Ο “Χρυσός δράκος”, η παράσταση που την περσινή θεατρική σεζόν κατάφερε να ευαισθητοποιήσει το κοινό φέρνοντας στο προσκήνιο τις φυλετικές διακρίσεις και την εκμετάλλευση των ανθρώπων, επιστρέφει με ανανεωμένη ομάδα από την νέα χρονιά.
Της Νάντιας Ρηγάτου
Ο Στρατής Χατζησταματίου, ένας από τους ταλαντούχους νεαρούς ηθοποιούς που μπήκε στη ζωή μας από την τηλεοπτική σειρά “Ο Σασμός” έχει δώσει πολύ καλά δείγματα μέχρι τώρα και για την δυναμική του στο θέατρο.
Πέρσι, το θεατρόφιλο κοινό τον απόλαυσε στο “Da” με τον Γρηγόρη Βαλτινό αλλά και στον “Χρυσό δράκο” πλαισιωμένος από εκλεκτούς ηθοποιούς.
Μετά την ενθουσιώδη υποδοχή κοινού και κριτικών, η παράσταση «Ο Χρυσός Δράκος» του Roland Schimmelpfennig σε σκηνοθεσία Γιώργου Ματζιάρη, επιστρέφει φέτος στο Θέατρο Χώρος όπου εκτός από τον Στρατή Χατζησταματίου που θα παίξει για δεύτερη χρονιά το ίδιο έργο θα πρωταγωνιστούν η Ελένη Βλάχου, ο Γιώργος Ματζιάρης, ο Δημήτρης Μηλιώτης και η Θάλεια Σταματέλου.
Η ημερομηνία έναρξης έχει οριστεί την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2024 και η παράσταση θα παίζεται κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:00 στο θέατρο Χώρος (Θέατρο Χώρος, Πραβίου 6 – 8, Αθήνα)
Λίγα λόγια για το έργο
Πέντε πρόσωπα μεταμορφώνονται επί σκηνής σε δεκαεπτά διαφορετικούς ανθρώπους μιας σύγχρονης πολυεθνικής κοινωνίας.
Πέντε Ασιάτες μάγειρες, στην κουζίνα του ταϊλανδο-κινεζο-βιετναμέζικου εστιατορίου, ο χρυσός δράκος, μας αφηγούνται τις ιστορίες των ενοίκων πάνω και δίπλα από αυτό το οίκημα, καθώς και το τι συμβαίνει μέσα στην κουζίνα.
Πέντε ηθοποιοί ξετυλίγουν το νήμα αυτών των σύντομων, σχεδόν «κινηματογραφικών» σκηνών. με όσο το δυνατό λιγότερα μέσα, με μοναδικά οχήματα τα σώματα και τις φωνές τους.
Με ένα άκρως έξυπνο κείμενο και γραφή γεμάτη χιούμορ και ευαισθησία ,ο Σίμμελπφένιχ κατορθώνει να αποτυπώσει το σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι, σχολιάζοντας όλες της πληγές του δυτικού κόσμου, παρουσιάζοντάς μας την εικόνα μιας φθαρμένης Ευρώπης που λίγο- λίγο φτάνει στη δύση της.
Ο χρυσός δράκος είναι ένα βαθιά πολιτικό έργο που καταπιάνεται με τις ανθρώπινες σχέσεις, τη βία, τη μετανάστευση, το trafficking, την ανάγκη για επιβίωση.
Το παζλ της ιστορίας συντίθεται μέσα από έναν καταιγιστικό ρυθμό, παραγγελίες εξωτικών φαγητών και καυστικό χιούμορ.
Στο κέντρο της ιστορίας, ένας νεαρός Κινέζος που υποφέρει από πονόδοντο και η χαμένη μικρή αδελφή του που, χωρίς να το γνωρίζει, ζει μερικά πατώματα μακριά του.
Τι συμβαίνει κι έχουμε πάψει πια να ακούμε ο ένας τον άλλο;
Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις καταρρέουν;
Γιατί είμαστε τόσο απομονωμένοι;
«Μακάρι να μπορούσα να είμαι κάποιος άλλος από αυτόν που είμαι. Κάποιος τελείως διαφορετικός»
