Η παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του Παναγιώτη Γιαννάκη «οδήγησε» πολλές μεγάλες προσωπικότητες του ελληνικού μπάσκετ και όχι μόνο στο Μέγαρο Μουσικής.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν ήταν μόνος του, καθώς είχε μαζί και τα τρόπαια των Eurobasket που κατέκτησε ως παίκτης (1987) και ως προπονητής (2005), αλλά και τη μπάλα των βολών του Αργύρη Καμπούρη.
Πριν την παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του, “Τρωτός Άτρωτος”, ο Παναγιώτης Γιαννάκης αναφέρθηκε στην αξία της οικογένειας και εξήγησε ότι οι παρέες είναι αυτές που γράφουν ιστορία.
Στο μεγάλο event στο Μέγαρο Μουσικής, παρευρέθηκαν κορυφαίες μορφές του ελληνικού αθλητισμού, από το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο και τον κλασικό αθλητισμό.
Ο Αργύρης Καμπούρης, Λιβέρης Ανδρίτσος, ο Βασίλης Σπανούλης, ο Θοδωρής Παπαλουκάς, ο Γιώργος Μπαρτζώκας, ο Κώστας Παπανικολάου, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Κώστας Τσαρτσαρής, ο Αντώνης Φώτσης, ο Λάζαρος Παπαδόπουλος, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, ο Δημήτρης Ιτούδης, ο Μίμης Δομάζος, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο Δημήτρης Μελισσανίδης, η Άννα Βερούλη, ο Γιάννης Βρούτσης, ο Γιώργος Νταλάρας, έδωσαν το «παρών».
Ο συγγραφέας του βιβλίου και δημοσιογράφος, Παντελής Βλαχόπουλος έφερε την μπάλα του τελικού του 1987 στον Παναγιώτη Γιαννάκη κι αυτός έδωσε πάσα στον Αργύρη Καμπούρη, κι αποθεώθηκε.
Οι δηλώσεις του Παναγιώτη Γιαννάκη πριν την εκδήλωση:
«Νομίζω ότι η παρέα του 1987, αλλά και του 2005 έδωσε μηνύματα. Και εκείνη η παρέα στη Θεσσαλονίκη και εκείνη στην Αθήνα, στον Πειραιά. Οι παρέες γράφουν ιστορία, οι παρέες στις οποίες ο ένας μπορεί να ανεχτεί τον άλλον και να καταφέρουν κάτι σημαντικό.
Και το κυριότερο, αυτό που θα ήθελα να μεταφέρω στους ανθρώπους που μας ακούν είναι ότι σε αυτό το βιβλίο είναι όλα όσα ήθελα να πω, αυτά αισθανόμουν όταν ξεκίνησα πιτσιρικάς με ένα ερέθισμα, το μπάσκετ, που δεν ήταν ακόμα πολύ γνωστό, δεν ήταν κάτι το οποίο μπορούσε κάποιος να πει ότι θέλει να το κάνει.
Τα παιδιά μας (και τότε και πάντα) χρειάζονται ερεθίσματα. Εύχομαι ως κοινωνία να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις και να ως πολιτεία να έχουν πολλά ερεθίσματα και τα παιδιά, τα οποία μπορούν να κυκλοφορούν στον δρόμο έχοντας χαρά για το παιχνίδι, αλλά ίσως να υπάρχει και κάποια άλλη δράση που όταν τους χτυπήσει στον ώμο να ανακαλύψουν ότι μπορούν να κατακτήσουν όνειρα.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν δύναμη και πάθος για πράγματα, για τα οποία δεν έχουν τα ερεθίσματα να ανακαλύψουν. Βέβαια να μην ξεχνάμε ποτέ ότι μέσα μας υπάρχει ένα ανθρωπάκι που πάντα θα μας φέρνει αντίρρηση να κάνουμε κάτι με κόπο, με πόνο και με ιδρώτα.
Θέλει να κάνουμε οικονομία, αυτό πρέπει να το καταπολεμήσουμε και να ανακαλύψουμε την ενέργεια και τη δύναμη που έχουμε μέσα μας. Δεν την είχαμε μόνο εμείς. Την έχουν πολλά παιδιά, πολλά μεγάλα παιδιά.
Σας ευχαριστώ πολύ που είστε όλοι εδώ, ευχαριστώ πολύ τον Παντελή, την κόρη μου που με παρακίνησε, τον γιο μου που με στήριξε, την οικογένεια μου, τη γυναίκα μου, τις εκδόσεις ‘διόπτρα’, όπως και το SPORT24 που γίναμε μια ομάδα όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε ένα βιβλίο που θα χαρώ να μπορεί να παρακινήσει έστω ένα παιδί. Θα χαρώ πάρα πολύ και θα αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής».
Σχετικά με τον ρόλο της οικογένειας: «Η οικογένεια παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο. Κακά τα ψέματα, είναι οι άνθρωποι που σε περιμένουν, έχουν λίγο χρόνο μαζί σου. Η κούραση που βγαίνει μέσα από το πάθος για αυτό που κάνεις πιθανόν να μην τους δίνει τον χρόνο που θα έπρεπε. Πρέπει πάντα και δημόσια να τούς ζητάω συγγνώμη που δεν ήμουν όσο θα έπρεπε κοντά τους. Είχα τύψεις και τώρα έχω και πάντα θα έχω.
Θέλω να καλύψω όσο μπορώ το έδαφος, αλλά ο χρόνος, οι στιγμές και οι ημέρες που περνούν δεν είναι ποτέ ίδιες με τις επόμενες. Για αυτό πρέπει να ζούμε τις στιγμές και να δίνουμε τις αγκαλιές μας και τη συμπαράστασή μας στους ανθρώπους που αγαπάμε».
Τι είπαν για τον Παναγιώτη Γιαννάκη
Ο Ντομινίκ Ουίλκινς, σε μήνυμα μέσω βίντεο, ανέφερε ότι «δεν υπήρχε κάτι τρελό με εκείνον. Ήταν αστείος και σκληρός. Δεν φοβόταν κανέναν. Το ότι τον επέλεξαν οι Σέλτικς στα draft δείχνει πόσο πραγματικά καλός ήταν. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν πολλοί Ευρωπαίοι στο NBA” τόνισε ο θρύλος του ΝΒΑ.
Σε άλλο βίντεο, ο Γιώργος Νταλάρας εμφανίστηκε να ερμηνεύει «Το Αγριολούλουδο» του Στέλιου Καζαντζίδη, το αγαπημένο τραγούδι του Παναγιώτη Γιαννάκη. Ο Γιαννάκης σηκώθηκε και έδωσε μια αγκαλιά και ένα φιλί στον τραγουδιστή, που καθόταν στην πρώτη σειρά.
«Ήμασταν τυχεροί που αγαπήσαμε αυτό το άθλημα και τον αθλητισμό. Η επιτυχία του 1987 έδωσε ώθηση σε μεγάλη μάζα παιδιών να ασχοληθούν με το μπάσκετ. Το ίδιο κάναμε και εμείς έπειτα, μεταλαμπαδεύσαμε αυτή την αγάπη. Ήταν μια εκπληκτική πορεία που κορυφώθηκε με τη νίκη επί των ΗΠΑ» ανέφερε ο προπονητής της Εθνικής, Βασίλης Σπανούλης.
