Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα παραμονή Χριστουγέννων (24.12.2023) σε ηλικία 70 ετών ο αγαπημένος λαϊκός τραγουδιστής Βασίλης Καρράς, ο οποίος εδώ και δύο χρόνια περίπου αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Είχε συνεργαστεί με πολύ μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς, όπως ο Φοίβος, ο Γιώργος Θεοφάνους, ο Αλέκος Χρυσοβέργης και ο Σπύρος Γιατράς, η Εύη Δρούτσα, ο Πάνος Φαλάρας, ο Χρήστος Δάντης, ο Κυριάκος Παπαδόπουλος και ο Ηλίας Φιλίππου, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, ο Χρήστος Νικολόπουλος και πολλοί άλλοι, ενώ είχε κάνει ντουέτα με πολλούς τραγουδιστές αλλά και συγκροτήματα όπως οι Πυξ Λαξ.
Συγκεκριμένα το 1993 ο αείμνηστος Μάνος Ξυδούς των Πυξ Λαξ τον προσέγγισε και του ζήτησε να πει ένα τραγούδι του συγκροτήματος, το μυθικό «Άστην να λέει».
Σου είπε έτσι πρέπει γεια χαρά
Εσύ δακρύζεις
Σου είπε πως επέρασε πολλά
Θέλει να φύγει
Δεν έμαθε ποτέ της ν’ αγαπά
Και είναι μόνη
Δεν έμαθε ποτέ της να πονά
Και σε πληγώνει
Άσ’ την να λέει άσ’ την να λέει
Εκείνη μόνο ξέρει και μέσα της θα κλαίει
Το τραγούδι το προόριζε αρχικά για τον Στράτο Διονυσίου, αλλά ο θάνατος του εμβληματικού τραγουδιστή έβαλε τέλος στο όνειρο αυτό.
Έτσι, το πρότειναν στον Βασίλη Καρρά. Στην αρχή ο λαϊκός τραγουδιστής δεν ήθελε να το τραγουδήσει. Είπε ότι δεν είναι ροκάς, αλλά λαϊκός τραγουδιστής.
Μάλιστα και η δισκογραφική εταιρεία των Πυξ Λαξ είχε προειδοποιήσει ότι η επιλογή ενός λαϊκού τραγουδιστή θα ζημίωνε την καριέρα τους και θα μπέρδευε το κοινό τους.
Τελικά ο Βασίλης Καρράς πείστηκε και κατέβηκε από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα πραγματοποιώντας την ηχογράφηση ξενυχτισμένος και υπό έναν όρο. Στο στούντιο να τον περιμένει ένα ουίσκι. Το κομμάτι ηχογραφήθηκε μέσα σε μόλις έξι λεπτά και κι έκανε γνωστούς τους Πυξ Λαξ στο ευρύ κοινό.
Ο Μάνος Ξυδούς σε συνέντευξή του στον Κώστα Μπαλαχούτη, για το περιοδικό «Όασις» είχε πει: «Εμείς τότε είχαμε κάνει αυτό το τραγούδι με το συγκρότημα και θέλαμε κάποιον λαϊκό τραγουδιστή. Είχαμε στο μυαλό μας τον Βασίλη Καρρά αλλά ήταν δύσκολο να τον πλησιάσουμε. Μεσολάβησε ο Αχιλλέας Θεοφίλου -σε αυτόν οφείλεται η παραγωγή του τραγουδιού- που το βρήκε καλή ιδέα. Θέλω να πω κάτι που έζησα όσον αφορά τον άνθρωπο Βασίλη Καρρά.
«Αν κάποιος γεμίζει ένα μαγαζί, δε λέει τίποτα. Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος, ο Καρράς εμφανιζόταν σ’ ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Ένα βράδυ στο καμαρίνι έτυχα μάρτυρας μιας σκηνής που αν και έχουν περάσει τόσα χρόνια τη θυμάμαι πολύ έντονα. Ήρθαν τρία άτομα από τον σύλλογο παιδιών της Βέροιας με προβλήματα για να μιλήσουν για μια συναυλία που θα συγκέντρωναν χρήματα. Τους άκουσε και στο τέλος τους ρώτησε με πόσα χρήματα θα ήταν ευχαριστημένοι από τα έσοδα της συναυλίας.
«Τα παιδιά θα ήταν ικανοποιημένα με 300.000 δραχμές. Τότε εκείνος φωνάζει τον συνεργάτη του, τον Λέλεκα, και του λέει «κόψε ένα χαρτί». Όταν λέμε «ένα χαρτί» εννοούμε ένα εκατομμύριο. Έδωσε την επιταγή στο ένα παιδί και είπε «αν μάθει κανείς τίποτα θα σου κόψω το λαρύγγι». Από ‘κεί και πέρα δεν μπορεί να μου πει κανείς τίποτα για τον Βασίλη Καρρά».
