Κάθε τόσο μια είδηση που προέρχεται από την Ιαπωνία μας δείχνει πόσο διαφορετική κουλτούρα έχουν από τον υπόλοιπο πλανήτη.
Η Ιαπωνία εδώ και 3 χρόνια προσπαθεί μέσω κυβερνητικών παρεμβάσεων να μειώσει τις ώρες εργασίας στους πολίτες της, με τελικό σκοπό να μειωθούν τα ποσοστά κατάθλιψης αλλά και η ανησυχητική μείωση των γάμων και των γεννήσεων.
Τη προηγούμενη δεκαετία η Ιαπωνία βρέθηκε αντιμέτωπη με μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Τα περιστατικά ασθενείας, ακόμα και οι θάνατοι από υπερκόπωση σημείωναν νούμερα ρεκόρ.
Θεσμοθέτησε άμεσα τη 4ημερη εργασία με σκοπό οι εργαζόμενοι να ανακουφιστούν και να μειωθούν οι νοσηλείες εργαζομένων, κυρίως ηλικιών 35 -50 ετών.
Επιπλέον έβαλαν ανώτατο όριο στις υπερωρίες, ενώ αύξησαν τις μέρες άδειας και το επίδομα άδειας που δίδεται από τις επιχειρήσεις.
Όμως οι Ιάπωνες γυρνάνε τη πλάτη στη ξεκούραση και συνεχίζονται να εργάζονται με τους ίδιους εξοντωτικούς ρυθμούς.
Μόλις το 8% των εργαζομένων συμμετέχει στην 4ημερη εργασία. Για παράδειγμα στην Panasonic από τους 63.000 εργαζόμενους, μόλις 150 άτομα χρησιμοποίησαν την ρύθμιση.
Η άρνηση στην 4ημερη εργασία βασίζεται στην εργασιακή τους κουλτούρα.
Οι Ιάπωνες βάζουν την εταιρεία πάνω από τους εαυτούς τους, ενώ πιστεύουν πολύ στο ομαδικό πνεύμα και αρνούνται να “εγκαταλείψουν” τους συναδέλφους τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι Ιάπωνες μετά τον καταστροφικό Β’Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο τότε πρωθυπουργός Σιγκέρου Γιοσίντα προέτρεψε τις μεγάλες εταιρείες να προσφέρουν στους υπαλλήλους τους ισόβια εργασιακή ασφάλεια, ζητώντας από τους εργαζόμενους να το ανταποδώσουν με την πίστη τους.
Και πράγματι η ιαπωνική οικονομία άνθισε στηριζόμενη στη σκληρή δουλειά των εργαζομένων στη βιομηχανία.
Όμως οι καμπάνιες για λιγότερες ώρες εργασίες συνεχίζονται δυναμικά. Η Ιαπωνία βρίσκεται στα όρια της δημογραφικής κατάρρευσης. Δεν γεννιούνται παιδιά, και οι νέοι δεν κάνουν σχέσεις και ένας από τους λόγους είναι και οι πολλές ώρες εργασίας.
