Τι παίρνουμε λοιπόν αν συνδυάσουμε, 1) Ένα αινιγματικό σχέδιο του Leonardo da Vinci, 2) Ένα εκπληκτικό μιλανέζικο κάστρο με μυστικά περάσματα και 3) ένα ραντάρ που διεισδύει στο έδαφος;
Αν σκεφτήκατε «Το επόμενο μυθιστόρημα του Νταν Μπράουν», ίσως να έχετε δίκιο, ο χρόνος θα δείξει. Αλλά αν λέγατε επίσης, «Το θέμα μιας εξαιρετικά κουλ διδακτορικής διατριβής στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου», τότε θα είχατε επίσης δίκιο.
Αυτή είναι η ιστορία με λίγα λόγια, και όλα ξεκίνησαν με την πολυμάθεια και την αδιαμφισβήτητη ιδιοφυΐα της Ιταλικής Αναγέννησης του 15ου αιώνα, του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ο Ντα Βίντσι έκανε εξίσου διορατικές εξερευνήσεις σε τομείς της μηχανικής, της αρχιτεκτονικής και της ανθρώπινης ανατομίας. Η τελευταία από αυτές μας χάρισε έργα τέχνης όπως η περίφημη εικονογράφηση «Ο Άνθρωπος του Βιτρούβιου» και δύο από τους πιο σεβαστούς πίνακες όλων των εποχών: «Ο Μυστικός Δείπνος» και η «Μόνα Λίζα». Αλλά σε όλες τις περιπτώσεις, που σχετίζονται με την τέχνη, πολλά από αυτά που γνωρίζουμε για τον Ντα Βίντσι προέρχονται από τα λεπτομερή σκίτσα του με λεπτό μολύβι.
Υπάρχει ένα σκίτσο του ντα Βίντσι που αφήνει τους ανθρώπους να ξύνουν τα κεφάλια τους για χρόνια: Σχέδια μυστικών διαδρόμων κάστρων κάτω από το κάστρο Sforza στο Μιλάνο. Ο Francesco Sforza, ο δούκας του Μιλάνου, ξεκίνησε να εργάζεται σε αυτό το κάστρο το 1460. Ο γιος και διάδοχός του, Ludovico, προσέλαβε τον Ντα Βίντσι για να διακοσμήσει τη δομή το 1494. Ο Ντα Βίντσι έκανε ακριβώς αυτό και γνώριζε το κάστρο πολύ καλά. Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί υπέθεσαν ότι οι διάδρομοι στα σχέδια του ντα Βίντσι ήταν αληθινοί. Και τώρα, χάρη στο Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου, γνωρίζουμε ότι είναι διάδρομοι που έδωσαν στον δούκα έναν εύκολο τρόπο να επισκέπτεται τον τάφο της συζύγου του.
Δεν ταιριάζει απόλυτα ότι ένα μυστηριώδες σχέδιο του Λεονάρντο ντα Βίντσι θα ήταν μια πύλη για μια άλλη, μεγαλύτερη ιστορία; Λάβετε υπόψη ότι ο Ντα Βίντσι δεν δημιούργησε τα μυστικά περάσματα κάτω από το Κάστρο Sforza. Διακόσμησε το κάστρο μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο Bernardino Zenale και ο Bernardino Butinone, και το έργο τους περιλαμβάνει τις διάσημες τοιχογραφίες για το Sala delle Asse, γνωστό και ως το Falconer’s Tower. Ο Ντα Βίντσι κατέγραψε τα σκίτσα του για αυτήν την τέχνη και άλλα σε σημειωματάρια, πέντε από τα οποία έχουν δεθεί μαζί σε αυτό που ονομάζεται “Codex Forster I”. Σε αυτή τη συλλογή βρίσκουμε σκίτσα διαδρόμων κάτω από το κάστρο Sforza.
Δεδομένου ότι το κάστρο Sforza ήταν μια οχυρωμένη δομή, τέτοιοι διάδρομοι θα είχαν κατασκευαστεί για μιλιταριστικούς σκοπούς. Άλλωστε, ολόκληρη η τοποθεσία είχε ανεγερθεί πάνω από ένα ερειπωμένο μεσαιωνικό φρούριο. Με την πάροδο του χρόνου, η δομή του Francesco Sforza μεγάλωσε για να αποκτήσει πύργους στις γωνίες, αυλές, βιβλιοθήκη, λίμνη και πολλά άλλα. Αλλά οι διάδρομοι από κάτω παρέμεναν μακριά από το κοινό μέχρι πρόσφατα.
Ένα βασικό πέρασμα εκτείνεται από το κάστρο Sforza προς την κοντινή βασιλική της Santa Maria delle Grazie, περίπου 12 λεπτά με τα πόδια στους σημερινούς δρόμους του Μιλάνου. Εκείνη η εκκλησία στεγάζει τον «Μυστικό Δείπνο» του Ντα Βίντσι καθώς και τους τάφους για την οικογένεια Sforza. Αυτό περιλαμβάνει τη Beatrice d’Este, σύζυγο του δούκα Ludovico Sforza, η οποία πέθανε το 1497 αφού γέννησε έναν νεκρό γιο. Η γενική συναίνεση είναι ότι ο Λουδοβίκος κατασκεύασε το πέρασμα από το κάστρο προς τη βασιλική για να επισκέπτεται πιο εύκολα τον τάφο της Βεατρίκης.
Χρειάστηκε να φτάσουμε μέχρι το 2025 για να δει κάποιος την αλήθεια των σκίτσων του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ως μέρος μιας διδακτορικής διατριβής, ορισμένοι ατρόμητοι φοιτητές/ερευνητές από το Politecnico di Milano (Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο του Μιλάνου) χρησιμοποίησαν ραντάρ διείσδυσης στο έδαφος για να ανακαλύψουν, ότι τα σχέδια του da Vinci είναι αληθινά.
Με την υποστήριξη από την Codevintec, μια εταιρεία απεικόνισης εδάφους και θαλάσσης, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε γεωραντάρ και σαρωτές λέιζερ όχι μόνο για να επιβεβαιώσει ότι υπάρχουν περάσματα κάτω από το Κάστρο Szorfa αλλά και για να τα χαρτογραφήσει λεπτομερώςβ. «Το εδαφοδιεισδυτικό ραντάρ εμπλούτισε το τρισδιάστατο μοντέλο με δεδομένα για γνωστούς αλλά δυσπρόσιτους χώρους, φέρνοντας στο φως άγνωστους διαδρόμους και ιδέες για περαιτέρω μελέτες σε μυστικά περάσματα», δήλωσε η ερευνήτρια του Πολυτεχνείου του Μιλάνου Francesca Biolo.
Η τρισδιάστατη απόδοση είναι προφανώς τόσο καλή που υπάρχουν σχέδια για την αξιοποίηση της τρέχουσας μελέτης για τουριστικούς σκοπούς. Σε τελική ανάλυση, το κάστρο Sforza είναι ήδη ένα τεράστιο τουριστικό hotspot που περιέχει πολλά μουσεία. Όπως εξήγησε ο καθηγητής του Πολυτεχνείου του Μιλάνου Franco Guzzetti, η ιδέα είναι να χρησιμοποιηθούν τα δεδομένα του περάσματος που δημιουργούνται από 3D «για να δημιουργηθεί ένα ψηφιακό δίδυμο του κάστρου Sforza, ένα ψηφιακό μοντέλο που όχι μόνο αντιπροσωπεύει την τρέχουσα εμφάνιση του κάστρου αλλά και επιτρέπει να εξερευνήσουμε το παρελθόν, ανακτώντας ιστορικά στοιχεία που δεν είναι πλέον ορατά».
Χρησιμοποιώντας αυτό το ψηφιακό μοντέλο, γίνεται ακόμη και λόγος για τη δημιουργία μιας έκδοσης επαυξημένης πραγματικότητας (AR) του κάστρου που οι άνθρωποι μπορούν να εξερευνήσουν, επιτρέποντάς τους να έχουν πρόσβαση σε μέρη που διαφορετικά δεν είναι προσβάσιμα. Βασικά λοιπόν: Ευχαριστούμε, ντα Βίντσι.
