Αμερική και Κίνα έχουν εγκλωβιστεί σε ένα ολοένα και πιο ανατρεπτικό παιχνίδι εμπορικού πολέμου, καθώς αγωνίζονται για την υπεροχή στα τσιπ ημιαγωγών και την πράσινη τεχνολογία.
Έχουν εξαπολύσει μια πληθώρα ελέγχων εξαγωγών, δασμών και μαύρης λίστας ο ένας εναντίον του άλλου και των συμμάχων τους, σημειώνουν οι Financial Times.
Tο τελευταίο «σάλπισμα» προέρχεται από το Πεκίνο. Από τις 15 Σεπτεμβρίου, θα επιβάλει ελέγχους εξαγωγών στο αντιμόνιο, ένα σχετικά άγνωστο μέταλλο που χρησιμοποιείται σε πυρομαχικά διάτρησης θωράκισης, γυαλιά νυχτερινής όρασης και οπτικά ακριβείας. Αντιμόνιο έχει ανιχνευτεί και στην χώρα μας.
Η κίνηση αυτη ακολουθεί τους περιορισμούς που εφαρμόστηκαν πέρυσι στις αποστολές γερμανίου και γαλλίου, που χρειάζονται για τσιπ και στρατιωτικές επικοινωνίες.
Η Κίνα παράγει περίπου το 60 τοις εκατό των στοιχείων σπάνιων γαιών και επεξεργάζεται σχεδόν το 90 τοις εκατό. Το Πεκίνο αναφέρει την «εθνική ασφάλεια» ως τον λόγο για τα μέτρα του, αλλά η κυριαρχία του στις βασικές πρώτες ύλες είναι τελικά η μόχλευση της Ουάσιγκτον στον εμπορικό πόλεμο.
Η δύναμη της Αμερικής προέρχεται από το μπλοκάρισμα των εξαγωγών προηγμένων τεχνολογιών ημιαγωγών στην Κίνα και την παρεμπόδιση της ικανότητας των Κινέζων κατασκευαστών να πωλούν στην αγορά της.
Ο κύκλος των αντιποίνων έχει πλήξει τις οικονομίες τους και έχει καθυστερήσει την παγκόσμια ανάπτυξη και καινοτομία, υπογραμμίζουν οι FT. Δείχνει ελάχιστα σημάδια ψύξης. Αυτό σημαίνει ότι η προσαρμογή στη νέα εποχή των κατακερματισμένων αλυσίδων εφοδιασμού είναι απαραίτητη για να μετριαστεί η οικονομική επίπτωση.
Για παράδειγμα, η κινεζική Huawei έχει συνεργαστεί με τον εγχώριο κατασκευαστή chip SMIC για να ενισχύσει την ανάπτυξη τσιπ αιχμής. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι οι Κινέζοι αγοραστές βρίσκουν τρόπους να παρακάμψουν τους περιορισμούς των ΗΠΑ στους προηγμένους επεξεργαστές.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν δημιουργήσει πρωτοβουλίες όπως η Mineral Security Partnership για να βελτιώσουν τη συνεργασία σε κρίσιμους πόρους. Αλλά τέτοια φόρουμ πρέπει να περάσουν γρήγορα από το διάλογο στη δράση.
Κίνδυνος νέων περιορισμών
Οι επιχειρήσεις φοβούνται ότι το Πεκίνο θα συνεχίσει να προσθέτει νέα κρίσιμα μέταλλα στους περιορισμούς του και ανησυχούν ότι η παραγωγή τσιπ θα υποφέρει κάτω από υψηλότερες τιμές και χωρίς τις κατάλληλες εισροές.
Η ενίσχυση των προσπαθειών εξόρυξης και διύλισης είναι το κλειδί. Η Κίνα κυριαρχεί και στα δύο, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά κρίσιμα αποθέματα μετάλλων εκτός της χώρας προς εκμετάλλευση, συμπεριλαμβανομένης της Δύσης.
Η Nyrstar, η οποία ανήκει στον όμιλο εμπορίας εμπορευμάτων Trafigura, εκτιμά ότι μια μονάδα μεταλλουργίας ψευδαργύρου στο Τενεσί θα μπορούσε να καλύψει το 80% της ετήσιας ζήτησης των ΗΠΑ για γάλλιο και γερμάνιο. Οι υψηλότερες τιμές των εμπορευμάτων, με βάση τους ελέγχους του Πεκίνου, θα πρέπει επίσης να κάνουν την εξόρυξη πιο ελκυστική.
Αλλά οι δυτικές κυβερνήσεις πρέπει να διευκολύνουν τη λειτουργία της βιομηχανίας. Η αστάθεια των τιμών καθιστά την εξόρυξη επικίνδυνη και οι εξαγωγές κάτω του κόστους από την Κίνα είναι δύσκολο να ανταγωνιστούν. Ο εξορθολογισμός των επαχθών νόμων σχεδιασμού και των κανονισμών για τα χημικά σε όλες τις χώρες θα βοηθούσε, παράλληλα με την υιοθέτηση κοινών περιβαλλοντικών προτύπων.
Στρατηγική έρευνα
Απαιτείται επίσης καλύτερος συντονισμός για τα οικονομικά κίνητρα. Η ασφάλιση τιμών και οι συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα μπορούν να βοηθήσουν στην απομάκρυνση του κινδύνου έργων για τα πιο σπάνια μέταλλα, ενώ οι μακροπρόθεσμες συμφωνίες απορρόφησης μπορούν να παρέχουν ασφάλεια στη ζήτηση.
Ορισμένα κρίσιμα μέταλλα μπορεί να είναι δαπανηρά και δύσκολο να ανακυκλωθούν ή να αντικατασταθούν, αλλά η υποστήριξη της στρατηγικής έρευνας και ανάπτυξης παραμένει επίσης σημαντική. Για παράδειγμα, το γάλλιο μπορεί να εξαχθεί από ιπτάμενη τέφρα άνθρακα, ένα απόβλητο προϊόν από την καύση άνθρακα. Το πυρίτιο μπορεί επίσης να είναι ένα λιγότερο ακριβό υποκατάστατο του γερμανίου σε ορισμένες ηλεκτρονικές εφαρμογές.
Ο εμπορικός πόλεμος για τις σπάνιες γαίες, μπορεί να φτάσει μέχρι την…Σελήνη!
Για δεκαετίες, οι κυβερνήσεις στη Δύση έβγαλαν φτηνές πρώτες ύλες από την Κίνα, ενώ το Πεκίνο επένδυσε πολλά στην εξόρυξη, τη διύλιση και την εξερεύνηση. Η οικονομική εχθρότητα μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας υπογραμμίζει πόσο κοντόφθαλμη ήταν η δημιουργία εξάρτησης από έναν μόνο προμηθευτή βασικών μετάλλων.
Η διοίκηση της Κίνας στον τομέα φαίνεται απαράβατη. Αλλά εάν η Αμερική και οι σύμμαχοί της θέλουν να μειώσουν τη μόχλευση της στον εμπορικό πόλεμο, μια πιο συντονισμένη προσπάθεια για κρίσιμα ορυκτά θα βοηθούσε.
Πηγή: ot.gr
