Το όνομα του Θοδωρή Πανά είναι συνδεδεμένο με την νίκη της Ελλάδας στη Eurovision το 2005 στο Κίεβο της Ουκρανίας με το «Νumber one». Σε ποια θέση “βλέπει” φέτος το «Ζάρι» της Μαρίνας Σάττι;
Νάντια Ρηγάτου
-Αποδέχεσαι τον τίτλο «number one» χορευτής μιας και ανήκεις στο dream team της τελευταίας φοράς που η χώρα μας κατέκτησε την πρωτιά στη Eurovision;
Γενικά δεν τα πάω καλά με τους τίτλους. Δε σου κρύβω, όμως, ότι με χαροποιεί που ο κόσμος παρότι έχει περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα εξακολουθεί να με έχει στο μυαλό του ως number one. Είμαι ευγνώμων που υπήρξα μέλος της νικητήριας ομάδας. Νιώσαμε όλους τους Έλληνες δίπλα μας, ήταν μια νίκη την οποία όλη η Ελλάδα είχε τότε ανάγκη.
Η ενασχόλησή μου με το χορό ήταν κάτι που μου βγήκε φυσικά, μια ενασχόληση που με τράβηξε από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Έχει γράψει ο Mourad Merzouki κάτι το οποίο με αντιπροσωπεύει απόλυτα: «Αισθάνομαι για το χορό όχι μόνο την περηφάνεια ενός χορευτή και χορογράφου, μα και βαθιά ευγνωμοσύνη. Στάθηκε για μένα η ευκαιρία μου. Έγινε ο ηθικός κώδικάς μου, μέσα από την πειθαρχία μου. Μέσα από το χορό ανακαλύπτω τον κόσμο γύρω μου. Μου είναι οικείος όσο τίποτε άλλο, μου δίνει κουράγιο κάθε μέρα με τη μοναδική ενέργεια και γενναιοδωρία του. Με γαληνεύει η ποίησή του. Θα μπορούσα να πω ότι δε θα υπήρχα χωρίς το χορό. Χωρίς τη δυνατότητα έκφρασης που μου χάρισε. Χωρίς την αυτοπεποίθηση που αισθάνθηκα χορεύοντας, για να νικήσω τους φόβους και να αποφύγω τα αδιέξοδα».
-Πώς σού φαίνεται το «Ζάρι» και η Μαρίνα Σάττι που θα μας εκπροσωπήσει φέτος;
Η αλήθεια είναι πως μόλις άκουσα το τραγούδι μπερδεύτηκα. Σκέφτηκα τι θέλουν τώρα να πουν;; Ήταν λίγο περίεργο. Όσο το άκουγα όμως μου άρεσε και μπορώ τελικά να σου πω πως έχει ότι χρειάζεται για τη γιουροβίζιον. Η Μαρίνα Σάττι μου αρέσει πάρα πολύ, τη θεωρώ σπουδαία καλλιτέχνη.
-Τι θέση θα μπορούσες να προβλέψεις στον τελικό;
Σίγουρα είναι πολλά που παίζουν ρόλο, όπως η σκηνοθεσία, η σκηνική παρουσία, η χορογραφική παρουσία, εξαρτάται από πολλά. Εύχομαι να πάει πολύ καλά! Η δική μου πρόβλεψη είναι ότι το «Ζάρι» θα είναι στην πεντάδα.
«Είμαι ευγνώμων που υπήρξα μέλος της νικητήριας ομάδας. Νιώσαμε όλους τους Έλληνες δίπλα μας, ήταν μια νίκη την οποία όλη η Ελλάδα είχε τότε ανάγκη.»
-Πώς ήταν η εμπειρία σου στη Eurovision στο πλευρό της Έλενας Παπαρίζου το 2005;
Είναι κάτι που με γεμίζει υπερηφάνεια και θα με ακολουθεί πάντα. Την Έλενα Παπαρίζου, τη θυμάμαι με πολλή αγάπη, χαίρομαι πολύ που συνεργάστηκα μαζί της και που κατάφερε να διαγράψει μία λαμπρή πορεία. Παραμένει αξέχαστη εμπειρία!
-Θυμάσαι κάποιο ευτράπελο που είχε συμβεί στην αποστολή σας στο Κίεβο της Ουκρανίας;
Μόνο ένα; Δεν θα ξεχάσω το άγχος που είχα, το διάστρεμμα στον αστράγαλό μου πριν φύγουμε για το Κίεβο, όπως και ότι λίγα λεπτά πριν βγούμε στη σκηνή έσπασε το φερμουάρ του φορέματος της Έλενας και τρέχαμε πανικόβλητοι να το διορθώσουμε.
-Έχεις λάβει μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις. Ποια συνεργασία σου ξεχωρίζεις από όλες;
Το θέατρο είναι η ζωή μου και οι συνεργάτες η οικογένειά μου. Στη διάρκεια των τριάντα ετών έχω συνεργαστεί με πληθώρα ονομάτων, για μένα καθεμία από αυτές τις συνεργασίες είναι ξεχωριστή.
–Μοιράσου μαζί μας ένα περιστατικό με κάποιον μεγάλο ηθοποιό;
Θα αναφέρω ένα συμβάν από τον αξέχαστο Θανάση Βέγγο που συνέβη σε καλοκαιρινή παράσταση στο ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ. Θυμάμαι ότι έβρεχε πολύ δυνατά και στο κοινό υπήρχαν μόλις δύο θεατές, οι οποίοι παρέμεναν ακλόνητοι στις θέσεις τους κρατώντας τις ομπρέλες τους. Ο Βέγγος βλέποντάς τους αποφάσισε χωρίς κανέναν ενδοιασμό να παίξουμε κανονικά. Όπως το είπε, έτσι κι έγινε. Ένας θίασος είκοσι ατόμων έπαιξε κανονικά όλη την παράσταση μπροστά σε δύο θεατές που παρέμειναν στη θέση τους κρατώντας τις ομπρέλες τους μέχρι το τέλος.
–Τα πρώτα σου βήματα στο τραγούδι τα έκανες δίπλα στη Μαρινέλλα. Πως ένιωθες τότε;
Το ίδιο που νιώθω και τώρα όταν αναμοχλεύω το παρελθόν. Απίστευτα τυχερός που συνεργάστηκα όχι μόνο με το μύθο Μαρινέλλα, αλλά και με πολλά άλλα μεγάλα ονόματα του χώρου. Από παιδί ονειρευόμουν τη στιγμή που θα βρεθώ δίπλα σ’ αυτούς τους τεράστιους καλλιτέχνες κι αυτό είχε επιτευχθεί από τα πρώτα μου βήματα. Η σχέση μας με την Μαρινέλλα ήταν κάτι αντίστοιχη μαμάς – γιου. Με προστάτευε, με συμβούλευε ήταν κοντά μου. Πραγματικό στήριγμα και αρωγός στα βήματά μου.
–Τι έχεις κρατήσει από τη συνεργασία σου με τον Τόλη Βοσκόπουλο;
Ο Τόλης Βοσκόπουλος ήταν ένας καλλιτέχνης που συγκέντρωνε στο πρόσωπό του πολλά χαρακτηριστικά. Αν και γνώριζε πολύ καλά ποιος ήταν, σε έκανε να νιώθεις άνετα από την πρώτη στιγμή. Απίστευτα φιλικός, ταπεινός και χιουμορίστας. Γελούσαμε πολύ κι αυτό δε θα το ξεχάσω. Εξαιρετική συνεργασία!
“Πολλά Ελληνόπουλα θέλουν να ασχοληθούν με το χορό, αλλά η αβεβαιότητα που αφορά το βιοπορισμό τους που απορρέει από το επάγγελμα του χορευτή-χορογράφου αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα”
–Πες μου, σε τι φάση βρίσκεσαι αυτή την περίοδο;
Διανύω μία πολύ δημιουργική περίοδο. Μόλις τελείωσαν οι παραστάσεις του FAME THE MUSICAL στο CRISTMAS THEATRE που είχα τη χαρά να χορογραφήσω και να συνεργαστώ με χορευτές performers από το Λονδίνο και το WEST END. Στόχος μας είναι το FAME να ταξιδέψει στην Ευρώπη σε όσον το δυνατόν περισσότερες χώρες.
Επιπλέον στη ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΝΑΣ / ΣΧΟΛΗ ΧΟΡΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, τη σχολή που έχoυμε δημιουργήσει με πολλή αγάπη και δουλειά στην Ακαδημία Πλάτωνος, έχουν ξεκινήσει οι πρόβες για την παράσταση της σχολής μας που θα διεξαχθεί στις 29 και 30 Ιουνίου στο θέατρο ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ.
-Παρατηρείς μια άνθηση του μιούζικαλ στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια;
Όντως, υπάρχει μεγάλη άνθηση του Musical Τheatre στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια κι αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαιτέρως, γιατί το αγαπώ πολύ. Κατά τη γνώμη μου είναι το πιο απαιτητικό είδος θεάτρου. Στη σχολή έχουμε δημιουργήσει ένα φυτώριο μαζί με τον Δημήτρη Μαλισσόβα και μία ομάδα ικανών συνεργατών. Σκοπός μας είναι οι απόφοιτοί μας, Μusical Performers, να μπορούν να ανταποκριθούν στις δύσκολες απαιτήσεις του μουσικού θεάτρου χορευτικά και υποκριτικά. Αρκετά από τα παιδιά μας έχουν δουλέψει σε δικές μας παραστάσεις, καθώς επίσης και σε άλλα μεγάλα έργα.
-Ο χορός έχει τη θέση που του αξίζει στη χώρα μας; Υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί;
Αν και τα τελευταία χρόνια γίνονται σπουδαίες κινήσεις τόσο από χορευτές και χορογράφους όσο κι από ιδιωτικές κυρίως πρωτοβουλίες, ώστε ο χορός να αναβαθμιστεί και να πάρει τη θέση που του αξίζει, παραμένει ένας κλάδος που υποφέρει. Είναι αναγκαία η κρατική στήριξη για να μπορούμε να υπάρχουμε. Κατά γενική ομολογία είμαστε ένας λαός που χορεύει. Πολλά Ελληνόπουλα θέλουν να ασχοληθούν με το χορό, αλλά η αβεβαιότητα που αφορά το βιοπορισμό τους που απορρέει από το επάγγελμα του χορευτή-χορογράφου αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα. Για να το θέσω καλύτερα είναι έκδηλος ο φόβος τους για το αν θα είναι σε θέση να επιβιώσουν χορεύοντας.
