Ο κύριος Μηταράκης αναφέρθηκε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη στο Μεταναστευτικό, κατά την ομιλία του στο Managing the European External Borders , χαρακτηρίζοντας το ζήτημα ως μια «πολύπλευρη πρόκληση, η οποία οδήγησε στη δημιουργία του FRONTEX και στη συνεχόμενη αύξηση των διαθέσιμων πόρων», προσθέτοντας πως «η Ευρώπη υπήρξε γρήγορη και αποφασιστική στην προσφορά προστασίας των Ουκρανών προσφύγων από τον πόλεμο της Ουκρανίας».
Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, στάθηκε στην αντιμετώπιση της Ευρώπης στα γεγονότα του Έβρο τον Μάρτιο του 2020, τονίζοντας πως «Η Ευρώπη έπρεπε να αντιμετωπίσει καταστάσεις εργαλειοποίησης των μεταναστών στα σύνορα του Έβρου το 2020 και στα σύνορα της Λευκορωσίας το 2021. Καθώς και στη Βόρεια Αφρική. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση κατέστησε απολύτως σαφές ότι δεν θα ανεχτούμε την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου για γεωπολιτικούς σκοπούς».
Παράλληλα, ο κύριος Μηταράκης έθεσε και το ερώτημα για το τι θέλει η Ευρώπη να πετύχει με την ύπαρξη του FRONTEX: «Θα ήθελα να επισημάνω ότι η προστασία των συνόρων δεν σχετίζεται αποκλειστικά με τη μετανάστευση. Πρέπει να προστατεύσουμε τα σύνορα από τρομοκρατικές δραστηριότητες και διασυνοριακές εγκληματικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της λαθρεμπορίας και της παράνομης διακίνησης μεταναστών. Είναι υποχρέωση και προνόμιο των κρατών να προστατεύουν τα σύνορά τους σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και για να το κάνουν αυτό πρέπει να υποστηρίζονται από τον FRONTEX. Ο FRONTEX πρέπει να είναι παρών σε όλα τα σύνορα. Αυτό πρέπει να γίνει πολύ σαφές. Αισθάνομαι ότι πρέπει να υπενθυμίζω αυτό το σημείο ξανά και ξανά – καθώς ο έλεγχος των συνόρων είναι η ουσία της εντολής του FRONTEX».
Η ομιλία του κύριου Μηταράκη, ολοκληρώθηκε με τον Υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου να αναφέρει πως πρέπει να ξεκαθαριστεί το νομικό πλαίσιο για το εθνικό προσωπικό και το προσωπικό του FRONTEX, ώστε οι δράσεις να γίνουν ακόμη πιο αποτελεσματικές: «Το εθνικό μας προσωπικό και το προσωπικό του FRONTEX χρειάζονται νομική σαφήνεια και βεβαιότητα σχετικά με το τι δικαιούνται και υποχρεούνται να κάνουν, κατά την προστασία των συνόρων. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό, σε περιπτώσεις εργαλειοποίησης της μετανάστευσης,καθώς και σε περιπτώσεις αύξησης της μεταναστευτικής πίεσης μέσω ασφαλών χωρών. Είναι καθήκον των κρατών μελών να καταλήξουν σε συναίνεση, σχετικά με τις νομικές και λειτουργικές λεπτομέρειες της προστασίας των συνόρων και καθοδηγούν τον Οργανισμό και το Μόνιμο Σώμα ως προς αυτό. Έχουμε καθήκον και δικαίωμα να αποτρέψουμε τις παράνομες αφίξεις».
