Όλοι γνωρίζουμε τη φράση «έγινε της Πόπης», την οποία χρησιμοποιούμε όταν γίνεται χαμός ή επικρατεί πανικός. Έχει συνήθως αρνητική χροιά, αλλά όχι όση είχε το γεγονός από το οποίο επικράτησε σαν έκφραση. Γιατί η ιστορία πίσω από την έκφραση ήταν τραγική.
Η Πόπη δεν ήταν άνθρωπος, αλλά πλοίο. Ένα επιβατηγό ατμόπλοιο που κατασκευάστηκε το 1880. Το 1920 ήταν ήδη ένα παλιό πλοίο, όταν το απέκτησε η «Ηπειρωτική Ατμοπλοΐα». Είχε ξεκινήσει ως ιδιωτική θαλαμηγός, αλλάζοντας όλα αυτά τα χρόνια πολλούς ιδιοκτήτες. Αλλά κάποια στιγμή πέρασε στην ακτοπλοΐα. Προφανώς και ήταν ακατάλληλο, αλλά κανείς, όπως πάντα, δεν νοιάστηκε γι’ αυτό.
Ήταν το βράδυ της 27ης Νοεμβρίου του 1934, όταν η «Πόπη» ταξίδευε φορτωμένη με εμπορεύματα, κυρίως πανάκριβα τυριά, αλλά και 140 επιβάτες. Εκτελώντας όμως το δρομολόγιο Πειραιάς – Σύρος – Πάρος – Νάουσα Πάρου – Νάξος – Φολέγανδρος – Σίκινος – Οία – Ίος – Θήρα – Ανάφη – Αμοργός – Αιγιάλη – Σχοινούσα – Ηρακλειά – Κουφονήσια, και επιστροφή μέσω Νάξου, Πάρου, Σύρου μέχρι τον Πειραιά, έπεσε πάνω σε ένα μικρό νησάκι στα ανοιχτά της Βουλιαγμένης, το Κασίδι που απέχει ένα ναυτικό μίλι από το Μικρό Καβούρι.
Το πλοίο πήρε επικίνδυνη κλίση, ωστόσο δεν βούλιαξε. Παρόλο όμως που η στερία δεν ήταν πολύ μακριά, επικράτησε πανικός, ειδικά όταν ο καπετάνιος και το πλήρωμα έδωσαν περισσότερη σημασία στο να σωθούν τα πανάκριβα τυριά, παρά να εκκενώσουν το πλοίο όπως προβλεπόταν.
Τους άφησαν λοιπόν στη τύχη τους και ο πανικός που επικράτησε ήταν μεγάλος. Το πλοίο δεν βυθίστηκε, ωστόσο 11 επιβάτες πνίγηκαν μέσα στην ταραχή τους. Άλλοι ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών στους 14.
Η φράση «έγινε τη Πόπης» καθιερώθηκε από τότε συμβολίζοντας το χάος, τον πανικό και τον χαμό.
