Photo by Lina Trochez on Unsplash
Η έννοια της αμφιδεξιότητας, της ικανότητας δηλαδή κάποιος να λειτουργεί το ίδιο και με τα δυο χέρια, έχει συγκεντρώσει κατά καιρούς μεγάλη προσοχή, ωστόσο το αντίθετο, η η μη δεξιότητα με κανένα χέρι, είναι ένα μυστήριο.
Η δεξιότητα των ανθρώπων που γίνονται με τα δυο χέρια, όπως το πλέξιμο, η ξυλουργική, το σχέδιο έχει μεγάλο εύρος. Ορισμένοι κάνουν περίπλοκα σκίτσα ή αληθοφανή σχέδια, αλλά άλλοι βρίσκουν δυσκολίες ακόμα και απλές εργασίες. Η εξάσκηση παίζει ρόλο, οδηγώντας στη βελτίωση. Ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι που όσο και να εξασκηθούν, δεν φαίνεται να ξεπερνούν αυτή την αδεξιότητα.
Υπάρχει μια γαλλική φράση που μιλάει για «δύο αριστερά πόδια», για εκείνους που έχουν μεγάλη έλλειψη ρυθμού. Αυτό όμως έχει βάση και στα χέρια, περιγράφωντας την αδεξιότητα και με τα δυο χέρια. Ο Dr. Sebastian Ocklenburg, καθηγητής ερευνητικών μεθόδων ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας της Ιατρικής Σχολής του MSH, εμβαθύνει στην επιστήμη της κίνησης των χεριών και την κατάταξη των ανθρώπων σε δεξιόχειρες, αριστερόχειρες και αμφίχειρες ή αμφιδέξιους, ανθρώπους που κάνουν εργασίες και με τα δυο χέρια.
Η κατηγορία στην οποία ανήκει ο καθένας καθορίζεται από δυο τρόπους:
- Δεξιότητα: Πρόκειται για ένα αντικειμενικό μέτρο, που βασίζεται σε δεξιότητες που έχει κάποιος με κάθε χέρι σε διάφορες εργασίες.
- Προτίμηση: Είναι μια υποκειμενική μέτρηση, που βασίζεται σε ποιο χέρι προτιμά το άτομο για τις διάφορες δραστηριότητες, όπως το σχέδιο ή το γράψιμο και αξιολογείται με ερωτηματολόγια.
Εκείνοι όμως που έχουν χαμηλά επίπεδα δεξιοτήτων και στα δυο χέρια; Τα επιστημονικά δεδομένα είναι λίγα για αυτούς. Το 1978 σε μια σπάνια μελέτη από τους John I. Todor και Thomas Doane που διερεύνησε τις δεξιότητες των χεριών μέσω μιας εργασίας. Οι συμμετέχοντες θα έπρεπε να χτυπήσουν στόχους διάφορων μεγεθών με μια γραφίδα, με την εργασία να εκτελείται ξεχωριστά για κάθε χέρι. Ορισμένοι είχαν κυριαρχία του δεξιού χεριού, κάποιοι αμφιδεξιότητα, αλλά και ένα σημαντικό ποσοστό του 24% έδειξε ίση χαμηλή δεξιότητα και με τα δυο χέρια.
Παρόλο που τα στοιχεία είναι περιορισμένα, το να παρουσιάζει κάποιος αδεξιότητα και στα δύο χέρια είναι πιο διαδεδομένο απ’ ό,τι πιστεύεται. Περισσότερη έρευνα είναι απαραίτητη για την πλήρη κατανόηση του φαινομένου.
