Αν το Χόλιγουντ μας έχει διδάξει κάτι, είναι ότι τα πανταχού παρόντα σαλούν στα σκονισμένα μονοπάτια που διέσχιζαν οι διψασμένοι καουμπόηδες, όλα ήταν εξοπλισμένα με πόρτες “batwing” (τεχνικά αποκαλούμενες “πόρτες καφέ”) κρεμασμένες στις εισόδους.
Αλλά πώς θα μπορούσε ο ιδιοκτήτης να προστατεύει τα προς το ζην του μετά από ώρες με ένα τόσο μικροσκοπικό φράγμα ανάμεσα στο απόθεμα του και τον έξω κόσμο;
Οι πόρτες των σαλούν ήταν πραγματικά πρακτικές για πολλούς λόγους. Επέτρεπαν τον εξαερισμό σε ένα μικρό κτίριο που ήταν γεμάτο με άτομα που κάπνιζαν πούρα και τσιγάρα. Οι αμφίδρομοι μεντεσέδες ήταν βολικοί για τους καουμπόηδες που τόσο έμπαιναν όσο και έβγαιναν κουβαλώντας βαριές σακούλες (σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα, τα άλογα δεν είναι εξοπλισμένα με δοχεία αποθήκευσης στο πίσω μέρος και υπήρχε πάντα ο κίνδυνος κάποιος να σας κλέψει ενώ εσείς ήμασταν μέσα να βάλετε το ποτό σας). Και αυτές οι συντομευμένες πόρτες προστάτευαν τους «σωστούς» περαστικούς που πήγαιναν στην εκκλησία από το να πρέπει να δουν το ποτό, τον τζόγο και το φτύσιμο στα πτυελοδοχεία που συνέβαιναν μέσα.
Όπως γράφει ο Ronald M. James στο βιβλίο του “Virginia City: Secrets of a Western Past”, τα περισσότερα σαλούν στην πραγματικότητα δεν είχαν αυτές τις πόρτες. Σε ορισμένα μέρη της χώρας, κάνει πολύ κρύο το χειμώνα και έχει πολύ αέρα το καλοκαίρι για να είναι βιώσιμα. Αλλά για τα σαλούν που τα είχαν, οι batwings ήταν στην πραγματικότητα ένα δευτερεύον εμπόδιο.
Τα κτίρια ήταν παραδοσιακά εξοπλισμένα με ένα τυποποιημένο σύνολο συμπαγών θυρών στο πιο εξωτερικό μέρος της εισόδου. Όταν άνοιγαν, απλώνονταν σε κάθε πλευρά του κτιρίου κατά τις εργάσιμες ώρες, αλλά μπορούσαν να κλείσουν (και να κλειδωθούν όταν ήταν απαραίτητο) σε περιόδους κακοκαιρίας ή όταν το κτίριο ήταν αφύλακτο. Ενώ πολλά ορυχεία σε μέρη όπως η πόλη της Βιρτζίνια της Νεβάδα παρέμειναν ανοιχτά 24 ώρες, οι εφημερίδες της εποχής αναφέρουν το γεγονός ότι τα σαλούν έκλειναν στην πραγματικότητα τις πρώτες πρωινές ώρες, καθιστώντας τις κλειδαριές απαραίτητες.
Όσον αφορά την απεικόνιση των πορτών του σαλούν στο Χόλιγουντ, οι σκηνογράφοι για γουέστερν έκαναν τις πόρτες batwing μικρότερες από ό,τι θα ήταν συνήθως στην πραγματική ζωή, πιθανότατα για να κάνουν τους ήρωες όπως ο John Wayne ή ο Gary Cooper να φαίνονται μεγαλύτεροι και πολύ πιο επιβλητικοί όταν εισβάλλουν στο δωμάτιο ψάχνοντας για τον αρουραίο του βάλτου που τους πυροβόλησε.
