Παγωμάρα επικρατεί μετά την διαρροή της συνομιλίας που συμμετείχαν οι ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ στην ομάδα εθνικής ασφάλειας του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, στην οποία αποκάλυψαν την περιφρόνησή τους για την Ευρώπη.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian, στην περίπτωση που η Ευρώπη δεν είχε ήδη ενημερωθεί, η διαρροή των διαβουλεύσεων του Τζέι Ντι Βανς και άλλων υψηλόβαθμων αξιωματούχων της κυβέρνησης Τραμπ σχετικά με το χτύπημα κατά των Χούτι στην Υεμένη ήταν ένα ακόμη σημάδι ότι είναι στο στόχαστρο.
Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης έδωσαν στον Τζέφρι Γκόλντμπεργκ του Atlantic την δυνατότητα να παρακολουθεί από κοντά τον σχεδιασμό του χτυπήματος κατά των Χούτι – μια διαρροή πληροφοριών που προκάλεσε οργή στους Ρεπουμπλικάνους που ζήτησαν ποινικές έρευνες κατά της Χίλαρι Κλίντον και άλλων για χαλαρότητα σε σχέση με ευαίσθητες πληροφορίες.
Εκ πρώτης όψεως, το χτύπημα κατά των Χούθι είχε πολύ περισσότερο να κάνει με τις πολιτικές της κυβέρνησης για την προστασία του θαλάσσιου εμπορίου και τον περιορισμό του Ιράν παρά με τις ανησυχίες της για την Ευρώπη που απομυζά τις αμυντικές δαπάνες και τις στρατιωτικές ικανότητες των ΗΠΑ.
Αλλά ο Βανς φαίνεται αποφασισμένος να προωθήσει αυτή την οπτική ως λόγο για την αναβολή του χτυπήματος.
«Νομίζω ότι κάνουμε ένα λάθος», έγραψε ο Vance, προσθέτοντας ότι ενώ μόνο το 3% του εμπορίου των ΗΠΑ περνάει από τη διώρυγα του Σουέζ, το 40% του ευρωπαϊκού εμπορίου περνάει από τη διώρυγα του Σουέζ. «Υπάρχει πραγματικός κίνδυνος το κοινό να μην το καταλάβει αυτό ή γιατί είναι απαραίτητο», πρόσθεσε. «Ο ισχυρότερος λόγος για να το κάνουμε αυτό είναι, όπως είπε [ο Τραμπ], να στείλουμε ένα μήνυμα».
Ο Βανς υποστήριζε ότι για άλλη μια φορά οι Ηνωμένες Πολιτείες κάνουν αυτό που θα έπρεπε να κάνει η Ευρώπη. Αυτό συνάδει με τα προηγούμενα επιχειρήματά του ότι οι ΗΠΑ πληρώνουν υπερβολικά για την ευρωπαϊκή ασφάλεια και τον χλευασμό που επέδειξε προς τους Ευρωπαίους συμμάχους (σχεδόν σίγουρα το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία) όταν τους περιέγραψε ως «τυχαίους που δεν έχουν πολεμήσει εδώ και 30 ή 40 χρόνια». (Και οι δύο πολέμησαν στο Αφγανιστάν και το Ηνωμένο Βασίλειο πολέμησε στο πλευρό των ΗΠΑ στο Ιράκ).
Κατά τη διάρκεια αυτής της πολιτικής συζήτησης, έγραψε ο Γκόλντμπεργκ, πείστηκε ότι διάβαζε παρατηρήσεις του πραγματικού Vance, καθώς και του υπουργού Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ, του συμβούλου εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ, Μίχαελ Βαλτς και του ανώτερου συμβούλου του Ντόναλντ Τραμπ, Στίφεν Μίλερ.
Στη συνέχεια, ο Βανς προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Παραδέχθηκε σιωπηρά τη διαφορά μεταξύ της εξωτερικής πολιτικής του και της εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ, λέγοντας ότι το χτύπημα θα υπονομεύσει την ευρωπαϊκή πολιτική του προέδρου – μιας πολιτικής στην οποία πρωτοστάτησε ο Βανς με τη διχαστική ομιλία του στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, όπου κατηγόρησε τους Ευρωπαίους ηγέτες ότι τρέχουν να ξεφύγουν από τους ίδιους τους ψηφοφόρους τους, καθώς και με τα ευρωσκεπτικιστικά σχόλιά του στο Fox News.
«Δεν είμαι σίγουρος ότι ο πρόεδρος γνωρίζει πόσο ανακόλουθο είναι αυτό με το μήνυμά του για την Ευρώπη αυτή τη στιγμή», έγραψε ο Βανς. «Υπάρχει ένας περαιτέρω κίνδυνος να δούμε μια μέτρια έως σοβαρή άνοδο στις τιμές του πετρελαίου. Είμαι πρόθυμος να υποστηρίξω τη συναίνεση της ομάδας και να κρατήσω αυτές τις ανησυχίες για τον εαυτό μου. Αλλά υπάρχει ένα ισχυρό επιχείρημα για την καθυστέρηση αυτού του γεγονότος κατά ένα μήνα, κάνοντας τη ‘δουλειά με τα μηνύματα’ σχετικά με το γιατί αυτό έχει σημασία, βλέποντας πού βρίσκεται η οικονομία κ.λπ.».
Όσοι ορίζονται στο κάλεσμα αντικατοπτρίζουν την αυξανόμενη επιρροή του αντιπροέδρου στους κύκλους χάραξης εξωτερικής πολιτικής. Ο Βανς όρισε ως εκπρόσωπό του τον Άντι Μπέικερ, τον σύμβουλό του σε θέματα εθνικής ασφάλειας, ο οποίος βοήθησε στην ηγεσία της ομάδας μετάβασης στο Πεντάγωνο. Ο Χέγκσεθ όρισε τον Νταν Καλντγουελ, έναν κορυφαίο υποστηρικτή της «αυτοσυγκράτησης» στην άσκηση της εξωτερικής ισχύος των ΗΠΑ στο εξωτερικό για την προστασία της Ευρώπης και την αντιμετώπιση αντιπάλων όπως η Ρωσία, υποδηλώνοντας την παρουσία της ομάδας του Βανς και σε υψηλά επίπεδα του Πενταγώνου.
Κατά βάθος, η διαφωνία έδειξε ότι οι απόψεις του Βανς για την εξωτερική πολιτική δεν είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τον Τραμπ. Ο Τραμπ βλέπει σε γενικές γραμμές τον κόσμο ως ‘συναλλακτικό’ και οι αισιόδοξοι στην Ευρώπη ισχυρίστηκαν ότι θα μπορούσε να επιβάλει ένα θετικό αποτέλεσμα αναγκάζοντας αυτά τα έθνη να δαπανήσουν περισσότερα για τον αμυντικό προϋπολογισμό. Αλλά ο Vance εμφανίζεται πολύ πιο συγκρουσιακός και με Αρχές στην αντιπάθειά του προς τη διατλαντική συμμαχία και έχει επιτεθεί σε Ευρωπαίους ηγέτες επειδή υποστηρίζουν αξίες που δεν ευθυγραμμίζονται, όπως λέει, με τις ΗΠΑ.
Αυτό καθιστά τον Βανς ακόμη πιο ανησυχητικό για την Ευρώπη. Η Κάγια Κάλας, επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, κατηγόρησε τον Βανς ότι «προσπαθεί να ξεκινήσει μια μάχη» με τους ευρωπαίους συμμάχους. Ένας άλλος Ευρωπαίος διπλωμάτης δήλωσε: «Είναι πολύ επικίνδυνος για την Ευρώπη… ίσως ο πιο [επικίνδυνος] στην κυβέρνηση». Ένας άλλος είπε ότι έχει «εμμονή» να μπει σφήνα μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ.
Επιστρέφοντας στη συνομιλία, κάποιοι προσπάθησαν -προσεκτικά- να μεταπείσουν τον Βανς. Ο Χέγκσεθ είπε ότι το χτύπημα θα προωθήσει τις «βασικές» αμερικανικές αξίες, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και της προ-οικοδόμησης της αποτροπής. Είπε όμως ότι τα πλήγματα θα μπορούσαν να περιμένουν, αν το επιθυμούσαν. Ο Βαλτς, ένας παραδοσιακός της εξωτερικής πολιτικής, είπε: «Θα πρέπει να είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που θα ανοίξουν ξανά αυτούς τους θαλάσσιους δρόμους». Αλλά συμφώνησε ότι η κυβέρνηση επεδίωξε να «συγκεντρώσει το σχετικό κόστος και να το φορτώσει στους Ευρωπαίους».
«Αν πιστεύετε ότι πρέπει να το κάνουμε, ας το κάνουμε. Απλώς δεν μου αρέσει να σώζω ξανά την Ευρώπη», απάντησε ο Βανς. Ο Χέγκσεθ συμφώνησε ότι «συμμερίζομαι πλήρως την απέχθειά σας για την ευρωπαϊκή δωρεάν επιβάρυνση. Είναι θλιβερό». Αλλά, πρόσθεσε, «είμαστε οι μόνοι στον πλανήτη που μπορούμε να το κάνουμε αυτό».
Ο Μίλερ, ο έμπιστος του Τραμπ, έκλεισε ουσιαστικά τη συζήτηση λέγοντας ότι ο πρόεδρος ήταν σαφής. «Πράσινο φως, αλλά σύντομα θα ξεκαθαρίσουμε στην Αίγυπτο και την Ευρώπη τι περιμένουμε σε αντάλλαγμα».
Σε γενικές γραμμές, οι πολιτικές της κυβέρνησης για την Ευρώπη έρχονται στο επίκεντρο. Και είναι λίγοι εκείνοι που βγαίνουν μπροστά για να εκφράσουν την υποστήριξή τους στο ΝΑΤΟ ή στην Ευρώπη γενικότερα. Σε μια συνέντευξη στο podcast αυτό το Σαββατοκύριακο, ο ανώτερος απεσταλμένος του Τραμπ, ο Στηβ Γουίτκοφ, αναφέρθηκε στη δυνατότητα των οικονομιών του Κόλπου να αντικαταστήσουν τις ευρωπαϊκές. «Θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερη από την Ευρώπη. Η Ευρώπη είναι δυσλειτουργική σήμερα», είπε.
Ο Τάκερ Κάρλσον, ο παρουσιαστής και άλλος έμπιστος του Τραμπ, συμφώνησε. «Θα ήταν καλό για τον κόσμο γιατί η Ευρώπη πεθαίνει», είπε.
