Ενώ κάποιοι πάνε διακοπές για λίγη ξεκούραση και χαλάρωση, άλλοι προτιμούν να ταξιδεύουν σε προορισμούς που συνδέονται κυρίως με το νοσηρό και το μακάβριο.
Η πρακτική, η οποία είναι γνωστή ως σκοτεινός τουρισμός, περιλαμβάνει επίσκεψη σε τοποθεσίες με μεγάλη φήμη επειδή συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με θάνατο, καταστροφή και ανείπωτες πράξεις κατά της ανθρωπότητας.
«Δεν είναι ένα νέο φαινόμενο», δήλωσε ο J. John Lennon, καθηγητής τουρισμού στο Glasgow Caledonian University. «Υπάρχουν στοιχεία ότι ο σκοτεινός τουρισμός κρατά από τη μάχη του Βατερλό, όπου οι άνθρωποι παρακολουθούσαν από τις άμαξές τους την ώρα της μάχης». Ο Lennon και ο συνάδελφός του Malcolm Foley πιστώνονται με την επινόηση του όρου του σκοτεινού τουρισμού το 1996 και μαζί έγραψαν το βιβλίο Dark Tourism: The Attraction to Death and Disaster.
Τα τελευταία χρόνια, η περιήγηση προς τα πεδία μάχης του Εμφυλίου Πολέμου των ΗΠΑ και μέρη όπως το Άουσβιτς έχει αυξηθεί, ίσως επειδή οι τουρίστες θέλουν να κατανοήσουν καλύτερα μερικά από τα πιο τραγικά κεφάλαια της ιστορίας. Παρακάτω είναι 5 από τους πιο γνωστούς σκοτεινούς τουριστικούς προορισμούς από όλο τον κόσμο.
Πομπηία
Photo by Mackenzie Vance on Unsplash
Το φθινόπωρο του 79 μ.Χ., ο Βεζούβιος εξερράγη με τη δύναμη 100.000 ατομικών βομβών, απελευθερώνοντας τοξικό αέριο, τέφρα και άλλα ηφαιστειακά συντρίμμια στον αέρα. Στη συνέχεια εξαφάνισε τις κοντινές πόλεις της Πομπηίας και του Χερκουλάνεουμ. Σχεδόν 2.000 χρόνια αργότερα, τα ερείπια της Πομπηίας, ως τμήμα του Εθνικού Πάρκου του Βεζούβιου, έχουν γίνει ένα από τα πιο πολυσύχναστα τουριστικά αξιοθέατα της Ιταλίας, σε μεγάλο βαθμό λόγω των κοιτασμάτων ηφαιστειακής τέφρας που επικάλυψαν και διατήρησαν πλήρως την αρχαία πόλη.
Υπάρχουν πολλές ξεναγήσεις και εκδρομές που μεταφέρουν τους τουρίστες σε ιστορικούς χώρους γύρω από τα ερείπια που είναι ακόμα παγωμένα στο χρόνο, όπως το Αρχαιολογικό Πάρκο της Πομπηίας, το Teatro Grande και άλλα.
Μουσείο Άουσβιτς – Μπίρκενάου
Photo by Lidia Stawinska on Unsplash
Ένα από τα πιο οδυνηρά μέρη στον πλανήτη για επίσκεψη είναι το Κρατικό Μουσείο Άουσβιτς – Μπίρκεναου, το οποίο άνοιξε το 1947 στο Oświęcim της Πολωνίας. Το Άουσβιτς ήταν το μεγαλύτερο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (υπολογίζεται ότι 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι στάλθηκαν εκεί πριν από το 1945). Ήταν επίσης ο τόπος μιας μαζικής γενοκτονίας όπου περισσότεροι από 1,1 εκατομμύριο άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 960.000 Εβραίων, δολοφονήθηκαν ή πέθαναν λόγω ασθενειών όπως ο τύφος, η φυματίωση και η δυσεντερία. Οι κακές συνθήκες υγιεινής οδήγησαν επίσης σε ζητήματα όπως η ψώρα, και πολλοί κρατούμενοι υπέφεραν από εξανθήματα και αποστήματα που προκλήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από ανεπάρκεια βιταμινών.
Σήμερα, το Άουσβιτς είναι ένα μνημείο και μουσείο που είναι αφιερωμένο στην ιστορία, την εκπαίδευση και τη μνήμη των φρικαλεοτήτων που επιβλήθηκαν σε συνανθρώπους μας.
Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα
Photo by Björn on Unsplash
Από τότε που άνοιξε, τον Αύγουστο του 1955, το Μνημείο Ειρήνης της Χιροσίμα στην Ιαπωνία, έχει αφιερωθεί στη διατήρηση ιστοριών, φωτογραφιών και άλλων αντικειμένων που μεταφέρουν τον αφάνταστο τρόμο και τις απώλειες ζωών που υπέστη η πόλη από την πρώτη επίθεση ατομικής βόμβας στον κόσμο στις 6 Αυγούστου του 1945.
Το μνημείο φέρεται να δέχεται περίπου 1 εκατομμύριο επισκέπτες κάθε χρόνο και είναι μια πολύ δημοφιλής επιλογή για σχολικές εκδρομές εντός της χώρας. Μέσα θα βρείτε μαρτυρίες θυμάτων και εκθέματα που απεικονίζουν τη φρίκη του πολέμου και την καταστροφική φύση των πυρηνικών όπλων. Όπως εξηγεί το μουσείο, «Κάθε ένα από τα αντικείμενα που εκτίθενται ενσαρκώνει τη θλίψη, το θυμό ή τον πόνο πραγματικών ανθρώπων. Έχοντας συνέλθει από την καταστροφή της βόμβας, η βαθύτερη επιθυμία της Χιροσίμα είναι η εξάλειψη όλων των πυρηνικών όπλων και η υλοποίηση μιας πραγματικά ειρηνικής διεθνούς κοινότητας».
Οι κατακόμβες του Παρισιού
Photo by Travis Grossen on Unsplash
Κατά τον 18ο αιώνα, το Παρίσι αντιμετώπιζε ένα μεγάλο πρόβλημα δημόσιας υγείας: τα τοπικά νεκροταφεία ήταν υπερπλήρη και η ακατάλληλη απόρριψη πτωμάτων τροφοδοτούσε την εξάπλωση των ασθενειών. Σε απάντηση, η πόλη αποφάσισε να μετατρέψει τα υπόγεια λατομεία ασβεστόλιθου σε υπόγεια οστεοφυλάκια.
Βρίσκονται περίπου 20 μέτρα κάτω από τους δρόμους της Πόλης του Φωτός. Οι Κατακόμβες του Παρισιού στεγάζουν τα λείψανα περισσότερων από 6 εκατομμυρίων Παριζιάνων. Σήμερα, οι επισκέπτες μπορούν να κάνουν ξεναγήσεις και να μάθουν για τη μοναδική ιστορία τους, ενώ βλέπουν τα εκατομμύρια ανθρώπινα κρανία και οστά που πλαισιώνουν τους τοίχους του χώρου.
Τσέρνομπιλ
Photo by Oleksandra Bardash on Unsplash
Στις 26 Απριλίου 1986, ο πυρηνικός αντιδραστήρας νούμερο τέσσερα στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνομπίλ στο Πριπιάτ της Ουκρανίας εξερράγη, αφήνοντας την περιοχή ακατοίκητη και ερειπωμένη. Αν και επί του παρόντος δεν είναι ασφαλές να το επισκεφθείτε λόγω του συνεχιζόμενου Ρωσο-Ουκρανικού Πολέμου, ο τόπος της χειρότερης πυρηνικής καταστροφής στον κόσμο ήταν ένας αγαπημένος προορισμός για τον σκοτεινό τουρισμό από το 2011, όταν η Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνομπίλ άνοιξε για επισκέψεις.
Το Πριπιάτ έχει γίνει από τότε μια πόλη-φάντασμα με εγκαταλελειμμένα σχολεία, νοσοκομεία, πολυκατοικίες και πολλά άλλα. Υπάρχει επίσης ένα έρημο λούνα παρκ με μια ρόδα και συγκρουόμενα αυτοκίνητα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να χρειαστούν έως και 20.000 χρόνια για να ανακάμψει πλήρως η γη από τη ραδιενεργή ζημιά. Ωστόσο, έχουν επιτραπεί πολύ αυστηρές βραχυπρόθεσμες ξεναγήσεις στο παρελθόν σε όλη τη ζώνη αποκλεισμού. Υπάρχουν μια σειρά από πολύ αυστηροί κανόνες ασφαλείας, όπως η χρήση περιοριστικών ενδυμάτων και η χρήση μετρητή Geiger, για την πρόληψη της έκθεσης σε ακτινοβολία. Το 2019, περίπου 200.000 τουρίστες επισκέφτηκαν την συγκεκριμένη τοποθεσία.
