Ο Harold Lloyd είναι γνωστός τόσο ως ένας από τους θρυλικούς αστέρες του Χόλιγουντ της βωβής κωμωδίας των αρχών του 1900 όσο και ως ιδιοκτήτης ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου που διαρκεί ένα χρόνο στολισμένο με πάνω από 5.000 πολύχρωμα διακοσμητικά.
Αν πιστεύετε ότι είναι το είδος του ατόμου που στολίζει το οικογενειακό χριστουγεννιάτικο δέντρο, μην κοπιάζετε πολύ, καθώς πιθανότατα δεν θα έχετε ποτέ τόσο εμμονή με τις χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις όσο ο Harold Lloyd.
Ο θρύλος του Χόλιγουντ, που πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως το Safety Last! (1923) και High and Dizzy (1920), λέγεται ότι είχε μια συλλογή με πάνω από 8.000 διακοσμητικά που συγκεντρώθηκαν από όλο τον κόσμο. Αλλά αυτό για το οποίο είναι πιο διάσημος είναι ότι χρησιμοποιεί τα περισσότερα από αυτά τα εντυπωσιακά στολίδια για να στολίσει ένα εντυπωσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο που θεωρείται πλέον από πολλούς ως το πιο στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο που υπήρξε ποτέ.
Σύμφωνα με την εγγονή του Lloyd, στον ηθοποιό της κωμωδίας άρεσε τόσο πολύ να στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο που άρχισε να το δουλεύει πριν την Ημέρα των Ευχαριστιών και το τελείωνε εγκαίρως για τα Χριστούγεννα. Κρίνοντας απο την εργασία που απαιτείται για να στήσετε αυτό το συγκεκριμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο, θα λέγαμε ότι δούλεψε αρκετά γρήγορα…
«Ξεκίνησε κάποια στιγμή γύρω από την Ημέρα των Ευχαριστιών. Οι παππούδες μου με πήγαιναν στο κέντρο της πόλης στα ναυπηγεία του τρένου όπου έφτανε η ετήσια αποστολή δέντρων για την περίοδο των γιορτών», θυμάται η Suzanne Lloyd. «Διαλέγαμε τρία μεγάλα έλατα Douglas και θα τα συνδέαμε για να φτιάξουμε ένα τεράστιο, φανταστικό χριστουγεννιάτικο δέντρο. Φανταστείτε την ποσότητα των δώρων που χωράνε κάτω από ένα δέντρο που είναι τεράστιο!».
Αλλά ούτε το πιο ψηλό και δυνατό έλατο δεν μπορούσε να αντέξει το βάρος χιλιάδων στολιδιών, μερικά στολισμένα με βαριές πολύτιμες πέτρες ή φτιαγμένα από χοντρό γυαλί, χωρίς τα κλαδιά του να κρεμούν ή να σπάσουν. Έτσι ο Lloyd βελτίωνε τη δουλειά της Μητέρας Φύσης με τρυπάνια και σύρματα. Αγόραζε πολλά δέντρα, έκοβε τα κλαδιά τους και μετά τρύπωνε στον κορμό του πιο δυνατού δέντρου και έβαζε αυτά τα κλαδιά, στερεώνοντάς τα με κοντάρια από μπαμπού και μεταλλικό σύρμα. Κατέληξε με ένα απόλυτα συμμετρικό δέντρο που δεν λύγισε ποτέ κάτω από το βάρος των διακοσμήσεών του.
Με τα χρόνια, συγκέντρωσε χιλιάδες χριστουγεννιάτικα στολίδια από όλο τον κόσμο, έτσι κάθε χρόνο το δέντρο μεγάλωνε και απαιτούσε περισσότερο χρόνο για να συναρμολογηθεί και να αποσυναρμολογηθεί. Ο ίδιος ο ηθοποιός περνούσε αρκετές εβδομάδες κρεμώντας τα μπιχλιμπίδια χρησιμοποιώντας μια σκάλα. Με τον καιρό δε χρειαζόταν να διαλύσει το δέντρο μετά τα Χριστούγεννα και θα μπορούσε να έχει ένα πράσινο έλατο στο σπίτι του ακόμη και στη μέση του καλοκαιριού.
«Ένα χρόνο μετρήσαμε πάνω από 5.000 στολίδια που κρέμονταν από το δέντρο και μας περίσσεψαν αρκετά για να στολίσουμε άλλα 3 δέντρα εξίσου μεγάλα!» είπε κάποτε η εγγονή το. «Κάθε χρόνο το δέντρο μεγάλωνε για να χωρέσει περισσότερα στολίδια! Μετά, έγινε μόνιμο στο σπίτι μας. Ήταν απλώς πολύ μεγάλο, πολύ διακοσμημένο και πολύ κατασκευασμένο για να αποσυναρμολογηθεί.
Έτσι το είχαμε μόνιμα και γιορτάζαμε τα Χριστούγεννα κάθε μέρα του χρόνου!». Το χριστουγεννιάτικο δέντρο του έγινε μόνιμο στοιχείο στο σπίτι του στις Γκρίνακρες και έπειτα ο χώρος έγινε μουσείο, μετά τον θάνατο του ηθοποιού, το 1971.