Οι Πελόμα Μποκιού, το ελληνικό ροκ συγκρότημα που σχηματίστηκε το 1970 και άφησε πολλές επιτυχίες για τις επόμενες γενιές είχαν ένα ομολογουμένως περίεργο όνομα.
Το όνομά τους προήλθε από τα αρχικά γράμματα των επιθέτων των μελών: Νίκος ΔαΠΕρης, Νίκος ΛΟγοθέτης, Τάκης ΜΑρινάκης, Βλάσης ΜΠΟνάτσος, Γιάννης ΚΙΟΥρκτσόγλου.
Ήταν πρωτοποριακό για την ελληνική ροκ σκηνή της εποχής, συνδυάζοντας επιρροές από την ψυχεδελική ροκ και τα blues. Γνώρισαν επιτυχία με τραγούδια όπως το “Γαρύφαλλε, Γαρύφαλλε” και συνέβαλαν σημαντικά στην εξέλιξη της ελληνικής ροκ μουσικής.
Ο κιθαρίστας της μπάντας, είναι και ο άνθρωπος που δημιούργησε μέσα σε ένα βράδυ το τραγούδι. Το κομμάτι αυτό αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα τραγούδια της ελληνικής ροκ σκηνής και είναι χαρακτηριστικό για τον ιδιαίτερο ήχο και τους πρωτότυπους στίχους του.
Ο ίδιος ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου έχει αναφέρει σε συνεντεύξεις του πως το τραγούδι το έγραψε μέσα σε ένα βράδυ, σε λίγα λεπτά όταν του ζητήθηκε από τη δισκογραφική εταιρία να παρουσιάσει ένα κομμάτι, κι εκείνος παρότι είχε πει πως έχει αρκετά με ελληνικό στίχο, έπρεπε να δημιουργήσει ένα.
Φυσικά το τραγούδι στην πορεία βρήκε τον δρόμο του, η φωνή του Δαπέρη (και όχι του Μπονάτσου όπως πολλοί πιστεύουν) το έκανε ένα από τα κλασικά ελληνικά ροκ τραγούδια εκείνης της περιόδου.
Αξίζει δε να αναφερθεί πως πολλά χρόνια αργότερα διασκευάστηκε από τους Goin’ Through και τότε ήταν και η πρώτη φορά που το τραγούδησε ο αείμνηστος Βλάσσης Μπονάτσος.
«Ο Γαρύφαλλος υπάρχει! Το όνομα μού ήρθε επειδή υπήρχε ένας κύριος Γαρύφαλλος στη γειτονιά μου, ο οποίος βέβαια καμία σχέση δεν είχε με το τραγούδι ο άνθρωπος. Ήταν τότε ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος, ογδοντάρης, που ανεβοκατέβαινε στο Κολωνάκι, καλοντυμένος, πάντα κουστουμαρισμένος, με το παλτό του, τη ρεπούμπλικα κλπ., και είχε πάντα τις τσέπες γεμάτες με καραμέλες που τις έδινε στα παιδιά. Όλοι ξέρανε τον κύριο Γαρύφαλλο που μοιράζει καραμέλες. Ουδεμία σχέση με τον Γαρύφαλλο του τραγουδιού, αλλά εγώ εκείνη τη στιγμή έψαχνα ένα όνομα τετρασύλλαβο. Λέει «Γαρύφαλλε» το τραγούδι και όχι κάτι άλλο, γιατί το είχα πρόχειρο το όνομα, αφού ο κύριος Γαρύφαλλος περνούσε μπροστά από το σπίτι μου όλη τη μέρα. Ο στίχος βγήκε βιασμένα και πιεσμένα» έχει αποκαλύψει ο Γιάννης Κιουρκτσόγλου στην ίδια συνέντευξη στο rocking.gr.