«Αντίο» στο ποδόσφαιρο και επίσημο πλέον τρόπο, είπε ο βραζιλιάνος πρώην διεθνής επιθετικός, Αντριάνο, 8 χρόνια μετά το τελευταίο του ματς, σε έναν αγώνα που διεξήχθη χθες Κυριακή (15/12) προς τιμήν του, στο θρυλικό «Μαρακανά» του Ρίο Ντε Τζανέϊρο.
Ειδικότερα, ο 42χρονος Αντριάνο, έπαιξε μπροστά σε περισσότερους από 20.000 θεατές, στον αγώνα όπου οι «θρύλοι» της Φλαμένγκο αντιμετώπισαν τους «φίλους από την Ιταλία», που έληξε με νίκη 4-3 για τους Βραζιλιάνους.
Ο Αντριάνο Λέϊτε Ριμπέϊρο, όπως είναι το πλήρες ονοματεπώνυμο του, απέκτησε το προσωνύμιο ο «Αυτοκράτορας», όταν κυριαρχούσε στην διεθνή ποδοσφαιρική σκηνή στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Και στο τελευταίο ματς της ζωής του, σκόραρε για λογαριασμό και των δύο ομάδων, μαζί με τον υιό του, Αντριανίνο.
Δάκρυσε ο Αντριάνο με μήνυμα από τον πατέρα του
Ο αγώνας διεκόπη προσωρινά, προκειμένου να μεταδοθεί ένα μήνυμα από τον αποθανόντα πατέρα του, που δημιουργήθηκε από την τεχνητή νοημοσύνη, ενώ ο Αντριάνο γνώριζε δακρυσμένος την αποθέωση από τους παρευρισκόμενους παίκτες.
{https://x.com/geglobo/status/1868415294697255273}
Αυτός ο αγώνας-αφιέρωμα διεξήχθη περισσότερα από οκτώ χρόνια μετά τον τελευταίο επαγγελματικό αγώνα που έπαιξε ο πρώην επιθετικός της Ίντερ και της Ρόμα, ο οποίος ήθελε να επιστρέψει μόνιμα στη Βραζιλία για οικογενειακούς λόγους πολύ πριν τα 30 του.
Νικητής με την εθνική Βραζιλίας στο Κόπα Αμέρικα το 2004 και μετά στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών την επόμενη χρονιά, σε ηλικία μόλις 22 ετών, ο Αντριάνο (48 συμμετοχές με την «σελεσάο») εξαφανίσθηκε σταδιακά από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Επιστρέφοντας για να ζήσει στη φαβέλα των παιδικών του χρόνων, στο Ρίο, μίλησε για τα προβλήματά του με τον αλκοολισμό τον περασμένο μήνα στο εξειδικευμένο site «The Players’ Tribune»:
«Ξέρεις πώς είναι να είσαι «ελπίδα»; Το ξέρω. Συμπεριλαμβανομένου του να είσαι μια απογοητευμένη ελπίδα. Η μεγαλύτερη σπατάλη στο ποδόσφαιρο: Εγώ. Μου αρέσει αυτή η λέξη… «Απόβλητο»… Δεν παίρνω ναρκωτικά, όπως προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει, δεν είμαι εγκληματίας, αλλά, φυσικά, θα μπορούσα να ήμουν. Πίνω κάθε ημέρα».
