Ο Γιάννης Μαρής
Υπήρξε ο θεμελιωτής του αστυνομικού μυθιστορήματος στην Ελλάδα. Δημοσιογράφος και συγγραφέας ο Γιάννης Μαρής χάρισε στα ελληνικά γράμματα τον πρωταγωνιστή των περισσότερων μυθιστορημάτων του, τον θρυλικό αστυνόμο Μπέκα. Τα έργα του μεταφέρθηκαν στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Τσιριμώκος και γεννήθηκε στις 6 Ιανουαρίου του 1916 στη Σκόπελο αλλά μεγάλωσε στη Λαμία. Η οικογένεια του ήταν γνωστή πολιτική οικογένεια στην Φθιώτιδα, με βουλευτές, υπουργούς, προέδρους της Βουλής και έναν βραχύβιο πρωθυπουργό την περίοδο της «Αποστασίας», τον δεύτερο εξάδελφό του Ηλία Τσιριμώκο.
Σπούδασε Νομική στη Θεσσαλονίκη όπου μαγεύτηκε από τις ιδέες του μαρξισμού. Στην δικτατορία του Μεταξά συνελήφθη για την πολιτική του δράση και οδηγήθηκε μπροστά στον σκληρό άνδρα του καθεστώτος Κωνσταντίνο Μανιαδάκη. Εξαιτίας όμως των «Δικών της Μόσχας» το 1937, η πίστη του στον σοσιαλισμό του Στάλιν κλονίστηκε, ωστόσο κατά την διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ, μέσω του κόμματος «Ένωση Λαϊκής Δημοκρατίας» του οποίου ηγείτο ο ξάδελφός του.
Υπήρξε γραμματέας του κόμματος, μέλος του ΕΑΜ και εθνοσύμβουλος στην «Κυβέρνηση του Βουνού». Παράλληλα, έγραφε στην εφημερίδα της ΕΛΔ, «Μάχη», η οποία εκδόθηκε για πρώτη φορά μέσα στην Κατοχή.
Μετά την απελευθέρωση, ακολούθησε το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Εργάστηκε στις εφημερίδες «Προοδευτικός Φιλελεύθερος», «Νέα Γραμμή», «Ελεύθερος Λόγος», «Αθηναϊκή» και από το 1953 στο συγκρότημα Μπότση δηλαδή στις εφημερίδες «Ακρόπολις», «Απογευματινή», «Πρώτο».
Μετά το τέλος του Εμφυλίου, ο ίδιος μαζί με άλλα δυο στελέχη της «Μάχης», παραπέμφθηκαν να δικαστούν στο Στρατοδικείο για επικριτικά δημοσιεύματα σχετικά με το Αναμορφωτήριο Μακρονήσου. Προφυλακίστηκε για δυο μήνες στην Δραπετσώνα και τελικά αποφυλακίστηκε μετά από διεθνείς αντιδράσεις. Το 1950 αθωώθηκε στη δίκη και την επόμενη χρονιά παντρεύτηκε την Αθηνά Ζαφειρίου, με την οποία απέκτησε έναν γιο.
Το 1953 ξεκίνησε να δημοσιεύει σε συνέχειες στο περιοδικό «Οικογένεια» το μυθιστόρημα «Έγκλημα στο Κολωνάκι» με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Μπέκα. Έτσι ξεκίνησε η επιτυχημένη συγγραφική του καριέρα στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Τα πιο γνωστά του είναι τα «Έγκλημα στα παρασκήνια», «Χωρίς ταυτότητα», «Το χαμόγελο τής Πυθίας», «Ο άνθρωπος δίχως πρόσωπο», «Υποψίες», «Έγκλημα στη Μύκονο», «Περιπέτεια στο Άγιο Όρος» κ.α. Δημοσίευσε πάνω από 120 μυθιστορήματα σε εφημερίδες και περιοδικά. Κάποια από αυτά κυκλοφόρησαν και αυτοτελώς σε βιβλία και κάποια μεταφέρθηκαν σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση.
Η αρχή έγινε το 1958, όταν προβλήθηκε η ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Ο άνθρωπος του τρένου». Ήταν η πρώτη αστυνομική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου. Αργότερα έγραψε ο ίδιος 20 σενάρια που βασίζονταν σε δικά του συγγραφικά έργα, όπως για την ταινία «Έγκλημα στο Κολωνάκι» του Τζανή Αλιφέρη και το «Έγκλημα στο παρασκήνιο» του Ντίνου Κατσουρίδη.
Από τις τηλεοπτικές μεταφορές έργων του ξεχώρισαν οι «Αστυνομικές Ιστορίες» (ΥΕΝΕΔ, 1973), «Υποψίες» (ΕΡΤ, 1977-1978), «Η εξαφάνιση του Τζων Αυλακιώτη» (ΕΡΤ, 1985) και «Ο θάνατος του Τιμόθεου Κώνστα» (ΕΡΤ-2, 1987).
Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου του 1979, σε ηλικία 63 ετών μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Ήταν ένας ήσυχος άνθρωπος που λάτρευαν οι συνάδελφοί του και ένας εξαιρετικός αστυνομικός συγγραφέας που λάτρεψαν όλοι.
