Το νοτιοδυτικό Βερμόντ είναι γνωστό για το βουκολικό του σκηνικό, αλλά μια περιοχή 93 τετραγωνικών χιλιομέτρων με πυκνά δάση ήταν επίσης το σκηνικό για ένα από τα μεγάλα διαρκή μυστήρια της Αμερικής.
Μεταξύ 1945 και 1950, συνέβη μια σειρά από άλυτες εξαφανίσεις σε αυτό που έγινε γνωστό ως το Τρίγωνο του Μπένινγκτον. Αναστάτωσε τις γύρω κοινότητες και έχει προβληματίσει τους πάντες μέχρι σήμερα.
Από παιδί, το άγνωστο είχε γοητεύσει τον συγγραφέα της Νέας Αγγλίας Joseph A. Citro που ξεκίνησε γράφοντας ιστορίες τρόμου. Στη συνέχεια, συγκέντρωνε επιμελώς τοπική λαογραφία, παραφυσικές ιστορίες και γενικά περίεργα περιστατικά.
Για το Citro, αυτό το σημείο του Βερμόντ ήταν ένα σημείο για αλόγιστες εξαφανίσεις και θεάσεις υπερφυσικών πλασμάτων. Ονόμασε την περιοχή «το τρίγωνο του Μπένινγκτον».
Το Μπένινγκτον είχε κακή τύχη από το 1800. Η τοπική οικονομία, κυρίως η εξόρυξη και η υλοτομία, κατέρρευσε. Ο τουρισμός απέτυχε και μια τεράστια πλημμύρα κατέστρεψε την κοινότητα στα τέλη του 19ου αιώνα. Αυτή η κακή τύχη ακολούθησε τον 20ο αιώνα.
Από το 1945 έως το 1950 εξαφανίστηκαν έξι άνθρωποι, ο ένας μετά τον άλλον. Ο πρώτος ήταν ο Καρλ Χέριγκ τον Νοέμβριο του 1943. Αυτό το περιστατικό συχνά παραβλέπεται στις συζητήσεις για τις εξαφανίσεις επειδή βρέθηκε ένα πτώμα και δόθηκε οριστική αιτία θανάτου.
Δύο χρόνια αργότερα, ένας έμπειρος πεζοπόρος και κυνηγός ονόματι Μίντι Ρίβερς χάθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1945. Ο 74χρονος οδηγούσε μια ομάδα τεσσάρων κυνηγών σε ένα ορεινό οδοιπορικό. Ήταν πολύ εξοικειωμένος με το μονοπάτι, καθώς το είχε περπατήσει πολλές φορές. Κι όμως χάθηκε. Πυροσβέστες, ντόπιοι εθελοντές και τελικά ο στρατός των ΗΠΑ έψαχναν τον Ρίβερς για περισσότερο από ένα μήνα. Το μόνο στοιχείο που βρήκαν ήταν ένα φυσίγγιο τουφεκιού. Δεν βρέθηκε πτώμα και η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη.
Ένα χρόνο αργότερα, το 1946, μια 18χρονη φοιτήτρια στο κολέγιο Bennington, ονόματι Πόλα είπε στους συγκάτοικούς της ότι θα πήγαινε για περπάτημα στην περιοχή και δεν γύρισε ποτέ. Ξεκίνησε μια έρευνα τεσσάρων εβδομάδων, με επικεφαλής τον πατέρα της και την αστυνομία. Όταν την έψαξε ο πατέρας της μόνος του, επίσης εξαφανίστηκε για πάντα.
Ακριβώς τρία χρόνια μετά την εξαφάνιση της, ένας 68χρονος βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ονόματι Τζέιμς Τέντφορντ εξαφανίστηκε σε ένα εν κινήσει λεωφορείο. Επισκεπτόταν φίλους εκτός πόλης και επέστρεφε στο Μπένινγκτον με το λεωφορείο. Δεκατέσσερις επιβάτες επιβεβαίωσαν ότι δεν κατέβηκε από το λεωφορείο πριν από τον Μπένινγκτον και κοιμόταν καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Τα υπάρχοντά του ήταν ακόμα στο κάθισμά του. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει εξήγηση για την εξαφάνισή του, εκτός κι αν όλοι οι μάρτυρες έλεγαν ψέματα.
Στις 12 Οκτωβρίου 1950, ο οκτάχρονος Πολ ήταν με τη μητέρα του ενώ εκείνη εργαζόταν στο οικογενειακό τους αγρόκτημα. Άφησε τον γιο της να παίζει ενώ πήγε να ταΐσει τα γουρούνια της φάρμας. Όταν εκείνη επέστρεψε, εκείνος είχε φύγει. Τελευταία φορά εθεάθη να φορά ένα κόκκινο παλτό.
Έγινε άμεση έρευνα στο αγρόκτημα και στη γύρω περιοχή. Ένα αστυνομικό κυνηγόσκυλο ακολούθησε τη μυρωδιά του παιδιού μέχρι ένα σημείο. Το μονοπάτι ήταν προς τη γενική κατεύθυνση του βουνού, για το οποίο ο Πολ μιλούσε με εμμονή για αρκετές ημέρες πριν την εξαφάνισή του.
