του θεατρική στέγη, το θέατρο «ΚΑΠΠΑ». Το 1993 εξελέγη πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Θεάτρου και το 1994 ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου ίδρυσε την Πειραματική Σκηνή και το Εργαστήρι Ηθοποιών, ενώ έθεσε σε μόνιμη λειτουργία την παιδική σκηνή του Θεάτρου.
Σημαντική ήταν και η παρουσία του στην μεγάλη οθόνη. Το 1957 ξεκίνησε την καριέρα του στον κινηματογράφο συμμετέχοντας στις ταινίες «Ο μπαρμπα-Γιάννης ο κανατάς» και «Το τελευταίο ψέμα». Δείγμα της δουλειάς του στην μεγάλη οθόνη είναι οι ταινίες: «Ο κατήφορος», «Ορατότης μηδέν», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Λόλα», «Κοινωνία, ώρα μηδέν» και «Η δίκη των δικαστών».
Η τελευταία φορά που εμφανίστηκε στον κινηματογράφο ήταν το 1982 με την ταινία «Το φράγμα». Κέρδισε δύο φορές το Α’ βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1965 με την ταινία «Οι αδίστακτοι» και το 1970 με την ταινία «Ο Αστραπόγιαννος».
Στη τηλεόραση εμφανίστηκε το 1992 στην σειρά του Ant1 «Το 13ο Κιβώτιο», στην οποία και πρωταγωνίστησε.
Ο Νίκος Κούρκουλος έκανε δύο γάμους. Το 1966 παντρεύτηκε την βοηθό σκηνοθέτη Μελίτα Κουτσογιάννη. Μαζί της απέκτησε δύο παιδιά, τον ηθοποιό Άλκη Κούρκουλο και την Μελίτα Κούρκουλου.
Το 1986 γνωρίζει την Μαριάννα Λάτση. Ο ίδιος σε συνέντευξή του το 1994 στον Νίκο Χατζηνικολάου είχε περιγράψει την πρώτη στιγμή που αντίκρισε την Μαριάννα Λάτση, λέγοντας: «Κάνω έτσι και παγώνω… Ξαφνικά βλέπω ένα πλάσμα να ανεβαίνει τις κερκίδες και αυτό ήταν». Από τον γάμο του με την Μαριάννα Λάτση απέκτησε άλλα δύο παιδιά, την Εριέττα Κούρκουλου Λάτση και τον Φίλιππο Κούρκουλο Λάτση.
Σε πρόσφατη συνέντευξή της, μιλώντας για τον πατέρα της η Εριέττα Κούρκουλου είχε πει: «Είχα ένα μπαμπά που ήταν πολύ κάθετος στο να μην δημιουργηθεί αυτή η φούσκα. Ήταν ένας άνθρωπος που μου μιλούσε πολύ και για δύσκολα πράγματα ή για κάποια που δεν θα έπρεπε να μιλήσουν στα μικρά παιδιά.
Πριν τον ύπνο καθόταν μια ή δύο ώρες και μου μιλούσε όπως το ότι ο απλός κόσμος ζει έτσι και δεν θέλω να νομίζεις ότι έτσι είναι το φυσιολογικό. Είχε άγχος αν θα γίνω φυσιολογικός άνθρωπος.
Πράγματα που δεν θα έπρεπε να μου τα πει σε αυτή την ηλικία. Ήξερε ότι δεν πήγαινε κάτι καλά στην υγεία του και είχε άγχος να μου δώσει κάποια μαθήματα που δυστυχώς ήξερε ότι δεν θα ήταν εκεί όταν έπρεπε.
Είχε γίνει μια λάθος διάγνωση και ήταν άρρωστος για πολλά χρόνια. Στα έξι μου έγινε η επίσημη διάγνωσή του.
Ο πατέρας μου ήταν πολύ δίκαιος, αφοπλιστικά ειλικρινής, καλός άνθρωπος και πατέρας. Δεν αμφέβαλλα ποτέ αν ήμουν προτεραιότητά του. Το έκανε ξεκάθαρο μέχρι το τέλος.
Εγώ κατάλαβα ότι είναι κάτι μη αναστρέψιμο το βράδυ που αποφάσισε ότι δεν θα πάει στη δουλειά.
Όταν μου είπε αυτή τη φράση εκεί έκανα το μεγάλο μου ξέσπασμα, όχι μπροστά του. Εκεί θρήνησα τον πατέρα μου. Για να μην πηγαίνει στη δουλειά, τα πράγματα είναι πολύ άσχημα.
Όταν έχεις έναν τέτοιο άνθρωπο που ακόμη και άρρωστος πήγαινε στη δουλειά του, δεν έχω κανένα δικαίωμα να κάθομαι στο σπίτι και να βλέπω Netflix».
Ο Νίκος Κούρκουλος πέθανε στις 30 Ιανουαρίου του 2007 σε ηλικία 73 ετών, έπειτα από μία γενναία μάχη που έδωσε με τον καρκίνο.
Η Finos Film θέλοντας να τιμήσει την μνήμη του ανήρτησε μία φωτογραφία του και μετέφερε στην λεζάντα της δημοσίευσης μερικά από τα λόγια του ηθοποιού σχετικά με τον έρωτα. Συγκεκριμένα έγραψε: «”Το να είσαι ερωτευμένος είναι μια φοβερή έκτη αίσθηση. Είναι η μόνη κατάσταση όπου αρκείσαι στο να δίνεις από τον εαυτό σου χωρίς να σκέφτεσαι να πάρεις τίποτε. Εγώ έτσι νιώθω όταν είμαι ερωτευμένος… Νιώθω ξαφνικά την ανάγκη να δώσω χωρίς να με απασχολεί τι θα πάρω. Και νομίζω ότι η μεγαλύτερη ικανοποίηση σε έναν άνθρωπο είναι το να δίνει, όχι το να παίρνει”. Δεκαεπτά χρόνια μας λείπεις».
