Η ηθοποιός Ζωή Ρηγοπούλου, κόρη των αείμνηστων Κώστα Ρηγόπουλου και Κάκιας Αναλυτή, μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Στούντιο 4», περιγράφοντας στιγμές από την παιδική της ηλικία, τη σχέση με τους γονείς της και τους θρύλους του ελληνικού κινηματογράφου που σημάδεψαν τη ζωή της.
Με ιδιαίτερη ειλικρίνεια, η Ζωή Ρηγοπούλου ανέφερε: «Δεν ήμουν θεατρόπαιδο, δεν με ενδιέφερε αυτό. Όταν έχεις μεγαλώσει εκεί μέσα, δεν σε νοιάζει αν στο σπίτι θα έρθει ο θυρωρός ή η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ήταν αναπόφευκτο να γίνω ηθοποιός, δεν ήρθε τίποτα εύκολα όμως. Δεν έπαιξα ποτέ με τον πατέρα μου, δεν ήθελα να το ακούω, για να μη νομίζουν ότι με προώθησε».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στις προσωπικές της αναμνήσεις από γνωστά ονόματα του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. «Η Βλαχοπούλου ερχόταν στο σπίτι και έπαιζε χαρτιά με τη μητέρα μου. Εγώ αγαπούσα την Αλίκη και τη ζητούσα να έρχεται. Ένας άνθρωπος που εκ των υστέρων μου είπαν ότι ήταν πολύ δύσκολος αλλά εγώ τον αγαπούσα ήταν ο Χρόνης Εξαρχάκος», δήλωσε με νοσταλγία.
Η ηθοποιός μίλησε για τη σχέση της με τους γονείς της, αποκαλύπτοντας στοιχεία του χαρακτήρα τους που την επηρέασαν βαθιά: «Έχω πάρει την υποκριτική αμεσότητα από τον πατέρα μου. Ήταν κοινωνικός αλλά όχι εξωστρεφής άνθρωπος. Ήμουν κορίτσι του μπαμπά μέχρι την εφηβεία, κορίτσι της μαμάς από ‘κει και έπειτα. Η μάνα μου είχε πολύ ροκ στυλ, δεν ήταν η κλασική Ελληνίδα μάνα που έλεγε: ζακέτα να πάρεις».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, αναφέρθηκε στην προσωπική της ζωή, μοιραζόμενη μια εμπειρία που σπάνια ακούγεται δημοσίως: «Γέννησα στα 18 μου, μεγάλωσα μαζί με την κόρη μου. Αυτό έχει τα καλά και τα κακά του. Από τη μία είμαι η μαμά, από την άλλη υπάρχει και η αμεσότητα λόγω της μικρής διαφοράς ηλικίας».
