Στην περιπέτεια υγείας που είχε με τον καρκίνο αλλά και στο πώς κατάφερε να τον ξεπεράσει, αναφέρθηκε η Τένια Μακρή σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Λοιπόν.
Παλέψατε και με το δικό σας πρόβλημα υγείας…
Πέρασαν δώδεκα χρόνια από τότε. Ο Θεός μαζί μου! Ο καρκίνος είναι μια πολύ μοναχική ασθένεια, η κατασπατάληση της ενέργειας δεν βοηθάει καθόλου, σου δίνει την ευκαιρία να μείνεις με τον εαυτό σου, να δεις τι είναι εκείνο που συμβαίνει, γιατί έχει ψυχολογικά υπόβαθρα. Έπρεπε να καταλάβω τι είναι εκείνο που έχει συμβεί σε εμένα, κι αν δεν έκανα σιωπή, δεν θα μπορούσα να μπω μέσα στη δική μου αυτοθεραπεία. Θεραπεία δεν είναι να θεραπεύσω τον καρκίνο, αλλά να θεραπεύσω την ψυχή μου. Ανακάλυψα πολλά πράγματα μέσα από μένα με αυτό το γεγονός. Την ασθένεια μου την ήξερε η κόρη μου, τα αδέλφια, οι γιατροί μου, κανένας άλλος.
Η αλλαγή της εικόνας σας, σας δυσκόλεψε;
Που έχασα τα μαλλιά μου; Δεν άλλαξε η εικόνα μου, ήξερα ότι ήταν παροδική. Έχω το στήθος μου, δεν το έχω χάσει, αυτό είναι και το παράσημο μου στη ζωή. Αν αυτή τη στιγμή έχω το πρόθεμα, είναι για λόγους αισθητικής, όταν ντύνομαι. Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος να το έχω, γι’ αυτό δεν έχω κάνει αποκατάσταση, δεν το θεωρώ απαραίτητο. Γιατί να κρύψω αυτά τα σημάδια;
Δεν σκεφτήκατε δηλαδή ποτέ να κάνετε αποκατάσταση του στήθους σας;
Όχι δεν το είχα ανάγκη. Ένιωσα ότι έχω ένα παράσημο, το οποίο βρίσκεται στο σημείο της καρδιάς μου και μου θυμίζει ότι επιβίωσα, ότι είμαι σε καλό δρόμο, ότι πρέπει να αγαπάω τον εαυτό μου και να τον φροντίζω. Δεν με απασχολεί το ότι δεν έχω στήθος και δεν έχω κάνει αποκατάσταση, για εμένα το στήθος μου υπάρχει. Οπότε δεν με απασχόλησε ειλικρινά καθόλου.
